დავითმა 51-ე ფსალმუნი მას შემდეგ დაწერა, რაც წინასწარმეტყველმა ნათანმა ის ბათ-შებასთან ჩადენილ მძიმე ცოდვაში ამხილა. დავითს მოსვენებას უკარგავდა სინდისის ქენჯნა. მან თავმდაბლად აღიარა თავისი დანაშაული (2 სამ. 12:1—14).

51:3, 4, 8—12, 17

• ცოდვის მონანიებამდე და აღიარებამდე მას სინდისი ქენჯნიდა.

• ღვთის გულისწყრომის გამო ის ისე გრძნობდა თავს, თითქოს ძვლები შემუსვროდა.

• ის ნატრობდა პატიებას, სულიერ განკურნებასა და ძველი სიხარულის დაბრუნებას.

• დავითი ევედრებოდა იეჰოვას, რომ დახმარებოდა, მზადყოფნით დამორჩილებოდა მას.

• ის დარწმუნებული იყო, რომ იეჰოვა აპატიებდა.