პირველი წერილი კორინთელების მიმართ 11:1—34
11 მომბაძეთ მე, როგორც მე ვბაძავ ქრისტეს.+
2 გაქებთ, რადგან ყოველთვის გახსოვართ და მტკიცედ იცავთ იმ ყოველივეს, რაც გადმოგეცით.
3 მინდა, იცოდეთ, რომ ყოველი კაცის თავი ქრისტეა,+ ქალის თავი — კაცი,+ ქრისტეს თავი კი — ღმერთი.+
4 ყოველი კაცი, რომელიც თავდახურული ლოცულობს ან წინასწარმეტყველებს, არცხვენს მას, ვინც მისი თავია,
5 და ყოველი ქალი, რომელიც თავდაუხურავი ლოცულობს ან წინასწარმეტყველებს,+ არცხვენს მას, ვინც მისი თავია, რადგან ეს იგივეა, რომ ქალი თავგადაპარსული იყოს.
6 თუ ქალი თავზე არ იფარებს, მაშინ თმა შეიჭრას, მაგრამ, რაკიღა ქალისთვის სამარცხვინოა თმის შეჭრა ან თავის გადაპარსვა, მაშინ თავზე დაიფაროს.
7 კაცმა არ უნდა დაიფაროს თავზე, რადგან იგი ღვთის ანარეკლი+ და დიდებაა, ქალი კი კაცის დიდებაა.
8 კაცი კი არ არის ქალისგან, არამედ ქალი — კაცისგან,+
9 და კაცი კი არ შექმნილა ქალისთვის, არამედ ქალი — კაცისთვის.+
10 ამიტომ ქალს მორჩილების ნიშნად, ამასთანავე ანგელოზთა გამო, თავზე უნდა ეფაროს.+
11 უფალში არც ქალია კაცის გარეშე რამე და არც კაცი — ქალის გარეშე,
12 რადგან, როგორც ქალი შეიქმნა კაცისგან,+ ასევე კაციც ქალისგან იშვება, და ყოველივე ღვთისგანაა.+
13 თავად განსაჯეთ: შეშვენის ქალს თავდაუხურავად ლოცვა ღვთის წინაშე?!
14 განა თვით ბუნება არ გასწავლით, რომ მამაკაცისთვის გრძელი თმა სამარცხვინოა,
15 ქალისთვის კი — დიდება?! ქალს თმა თავსაბურავად აქვს მიცემული.
16 მაგრამ, თუ ვინმე სხვა ჩვეულების მომხრეა და ამის გამო დავობს, დაე იცოდეს, რომ არც ჩვენ და არც ღვთის კრებები სხვა ჩვეულებას არ მივდევთ.
17 მითითებებს კი გაძლევთ, მაგრამ ვერ გაქებთ, რადგან თქვენს შეკრებებს თქვენთვის სიკეთე კი არა, ზიანი მოაქვს.
18 ჯერ ერთი, ჩემამდე ხმა მოდის, რომ, როცა იკრიბებით, თქვენ შორის განხეთქილებები ხდება, რაც ნაწილობრივ სიმართლე მგონია;
19 თქვენ შორის უთუოდ დაჯგუფებებიცაა*,+ რაც გამოააშკარავებს, ვინაა ღვთის მოსაწონი.
20 როცა ერთად იკრიბებით, უფლის ვახშამს+ ღირსეულად ვერ ჭამთ,
21 რადგან ზოგი ჯერ საკუთარ ვახშამს ჭამს, ზოგი მშიერია, ზოგი კი — მთვრალი.
22 განა არ გაქვთ სახლი, რომ იქ ჭამოთ და სვათ?! თუ ღვთის კრებას აღარაფრად აგდებთ და უქონელთ არცხვენთ?! რა გითხრათ?! შეგაქოთ?! რაა საქებარი?!
23 უფალმა მამცნო და თქვენც გადმოგეცით, რომ იმ ღამეს,+ როცა უნდა გაეცათ, უფალმა იესომ აიღო პური,
24 ღმერთს მადლობა შესწირა, დაამტვრია და თქვა: „ეს ჩემს სხეულს განასახიერებს*,+ თქვენთვის შეწირულს; ეს აკეთეთ ჩემ გასახსენებლად“.+
25 ვახშმის შემდეგ მან სასმისიც აიღო,+ მსგავსად მოიქცა და თქვა: „ეს სასმისი ახალ შეთანხმებას+ განასახიერებს* ჩემი სისხლის საფუძველზე დადებულს;+ ეს აკეთეთ ჩემ გასახსენებლად+ ყოველთვის, როცა დალევთ“.
26 ყოველთვის, როცა ამ პურს შეჭამთ და ამ სასმისს შესვამთ, უფლის სიკვდილს აუწყებთ მის მოსვლამდე.
27 ამიტომ, თუ ვინმე უღირსად შეჭამს ამ პურს და უღირსად შესვამს უფლის სასმისს, დამნაშავე იქნება უფლის სხეულისა და სისხლის წინაშე.
28 მან ჯერ გულდასმით შეამოწმოს საკუთარი თავი+ და მხოლოდ ამის შემდეგ ჭამოს ეს პური და შესვას ეს სასმისი.
29 ვინც ისე ჭამს და სვამს, რომ სხეულის მნიშვნელობა არ ესმის, განაჩენი გამოაქვს საკუთარი თავისთვის.
30 სწორედ ამიტომ არის თქვენში ბევრი სუსტი და ავადმყოფი, და ბევრიც მკვდარია.+
31 მაგრამ თავად რომ შეგვემოწმებინა საკუთარი თავი, თუ ვინ ვართ, ბრალი არ დაგვედებოდა,
32 და, თუ ბრალი გვედება, მაშინ იეჰოვა* გვსჯის,+ რათა ქვეყნიერებისთვის გამოტანილი განაჩენი არ დავიტეხოთ თავს.+
33 ამიტომ, ჩემო ძმებო, როცა ამ ვახშამზე შეიკრიბებით, ერთმანეთს დაელოდეთ.
34 თუ ვინმე მშიერია, სახლში ჭამოს, რათა შეკრების დროს ბრალი არ დაედოს.+ დანარჩენს მე მოვაგვარებ, როცა მოვალ.
სქოლიოები
^ სხვაგვარად — „სექტებიცაა“.
^ სიტყვასიტყვით — „ჩემი სხეულია“.
^ სიტყვასიტყვით — „ახალი შეთანხმებაა“.
^ იხ. დანართი ა5.
