მთაზე ქადაგების დროს იესომ თქვა: „ნუღარ წუხხართ თქვენი სულისთვის“ (მათ. 6:25). ვინაიდან სატანის ქვეყნიერებაში ვცხოვრობთ და არასრულყოფილები ვართ, სავსებით ნორმალურია, რომ დროდადრო წუხილმა მოგვიცვას. მაგრამ იესოს იმის თქმა სურდა, რომ მისი მიმდევრები მეტისმეტ წუხილს არ უნდა მიეცნენ (ფსალმ. 13:2). ამის მიზეზი ისაა, რომ თუნდაც ყოველდღიურ საჭიროებებზე ზედმეტმა წუხილმა შეიძლება გაგვიძნელოს უპირველესად სამეფოს ძებნა (მათ. 6:33). იესოს სიტყვებიდან იმასაც ვიგებთ, თუ რა დაგვეხმარება, მეტისმეტად აღარ ვიწუხოთ.

• მათ. 6:26 — რის სწავლა შეგვიძლია ჩიტებზე დაკვირვებით? (w16.07 9, 10 ¶11—13)

• მათ. 6:27 — რატომ ვხარჯავთ ფუჭად დროსა და ენერგიას, როცა ზედმეტად ვწუხვართ? (w05 11/1 22 ¶5)

• მათ. 6:28—30 — რის სწავლა შეგვიძლია მინდვრის ყვავილებისგან? (w16.07 10, 11 ¶15, 16)

• მათ. 6:31, 32 — რით განსხვავდებიან ქრისტიანები სხვა ადამიანებისგან? (w16.07 11 ¶17)

რაზე აღარ მინდა, ვიწუხო?