იყო წმინდა, ნიშნავს, თავი შორს დაიჭირო ყოველგვარი სიბილწისგან. სიწმინდედ ნათარგმნი ებრაული სიტყვა მომდინარეობს სიტყვიდან, რომელიც ნიშნავს „გამოცალკევებას“. ასე რომ, ის, რაც წმინდად ითვლება, გამოცალკევებულია; სიწმინდე სისუფთავისა და სისპეტაკის მნიშვნელობასაც ატარებს.

 ღმერთი ყველას აღემატება სიწმინდით. ბიბლიაში წერია: „არავინაა შენსავით წმინდა, იეჰოვა“ a (1 სამუელი 2:2). ამიტომ ღმერთს სრული უფლება აქვს, სიწმინდესთან დაკავშირებით ნორმები დაგვიდგინოს.

 წმინდად შეიძლება ჩაითვალოს ნებისმიერი რამ, რაც ღმერთს უკავშირდება, განსაკუთრებით ის, რაც ღვთის მსახურებისთვისაა გამოყოფილი. მაგალითად, ბიბლიაში მოხსენიებულია:

•   წმინდა ადგილები: როცა მოსე ცეცხლმოკიდებულ ბუჩქთან იდგა, ღმერთმა უთხრა: „წმინდა მიწაზე დგახარ“ (გამოსვლა 3:2—5).

•   წმინდა დღესასწაულები: ისრაელები თაყვანს სცემდნენ იეჰოვას რელიგიურ დღესასწაულებზე, რომლებსაც „წმინდა შეკრებებს“ უწოდებდნენ (ლევიანები 23:37).

•   წმინდა ნივთები: ის ნივთები, რომლებიც იერუსალიმის ტაძარში იეჰოვას თაყვანისმცემლობისთვის გამოიყენებოდა, „წმინდა ნივთებად“ ითვლებოდა (1 მეფეები 8:4). ასეთ ნივთებს დიდი პატივისცემით უნდა მოპყრობოდნენ, თუმცა თაყვანი არ უნდა ეცათ. b

 დიახ. ღმერთი ქრისტიანებს მოუწოდებს: „იყავით წმინდები, რადგან წმინდა ვარ მე“ (1 პეტრე 1:16). რა თქმა უნდა, არასრულყოფილი ადამიანი ვერასოდეს იქნება ღმერთივით წმინდა. თუმცა, ის ვინც ღვთის სამართლიან ნორმებს ემორჩილება, „წმინდა [და] ღვთისთვის მოსაწონია“ (რომაელები 12:1). ადამიანი თავისი სიტყვებით და საქმეებით ცხადყოფს, რომ ცდილობს სიწმინდის შენარჩუნებას. მაგალითად, ასეთი ადამიანი ითვალისწინებს ღვთის რჩევას, განიწმინდეთ, მოერიდეთ სიძვას და „ნებისმიერ საქციელში წმინდები იყავით“ (1 თესალონიკელები 4:3; 1 პეტრე 1:15).

 დიახ. თუ ადამიანი ზურგს აქცევს ღვთის ნორმებს, ღვთის თვალში ის წმინდად აღარ ჩაითვლება. მაგალითად, ბიბლიაში, ებრაელების მიმართ წერილში მოხსენიებულნი არიან „წმინდა ძმები“, თუმცა იქვე მათთვის მნიშვნელოვანი გაფრთხილებაა ჩაწერილი: „რომელიმე თქვენგანს ბოროტი და ურწმუნო გული არ განუვითარდეს“ (ებრაელები 3:1, 12).

 მცდარი შეხედულება: სიწმინდის შესანარჩუნებლად ადამიანმა უნდა დაიცვას ცელიბატი.

 სინამდვილე: ქრისტიანმა შეიძლება გადაწყვიტოს, დაუქორწინებელი დარჩეს, მაგრამ ეს მას ავტომატურად ღვთის თვალში წმინდას არ გახდის. დაუქორწინებლობა ადამიანს საშუალებას აძლევს, მოუცდენლად ემსახუროს ღმერთს (1 კორინთელები 7:32—34). თუმცა ბიბლიის თანახმად, ისინიც შეიძლება ჩაითვალონ წმინდებად, ვისაც ოჯახები ჰყავთ. მაგალითად, ბიბლიიდან ვიცით, რომ ქრისტეს მოციქული პეტრე დაქორწინებული იყო (მათე 8:14; 1 კორინთელები 9:5).