ღვთის ხალხს ევალებოდა, ეზრუნათ როგორც ღარიბებზე, ისე მათზე, ვისაც სამკვიდრო არ გააჩნდა (კან. 14:28, 29; it „მეათედი“ ¶6).

შაბათის წელს ისრაელები ვალებისგან თავისუფლდებოდნენ (კან. 15:1—3; it „შაბათის წელი“ ¶3).

ისრაელი, რომელიც თავს მონად გაყიდდა, მე-7 წელს უნდა გათავისუფლებულიყო და ბატონს ხელცარიელი არ უნდა გაეშვა (კან. 15:12—14; it „მონა“ ¶7).

დაფიქრდით: რისი გაკეთება შემიძლია შეჭირვებული თანაქრისტიანების დასახმარებლად?