მეფეები — წიგნი მეორე 4:1—44
4 წინასწარმეტყველთა ძეების ცოლებიდან ერთმა ქალმა+ ელისეს შეღაღადა: „მკვდარია ჩემი ქმარი, შენი მსახური. შენ იცი, რომ იეჰოვას მოშიში იყო იგი.+ ახლა მევალემ მომაკითხა და ჩემი ორივე შვილი მონებად მიჰყავს“.
2 ელისემ ჰკითხა: „რა გაგიკეთო? მითხარი, რა გაქვს სახლში?“ მან მიუგო: „ერთი დოქი ზეთის მეტი არაფერი აბადია შენს მსახურს“.+
3 მან უთხრა: „წადი და ცარიელი ჭურჭელი ითხოვე მეზობლებისგან; რაც შეიძლება ბევრი შეაგროვე!
4 შედით სახლში, კარი ჩაიკეტეთ შენ და შენმა ვაჟებმა; გაავსეთ ყველა ჭურჭელი ზეთით და სავსე გვერდზე გადადგით!“
5 ქალიც წავიდა.
ჩაიკეტეს კარი მან და მისმა ვაჟებმა, აწვდიდნენ მას ჭურჭელს და ისიც ავსებდა.+
6 ყველა ჭურჭელი რომ გაივსო, მან თავის ერთ-ერთ ვაჟს უთხრა: „კიდევ მომეცი“,+ მაგრამ ვაჟმა უპასუხა: „მეტი აღარაა“, და ზეთიც შეწყდა.+
7 წავიდა ქალი და ამ ამბავს ღვთის კაცს მოუყვა, მან კი უთხრა: „წადი, გაყიდე ზეთი და გადაიხადე ვალები, ხოლო მორჩენილით თავი ირჩინეთ შენ და შენმა ვაჟებმა!“
8 ერთ დღეს ელისე შუნემში+ წავიდა, სადაც ერთი პატივდებული ქალი ცხოვრობდა; დაჟინებით სთხოვა ქალმა, რომ მასთან პური ეჭამა.+ ელისეც, რამდენჯერაც მის სახლს ჩაუვლიდა, იმდენჯერ შეივლიდა ხოლმე იქ საჭმელად.
9 უთხრა ქალმა ქმარს: „ვიცი, რომ წმინდაა ეს ღვთის კაცი, ჩვენთან რომ შემოივლის ხოლმე.
10 მოვუწყოთ პატარა ოთახი ზემოთ,+ დავუდგათ საწოლი, მაგიდა, სკამი და სალამპრე, და, როცა შემოივლის, იქ დარჩეს ხოლმე“.+
11 ერთ დღესაც მივიდა იქ და მოსასვენებლად თავის ოთახში შევიდა.
12 შემდეგ თავის მსახურს, გეხაზის,+ უთხრა: „დაუძახე შუნამელ ქალს!“+ მანაც დაუძახა ქალს.
13 ელისემ სთხოვა გეხაზის: „ასე უთხარი: რადგან შენ ჩვენი გულისთვის ასე ირჯები,+ მე რა გაგიკეთო-თქო?+ გინდა, მეფეს ან მხედართმთავარს ვთხოვო-თქო რამე შენთვის?“+ მან მიუგო: „არაფერი მჭირდება, მე ჩემს ხალხში ვცხოვრობ“.
14 მაშინ ელისემ თავის მსახურს ჰკითხა: „მაშ, რა გავაკეთოთ ამ ქალისთვის?“ გეხაზიმ მიუგო: „შვილი არა ჰყავს,+ ქმარი კი მოხუცია“.
15 ელისემ მაშინვე უთხრა: „დაუძახე!“ მანაც დაუძახა; ქალი ოთახის კართან დადგა.
16 ელისემ უთხრა ქალს: „გაისად ამ დროს ვაჟს ჩაიხუტებ!“+ მან მიუგო: „არა, ჩემო ბატონო, ღვთის კაცო, ტყუილად ნუ დააიმედებ შენს მსახურს!“
17 დაორსულდა ქალი; ზუსტად წლის თავზე, ელისეს მიერ ნათქვამ დროს, ვაჟი გააჩინა.
18 გაიზარდა ბავშვი; ერთ დღეს მამამისს მიაკითხა, რომელიც მომკელებთან ერთად იყო.
19 ეუბნებოდა მამამისს: „ვაი, თავი, თავი!“ მამამ მსახურს უთხრა: „დედამისს წაუყვანე!“
20 მანაც წაიყვანა იგი და დედამისს მიუყვანა. ბავშვი შუადღემდე კალთაში ეჯდა დედამისს და ხელებში ჩააკვდა.+
21 აიყვანა მან და ღვთის კაცის საწოლზე დააწვინა,+ თვითონ კი კარი გამოიკეტა და გამოვიდა.
22 დაუძახა თავის ქმარს და სთხოვა: „გამომიგზავნე რომელიმე მსახური და ერთი ვირი, ღვთის კაცთან გავიქცევი და დავბრუნდები!“
23 ქმარმა ჰკითხა: „რისთვის მიდიხარ მასთან? დღეს არც ახალმთვარობაა+ და არც შაბათი!“ მან მიუგო: „ნუ ღელავ, ყველაფერი რიგზეა!“
24 შეკაზმა ქალმა ვირი და თავის მსახურს უთხრა: „სწრაფად წაიყვანე! არ გაჩერდე, სანამ მე არ გეტყვი!“
25 წავიდა და ღვთის კაცთან მივიდა ქარმელის მთასთან. როგორც კი მას ღვთის კაცმა თვალი მოჰკრა, თავის მსახურს, გეხაზის, უთხრა: „ნახე, შუნამელი ქალი!
26 გაიქეცი, შეეგებე და ჰკითხე, როგორ არის, ქმარ-შვილი ხომ კარგად ჰყავს“. ქალმა მიუგო: „ყველაფერი კარგადაა!“
27 ქარმელის მთასთან რომ მივიდა ღვთის კაცთან, ფეხებში ჩაუვარდა მას.+ მივიდა გეხაზი, რომ მოეცილებინა ის, მაგრამ ღვთის კაცმა უთხრა: „თავი დაანებე, სულგამწარებულია, იეჰოვამ კი დამიმალა და არაფერი მითხრა“.
28 ქალმა ელისეს უთხრა: „ვთხოვე ჩემს ბატონს შვილი?! ხომ გითხარი, ტყუილად ნუ დამაიმედებ-მეთქი?!“+
29 ელისემ მაშინვე უთხრა გეხაზის: „აიკეცე კალთები,+ აიღე ჩემი ჯოხი და წადი! გზაში არავის მიესალმო, და, თუ ვინმე მოგესალმება, არაფერი უპასუხო. წადი და ჩემი ჯოხი ყმაწვილს სახეზე დაადე!“
30 ამაზე ბავშვის დედამ მიუგო: „ცოცხალ ღმერთ იეჰოვას და შენს თავს ვფიცავ, თუკი ფეხი მოვიცვალო აქედან უშენოდ!“+ ისიც ადგა და წაჰყვა.
31 გეხაზი მათზე ადრე მივიდა და ყმაწვილს ჯოხი სახეზე დაადო, მაგრამ ბავშვს არც ხმა ამოუღია და არც განძრეულა.+ გამობრუნდა და ელისეს უთხრა, არ იღვიძებსო ყმაწვილი.
32 შევიდა ელისე სახლში; ყმაწვილი მკვდარი იწვა საწოლზე.+
33 შევიდა ოთახში, კარი მოიხურა და ლოცვით მიმართა იეჰოვას.+
34 გადაემხო ბავშვს, პირი პირზე დაადო, თვალები — თვალებზე და ხელისგულები — ხელისგულებზე; ბავშვს სხეული ნელ-ნელა გაუთბა.+
35 ელისემ ოთახში გაიარ-გამოიარა, შემდეგ მივიდა და კვლავ გადაემხო ბავშვს. ბავშვმა შვიდჯერ დააცემინა და თვალები გაახილა.+
36 მოუხმო ელისემ გეხაზის და უთხრა: „დაუძახე შუნამელ ქალს!“ მანაც დაუძახა და ისიც მივიდა. მან უთხრა: „აიყვანე შენი ვაჟი!“+
37 მივიდა ქალი, ფეხებში ჩაუვარდა ელისეს და პირქვე დაემხო. შემდეგ აიყვანა თავისი ვაჟი და ოთახიდან გავიდა.
38 დაბრუნდა ელისე გილგალში; დიდი შიმშილობა იყო იმ მიწაზე.+ ერთხელ წინასწარმეტყველთა ძეები+ მის წინ ისხდნენ, როცა მან თავის მსახურს უთხრა:+ „დადგი დიდი ქვაბი და კერძი მოუმზადე წინასწარმეტყველთა ძეებს!“
39 გავიდა ერთ-ერთი მათგანი ბალბის მოსაკრეფად; იპოვა ველური გოგრა და მისით მთელი კალთა გაივსო. შემდეგ დაბრუნდა და ქვაბში ჩაჭრა, ისე რომ არ იცოდა, რა იყო.
40 დაუსხეს კერძი კაცებს, რომ ეჭამათ. ჭამა რომ დაიწყეს, ყვირილი მორთეს: „საწამლავია ქვაბში, ღვთის კაცო!“, და ვეღარ ჭამდნენ.
41 მან თქვა: „ფქვილი მომიტანეთ!“ ჩაყარა ფქვილი ქვაბში და თქვა: „დაუსხით ხალხს, რომ ჭამონ!“ კერძი აღარ იყო მომწამვლელი.+
42 მოვიდა ერთი კაცი ბაალ-შალიშიდან+ და ღვთის კაცს პირველმოწეული ქერის 20 პური+ და ერთი აბგა ახალი მარცვლეული მოუტანა.+ ელისემ თქვა: „ჩამოურიგე ხალხს, რომ ჭამონ!“
43 მსახურმა კი ჰკითხა: „100 კაცს როგორ ვამყოფინო?“+ ელისემ მიუგო: „გაუნაწილე ხალხს, რომ ჭამონ, რადგან იეჰოვა ამბობს, შეჭამენ და მორჩებათ კიდეცო“.+
44 მანაც გაუნაწილა; ჭამეს და მორჩათ კიდეც+ იეჰოვას ნათქვამისამებრ.
