გატეხილი გულები, დამსხვრეული რწმენა

„ყველგან გვამები ეყარა, გაგვიჭირდა იმ ადგილის პოვნა, სადაც ჩვენი სახლი იდგა“, — თქვა ერთმა შრი-ლანკელმა მამაკაცმა მას შემდეგ, რაც 2004 წლის დეკემბერში ცუნამმა მისი სოფელი მიწასთან გაასწორა. ერთ-ერთ გაზეთში, რომელშიც რელიგიური სტატიები იბეჭდება, სტიქიურ უბედურებებზე საუბრისას რედაქტორმა აღნიშნა, რომ ზოგჯერ კრიჭაშეკრული ლოცულობს.

ბევრი სტიქიურ უბედურებებს ღვთის სასჯელად მიიჩნევს. ერთმა მიმომხილველმა გამანადგურებელი ქარიშხალი „ღვთის მოღერებულ ხელს“ შეადარა. ამერიკის შეერთებულ შტატებში ზოგმა რელიგიურმა წინამძღოლმა ქარიშხალ „კატრინას“ მსგავს მოვლენებს „ცოდვილ ქალაქებზე ღვთის რისხვა“ უწოდა. შრი-ლანკაში აღტყინებულმა ბუდისტებმა ცუნამით გამოწვეულ უბედურებაში ქრისტიანები დაადანაშაულეს, რამაც კიდევ უფრო გაამწვავა მათ შორის ურთიერთობა. ინდუსების ერთ-ერთ წინამძღოლს სჯეროდა, რომ ხალხის უზნეობამ ღმერთი შივა განარისხა. ამერიკის შეერთებულ შტატებში ბუდისტების ერთ-ერთმა წინამძღოლმა სტიქიური უბედურებების შესახებ თქვა: „ჩვენ არ ვიცით, რატომ ხდება ასეთი მოვლენები და არც ის ვიცით, რატომ ვართ აქ, დედამიწაზე“.

როდესაც დანგრეულ სახლებს, გვამებს და გულმოკლულ ადამიანებს ხედავთ, არ გიჩნდებათ კითხვა, რატომ უშვებს ღმერთი ამდენ ტანჯვას? ან ხომ არ ფიქრობთ, რომ ღმერთს საამისოდ, ალბათ, საფუძვლიანი მიზეზები აქვს, მაგრამ არ გვიმხელს მათ? ეს საკითხები მომდევნო სტატიებში განიხილება. იმასაც შევეხებით, დასახიჩრებისა და სიკვდილის რისკის შესამცირებლად, რა ზომებს უნდა მიმართონ ადამიანებმა სტიქიურ უბედურებამდე ან მის შემდეგ.

[სურათი 3 გვერდზე]

ბევრმა რელიგიურმა წინამძღოლმა არ იცის, რატომ უშვებს ღმერთი სტიქიურ უბედურებებს