ბიბლიური მაგალითები:

• იეს. 24:15 — იესო ნავეს ძემ ხალხს უთხრა, რომ უნდა აერჩიათ, იეჰოვას სცემდნენ თაყვანს თუ სხვა ღმერთებს.

• 1მფ. 18:19—40 — იეჰოვამ წინასწარმეტყველი ელიას მეშვეობით ხალხს დაანახვა, რომ ჭეშმარიტი ღვთის თაყვანისმცემლებს სხვა ღმერთებისთვის, მაგალითად ბაალისთვის, თაყვანი არ უნდა ეცათ.

ბიბლიური მაგალითები:

• გმ. 32:1—10 — ისრაელების თხოვნით აარონმა ოქროს ხბო გააკეთა და მის თაყვანსაცემად გამართულ შეკრებას „იეჰოვას დღესასწაული“ უწოდა, რამაც იეჰოვა ძლიერ განარისხა.

• 1მფ. 12:26—30 — იერუსალიმის ტაძარში რომ არ წასულიყვნენ თაყვანსაცემად, მეფე იერობოამმა ხალხს ორი ხბო გაუკეთა და უთხრა, რომ ეს კერპები იეჰოვას განასახიერებდნენ. ასე გახვია მან ხალხი ცოდვაში.

ბიბლიური მაგალითები:

• 1მფ. 11:1—9 — უცხოტომელი ცოლების გავლენით მეფე სოლომონი ცრუღმერთების თაყვანისცემას უწყობდა ხელს, რამაც იეჰოვა უზომოდ გაანაწყენა.

• ფს. 78:40, 41, 55—62 — ასაფი აღწერს, როგორ სტკენდა გულს იეჰოვას ისრაელების ურჩობა და მათი ორგულობა, რის გამოც საბოლოოდ უარყო კიდეც თავისი ხალხი.

ბიბლიური მაგალითები:

• სქ. 11:20—23, 25, 26 — ანტიოქიისა და იერუსალიმის კრებებში ერთობა სუფევდა და და-ძმები ერთმანეთთან თანამშრომლობდნენ.

• რმ. 15:25, 26; 2კრ. 8:1—7 — პირველ საუკუნეში კრებები გულუხვად იღებდნენ შესაწირავებს გაჭირვებული თანაქრისტიანების დასახმარებლად, რაც მათ შორის არსებულ სიყვარულზე და ერთობაზე მეტყველებდა.

ბიბლიური მაგალითები:

• მთ. 13:24—30, 36—43 — იესომ მინდორში ამოსული სარეველას მაგალითზე დაანახვა მსმენელს, რომ კრებაში ცრუ ქრისტიანები გამრავლდებოდნენ.

• 1ინ. 2:18, 19 — პირველი საუკუნის მიწურულს ხანში შესულმა მოციქულმა იოანემ აღნიშნა, რომ იმ დროისთვის უკვე მრავალი ანტიქრისტე არსებობდა.