ЕПЛЪЫТ, кхъухьым къыщыщІам! Пкъырыпкъыу къутащ! Плъагъурэ псори псым хэпкІащ. Зыгуэрхэри псы Іуфэм къосылІэ. Мыр мы Павелу пІэрэ? ИІэт къэдгъащІэт мыбыхэм къащыщІар сытми.

КъэщІэжыт, Кесарие илъэситІкІэ Павел лъэхъуэщым щисащ. ИтІанэ лъэхъуэщым иса гуэрхэр и гъусэу ар кхъухьым ирагъэтІысхьэри Рим кІуэну ирагъэжьащ. Крит хытІыгум и гъунэгъуу ар жьапщэшхуэ Іейм хеубыдэ. Жьыр апхуэдизкІэ инщи, ахэр кхъухьым и зегъэкІуэным пэлъэщкъым. Махуэм — дыгъэр, жэщым — вагъуэхэр плъагъукъым. Апхуэдэу махуэ зыкъом блэкІа нэужь, кхъухьым ис цІыхухэм къелыну я гугъэр псоми хахыж.

ИтІанэ Павел къотэджри жеІэр: «Зыри фэ фщыщу хэкІуэдэнукъым, кхъухьым фІэкІа къутэнукъым. Мы жэщ кІуам Алыхьым и мелыІычыр къысхуэкІуэри къызжиІащ: «Павел, умышынэ! Уэ цезарым, Римым и унафэщІым, и пащхьэ уиувэн хуейщ. Алыхьым къригъэлынущ уи гъусэу кхъухьым ис псори»».

Жьышхуэ къызэрепщэрэ махуэ 14 щыхъум, жэщыбг нэсауэ, хыдзэлІхэм гу лъатэ псыр нэхъ чэнж зэрыхъум! Жэщым ямылъагъуу мывэшхуэхэм фІэнэнкІэ шынэти, хъурзэхэр хадзэ. Пщэдджыжьым абыхэм кхъухь увыІэпІэ къалъагъури кхъухьымкІэ псы Іуфэ дыдэм зэрыІухьэным хэтщ.

Псы Іуфэм мэуэ щынэсым кхъухьыр пшахъуэм хонэри къоувыІэ. Арати, толъкъунхэм ар пкъырыпкъыу зэпкъырауд. Дзэпашэм унафэ ещІ есыфхэр япэу псым хэпкІэу псы ІуфэмкІэ есыну. Адрейхэр абыхэм яужьым иту хэлъэу, щІэмытІысыкІын щхьэкІэ кхъухь къутахуэхэм зыкІэращІэну. ЗэрыжиІам хуэдэу ящІри, кхъухьым иса цІыху 276–р зэрыщыту тэмэму, мелыІычым къызэригъэгугъам хуэдэу, псы Іуфэм къос.

Ахэр къыздикІа хытІыгум зэреджэр Мальтэщ. Абы щыпсэу цІыхухэм хьэщІэр ягъэхьэщІэну яфІэфІщи, кхъухьым исахэр зыхуей хуагъазэ. Дунейр уэфІ зэрыхъужу Павел нэгъуэщІ кхъухьым ирагъэтІысхьэри, Рим ягъакІуэ.