يسا شىنىمەن ٴسىز ٷشىن ٶلدى مە؟
كيەلى كىتاپ — «بىزدىكىندەي سەزىمدەرى» بولعان ادامداردىڭ جۇرەكجاردى سوزدەرىنە تولى كىتاپ (جاق. 5:17). مىسالى، ٴبىز پاۋىلدىڭ ريمدىكتەرگە 7:21—24 تارماقتاردا ايتقان سوزدەرىنىڭ ٴمانىن جاقسى تۇسىنەمىز. ول: «دۇرىس نارسەنى جاساعىم كەلگەندە، جانىمنان جاماندىق تابىلادى... سورلى باسىم-اي!»— دەگەن. اقيقاتىن جاسىرماي، پاۋىلدىڭ ٶزى جايلى ايتقان شىن ٴسوزى ٶز پەندەشىلىگىمىزبەن كۇرەسكەندە بىزگە ايتارلىقتاي جۇبانىش بەرەدى.
پاۋىل جامان سەزىمدەرىن عانا ەمەس، جاقسىسىن دا بىلدىرۋدەن تارتىنباعان. عالاتتىقتارعا 2:20 دا ول يسا جايلى: «مەنى سۇيگەندىكتەن، مەن ٷشىن ٶمىرىن بەردى»،— دەگەن ەدى. ٴسىز دە وسىنداي سەزىمدە بولاسىز با؟ بالكىم، كەيدە جوق.
وتكەن كۇنالارىڭىز ٷشىن ٶزىڭىزدى تۇككە تۇرعىسىز سەزىنىپ جۇرسەڭىز، «ەحوبا ٴسىزدى سۇيەدى، كەشىرەدى» دەگەن سوزدەرگە جانە تولەم قۇرباندىعى جەكە ٴسىز ٷشىن بەرىلگەنىنە سەنۋ قيىن بولار. يسا تولەم قۇرباندىعىنا سي دەپ قاراعانىڭىزدى قالاي ما؟ تولەمدى وسىلاي قابىلداۋعا سىزگە نە كومەكتەسەدى؟ قازىر وسى ەكى سۇراققا از-كەم توقتالايىق.
يسا ٶز قۇرباندىعىنا قالاي قاراعان؟
ٴيا، يسا ٶز قۇرباندىعىن سىزگە جاسالعان سي دەپ قاراستىرعانىڭىزدى قالايدى. بۇعان قانداي دالەل بار؟ لۇقا 23:39—43 تارماقتاردا باياندالعان مىنا وقيعانى ەلەستەتىپ كورەيىكشى. ازاپ باعاناسىندا يسانىڭ قاسىندا ٴبىر ەر ادام دا ٸلىنىپ تۇر. ول جاساعان كۇناسىن مويىنداپ جاتىر. مۇنداي جازاعا كەسىلگەنىنە قاراعاندا، بارعان قىلمىسى جەڭىل قىلمىس ەمەس. وسى كۇيىنە ٴتۇڭىلىپ كەتكەن قىلمىسكەر يساعا جالىنىشتى ۇنمەن: «پاتشا بولعانىڭدا، مەنى ەسىڭە الا كورشى»،— دەپ ٴتىل قاتتى.
يسا وعان قالاي جاۋاپ بەردى؟ سول كەزدە يساعا باسىن كوتەرىپ قىلمىسكەرگە قاراۋدىڭ ٶزى قانشالىقتى اۋىر بولعانىن ويلاپ كورىڭىزشى. سوعان قاراماستان يسا وعان جىميىپ، بىلاي دەپ جۇباتتى: «بۇگىن ساعان شىندىعىن ايتامىن، مەنىمەن بىرگە جۇماقتا بولاسىڭ». يسانىڭ «ادام ۇلى كوپتەگەن ادامدار ٷشىن جانىن تولەم رەتىندە بەرۋگە كەلدى» دەگەن سوزدەرىن قايتالاپ ايتا سالۋىنا بولار ەدى (مات. 20:28). ٴبىراق يسا تولەمىن جەكە سول قىلمىسكەرگە قاتىستىرعانىن بايقادىڭىز با؟ ول جىلى ۇنمەن «مەنىمەن بىرگە»، «بولاسىڭ» دەۋىمەن جەكە وعان ايتىپ جاتقانىن كورسەتتى. سونداي-اق يسا وعان جەردەگى جۇماقتا ماڭگى ٶمىر سۇرەتىنىن ايتتى.
داۋ جوق، يسا بەرگەلى جاتقان قۇرباندىقتى قىلمىسكەر وعان جاسالعان سي دەپ قاراعانىن قالادى. يسا وزىنىڭ شاكىرتى بولماعان ادامنىڭ تولەمگە وسىلاي قاراعانىن قالاسا، وندا شومىلدىرۋ راسىمىنەن وتكەن قۇدايدىڭ قىزمەتشىسىنىڭ دە سولاي قاراعانىن قالايتىنى ٴشۇباسىز. ولاي بولسا، بۇرىن جاساعان كۇنالارىمىزعا قاراماستان يسانىڭ قۇرباندىعى جەكە سىزگە يگىلىك اكەلەتىنىنە سەنۋگە نە كومەكتەسەدى؟
پاۋىلعا نە كومەكتەستى؟
يسا پاۋىلعا ۋاعىزداۋدى تاپسىرعاندا، پاۋىل ٴبىر ماڭىزدى شىندىقتى ٴتۇسىندى: يسا ول ٷشىن ٶلدى. ول مۇنى بىلاي دەپ تۇسىندىرگەن: «مەن يەمىز ٴماسىح يساعا ٴدان ريزامىن. ول ماعان كۇش-قۋات بەردى، ٵرى مەنى سەنىمدى دەپ تاۋىپ، ٶز قىزمەتىن سەنىپ تاپسىردى. ول مۇنى بۇرىن قۇدايعا ٴتىل تيگىزۋشى، قۋدالاۋشى، ارسىز بولسام دا ىستەدى» (ٴتىم. 1-ح. 1:12—14). وتكەن-كەتكەن جامان ىستەرىنە قاراماستان يسانىڭ ماڭىزدى تاپسىرما بەرگەنى پاۋىلعا دەگەن مەيىرىمدىلىگىن، سۇيىسپەنشىلىگىن جانە سەنىم ارتاتىنىن كورسەتتى. يسا اربىرىمىزگە ۋاعىز ٸسىن سەنىپ تاپسىردى (مات. 28:19، 20). بۇدان يسانىڭ ٴسىز ٷشىن دە ولگەنىن تۇسىنەسىز بە؟
قاۋىمنان شىعارىلىپ، 34 جىلدان كەيىن ەحوباعا قايتا ورالعان البەرت بىلاي دەيدى: «مەنىڭ كۇنالارىم ٵردايىم ەسىمدە تۇرادى. ٴبىراق قىزمەتكە شىققان كەزدە ٶزىمدى يسادان جەكە تاپسىرما العانداي سەزىنەمىن، ەلشى پاۋىل دا ٶزىن تۋرا وسىلاي سەزىنگەن ەدى عوي. بۇل مەنى الدەقايدا باقىتتى ەتەدى، ٶزىم تۋرالى، ٶمىرىم جانە بولاشاعىم تۋرالى دۇرىس ويدا بولۋعا كومەكتەسەدى» (ٴزاب. 51:3).
ٵرتۇرلى ادامدارمەن كيەلى كىتاپتى زەرتتەگەندە، يسانىڭ مەيىرىمدىلىگى مەن سۇيىسپەنشىلىگىنە باسا نازار اۋدارىڭىز
شىندىقتى بىلگەنگە دەيىن قىلمىسقا بارىپ، قاتىگەز بولعان الان بىلاي دەيدى: «وزگەلەرگە جاساعان قياناتىم ويىما ورالا بەرەدى. كەيدە سودان ٴتۇڭىلىپ كەتەمىن. ٴبىراق مەن سياقتى كۇناكار ادامعا ىزگى حاباردى سەنىپ تاپسىرعانى ٷشىن ەحوباعا كۇن سايىن راقمەت ايتامىن. ىزگى حاباردى ەستىگەن ادامداردىڭ جايناعان كوزدەرىن كورگەندە، ەحوبانىڭ قانشالىقتى ىزگى، قانشالىقتى ٴسۇيۋشى ەكەنىنە كوزىم جەتە تۇسەدى. ەحوبا مەن ارقىلى مەن سياقتى جاۋىزدىققا بارعان ادامدارعا كومەكتەسىپ جاتقانىن تۇسىنەمىن».
قىزمەت بىزگە دۇرىس نارسەنى ىستەپ، دۇرىس نارسەنى ويلاۋعا كومەكتەسەدى. سونداي-اق يسانىڭ بىزگە مەيىرىمدى ەكەنىنە، سۇيەتىنىنە جانە سەنىم ارتاتىنىنا كوزىمىزدى جەتكىزەدى.
ەحوبا جۇرەگىمىزدەن جوعارى
مىنا شايتاننىڭ دۇنيەسى جويىلعانشا، وتكەن كۇنالارىمىز ٷشىن جۇرەگىمىز ٴبىزدى قايتا-قايتا ايىپتاۋى مۇمكىن. بۇل سەزىمدەردى قالاي جەڭۋگە بولادى؟
جاس كەزىندە ەكىجۇزدى كۇن كەشكەنى ٷشىن ٴجيى ٶزىن كىنالى سەزىنەتىن دجين: «قۇداي جۇرەگىمىزدەن جوعارى» ەكەنى مەن ٷشىن ۇلكەن جۇبانىش»،— دەيدى (جوح. 1-ح. 3:19، 20). ەحوبا مەن يسا ٴبىزدىڭ كۇناكار ەكەنىمىزدى تۇسىنەتىنى سىزگە دە جۇبانىش بولسىن. ولار تولەم قۇرباندىعىن كەمەلدى ادامدار ٷشىن ەمەس، ىستەرىنە وكىنەتىن كۇناكار ادامدار ٷشىن بەردى (ٴتىم. 1-ح. 1:15).
يسانىڭ كۇناكار ادامدارعا قالاي قاراعانى تۋرالى تەرەڭ وي جۇگىرتكەندە، بىزگە سەنىپ تاپسىرعان قىزمەتىن بارىنشا اتقارعاندا تولەمنىڭ جەكە ٴسىز ٷشىن بەرىلگەنىنە سەنىمىڭىز ارتقان ۇستىنە ارتا بەرەدى. سوندا پاۋىل سياقتى ٴبىز دە يسا تۋرالى: «ول مەنى سۇيگەندىكتەن، مەن ٷشىن ٶمىرىن بەردى»،— دەپ سەنىممەن ايتا الامىز.
