პირველი წერილი თესალონიკელების მიმართ 3:1—13

  • პავლე ათენში რჩება (1—5).

  • ტიმოთე კარგი ამბის მაუწყებელია (6—10).

  • პავლე ლოცულობს თესალონიკელებისთვის (11—13).

3  ამიტომ, რაკი მეტის ატანა აღარ შეგვეძლო, ათენში+ დარჩენა ვარჩიეთ  და გამოვგზავნეთ ჩვენი ძმა ტიმოთე,+ ღვთის მსახური*, ქრისტეს შესახებ სასიხარულო ცნობის მქადაგებელი, რომ განემტკიცებინეთ და ენუგეშებინეთ, რათა გაგძლიერებოდათ რწმენა  და არ შეგრყეოდათ ის ამ განსაცდელების გამო. თქვენ ხომ იცით, რომ ასეთ სატანჯველს ვერ გავექცევით.+  თანაც თქვენთან ყოფნისას წინასწარ გეუბნებოდით, რომ გასაჭირის ატანა მოგვიწევდა, რაც ასეც მოხდა და ეს თქვენც იცით.+  ამიტომ, როცა მეტის ატანა ვეღარ შევძელი, ტიმოთე გამოვგზავნე, რომ თქვენი ერთგულების ამბავი შემეტყო;+ ვშიშობდი, მაცდურმა+ ხომ არ აცდუნა ისინი და ფუჭად ხომ არ გავისარჯეთ-მეთქი.  ახლახან ტიმოთე დაბრუნდა თქვენგან+ და გვახარა თქვენი ერთგულებისა და სიყვარულის შესახებ, რომ ყოველთვის თბილად გვიხსენებთ და ისევე გწადიათ ჩვენი ხილვა, როგორც ჩვენ — თქვენი.  ამიტომ, ძმებო, მიუხედავად იმისა, რომ ბევრი რამ გვაკლდა და გასაჭირში ვიყავით, თქვენმა და თქვენი ერთგულების ამბავმა გვანუგეშა.+  ახლა, ვინაიდან ვიცით, რომ მტკიცედ დგახართ უფალში, გამოცოცხლებულნი ვართ,  და შეუძლებელია, ღვთისადმი ჯეროვნად გამოვხატოთ მადლიერება იმ სიხარულისთვის, ღვთის წინაშე რომ განვიცდით თქვენ გამო! 10  დღედაღამ გულმხურვალედ ვლოცულობთ, რომ კვლავაც გნახოთ და განგიმტკიცოთ რწმენა.+ 11  დაე თვით ჩვენი ღმერთი, მამა, და ჩვენი უფალი იესო შეგვეწიონ, რომ მოვიდეთ თქვენთან! 12  უფალმა გაგიძლიეროთ ერთმანეთისა და სხვების მიმართ სიყვარული,+ რომ ისევე უხვად გქონდეთ ის, როგორც ჩვენ გვაქვს თქვენდამი, 13  რათა უფლისგან განმტკიცებულნი, წმინდები და ბრალდაუდებლები იყოთ ჩვენი ღვთისა და მამის წინაშე+ მაშინ, როცა ჩვენი უფალი იესო მოვა*+ ყველა თავის წმინდასთან ერთად.

სქოლიოები

ან შესაძლოა: „ღვთის თანამშრომელი“.
ბერძნ. „პარუსია“. იხ. „ქრისტეს მოსვლა“ („ბიბლიურ სიტყვათა განმარტებანი“).