«Піс Софиянаң * 39 чыл чуртап салғабыс, че ол, ӱр ағырып, ӱреп парған. Нанҷыларым мағаа матап полысханнар, мин дее нименең-де айғазарға кӱстенгем. Че чыл тооза идімні тіріге кисчелер тіп пілдірген. Кӧңнім сыбыра алысчаң. София ӱреен соонда ӱс чыл ирт парған, че андағ даа полза, пірееде тың чобал сыхчам» (Костас).

Сірер дее чағыннарыңны чідіргезер, арса? Чідірген ползар, Костас чіли, чобалған поларзар. Ирі алай ипчізі, туғаны алай нанҷызы ӱреп парза, кізі тың чобалча. Ол чобағны пір дее нименең тиңнестір полбас. Чағын кізілерін чідір салғаннарны істесчеткен учёнай-психологтар ідӧк тіпчелер. Кӧзідімге, «Американскай журнал психиатрии» піди пасча: «Ӧлім пір дее ізеніс чох артысчатхан паза тӱзет полбас ӱрег». Чағын кізізін чідір салып, чобалчатхан кізі піди сағынча: «Чӱреем амырир ба? Пазох часкалығ пол полам ма? Хайда часхарыс таап аларға?»

«Усхуныңар!» тіп журнал пу сығарыста пу сурығларны ӱзӱрер. Мының соондағы статьяда, чағын кізіні чідір салған соонда, кізі хайди чобалчатханын піліп аларзар. Анаң чобаға пастыр салбасха полысчатхан чӧптер кӧр кӧрербіс.

Пу информация чағын кізіні чідір салғаннарға часхарыс ағылар тіп прай чӱреебіснең ізенчебіс.