«ٵدىل جان ەحوبانى ويلاپ قۋانادى»
سەكسەندى ەڭسەرگەن ديانا اجەي سوڭعى بىرنەشە جىل قاسىرەتتەن كوز اشپادى. ونىڭ السگەيمەرگە شالدىققان كۇيەۋى مەديسينالىق مەكەمەدە جاتىپ كوز جۇمدى. ارتىنان ەكى ۇلى قايتىس بولدى. ال ديانانىڭ ٶزى ٴسۇت بەزى قاتەرلى ىسىگىنە شالدىقتى. ٴبىراق باۋىرلاستار ونى جينالىستاردا، قىزمەتتە ىلعي دا كۇلىمدەپ جۇرگەنىن كورەدى.
دجون باۋىرلاس 43 جىلدان اسا ارالاۋشى باقىلاۋشى بولىپ قىزمەت ەتكەن. ول وزىنىڭ قىزمەتىن جاقسى كورگەنى سونشالىق — باسقا ىسپەن اينالىسقانىن ٴتىپتى ەلەستەتە دە المايتىن. الايدا دەرتكە شالدىققان جاقىنىنا كۇتىم جاساۋ ٷشىن وعان قىزمەتىن توقتاتۋعا تۋرا كەلدى. ٴبىراق بۇرىننان تانيتىن باۋىرلاستار ونى كونگرەستەردە كورگەندە، مۇلدەم وزگەرمەگەنىن بايقاپ جاتادى. ول بۇرىنعىداي قۋانىشتى بولىپ جۇرەدى.
ديانا مەن دجوننىڭ جاعدايىندا قۋانىشتى بولۋ مۇمكىن بە؟ قالايشا قاسىرەت شەگىپ جاتقان ادام قۋانىشتى بولا الادى؟ وزىنىڭ جاقسى كورەتىن قىزمەتىن تاستاۋىنا تۋرا كەلسە دە، ادام قالاي باقىتتى بولىپ قالا الادى؟ بۇل سۇراقتاردىڭ جاۋابى كيەلى كىتاپتا بار. وندا: «ٵدىل جان ەحوبانى ويلاپ قۋانادى»،— دەلىنگەن (ٴزابۇر 64:10). بۇل سوزدەردى تەرەڭىرەك ٴتۇسىنۋ ٷشىن ٴبىز نەنىڭ وتپەلى قۋانىش، ال نەنىڭ وتپەس قۋانىش ەكەنىن انىقتاپ الايىق.
وتپەلى قۋانىش
ومىردەگى كەيبىر نارسەلەر ٵردايىم قۋانىش اكەلەدى دەسەك، ٴسوزىمىز وتىرىك بولماس. مىسالى، ٴبىر-بىرىنە ٴسۇيىپ قوسىلعان جۇبايلار، بالا سۇيگەن اتا-انالار، ەحوبانىڭ قىزمەتىندە جاڭا تاعايىندالۋ العان ادامدار قۋانىشتى بولىپ جاتادى. بۇل تۇسىنىكتى دە، سەبەبى نەكە دە، بالا ٴسۇيۋ باقىتى دا، ۇيىمدا قىزمەت ەتۋ مارتەبەسى دە — ەحوبا بەرگەن سيلار (مۇسانىڭ 1-جازباسى 2:18، 22؛ ٴزابۇر 127:3؛ تىموتەگە 1-حات 3:1).
الايدا بۇل قۋانىش تا ۇزاعىنان بولمايدى. وكىنىشكە قاراي، نەكەلىك جار ادال بولماۋى مۇمكىن نەمەسە كوز جۇمۋى مۇمكىن (ەزەكيەل 24:18؛ وشيا 3:1). بالالار بولسا اتا-اناسىنا دا، قۇدايعا دا مويىنسۇنباي، ٴتىپتى قاۋىمنان شىعارىلۋى مۇمكىن. مىسالى، سامۋيلدىڭ ۇلدارى ەحوبادان تەرىس اينالىپ كەتتى، ال داۋىت بارسابيامەن كۇنا جاساعاندىقتان، وتباسى كوپ زارداپ شەكتى (سامۋيلدىڭ 1-جازباسى 8:1—3؛ سامۋيلدىڭ 2-جازباسى 12:11). وسىنداي جاعدايلار ورىن العاندا، قۋانىشىنان گورى كۇيىنىشى باسىم بولاتىنى انىق.
سول سياقتى كەيدە اتقارىپ جۇرگەن قىزمەتتىڭ ٴتۇرىن توقتاتۋعا تۋرا كەلەر. وعان دەنساۋلىعىمىزدىڭ ناشارلاۋى، وتباسىلىق مىندەتتەرىمىز، يا بولماسا ۇيىمداعى وزگەرىستەر سەبەپ بولۋى مۇمكىن. وسىنداي وزگەرىستەردى باسىنان وتكەرگەندەر سوناۋ باقىتتى كۇندەرىن ساعىناتىنىن ايتىپ جاتادى.
بايقاعانىمىزداي، وسىنداي جايتتار قۋانىشتىڭ تورەسى بولا المايدى. ەندەشە، ٶمىرىڭىز استان-كەستەن بولىپ جاتقاندا ساعىمداي ۇشىپ كەتپەيتىن قۋانىشتىڭ ٴتۇرى بار ما ەكەن؟ البەتتە، سەبەبى قيىندىقتا جۇرگەندەرىنە قاراماستان سامۋيل دە، ٴداۋىت تە قۋانىشتارىن جوعالتقان ەمەس.
وتپەس قۋانىش
يسا ناعىز قۋانىشتىڭ نە ەكەنىن جاقسى بىلگەن. جەرگە كەلمەس بۇرىن، ول «[ەحوبانىڭ] الدىندا ٵردايىم شاتتانىپ ٴجۇردى» (ناقىل سوزدەر 8:30). الايدا جەرگە كەلگەندە، ول قاتقىل قيىندىقتارعا كەزىكتى. سويتسە دە ول اكەسىنىڭ ەركىن ورىنداۋدان قۋانىش تاپقان (جوحان 4:34). ال ازاپقا تولى سوڭعى ساعاتتارىندا ول نە سەزىندى؟ كيەلى كىتاپتا: «ٶزىن كۇتىپ تۇرعان قۋانىش ٷشىن ول قورلىقتى ەلەمەي، ازاپ باعاناسىندا ٶلدى»،— دەلىنگەن (ەۆرەيلەرگە 12:2). ەندەشە، قازىر يسانىڭ ناعىز قۋانىش جايىندا ايتقان ەكى جاعدايدى قاراستىرىپ كورەيىك.
بىردە ۋاعىز ىسىنە تاعايىندالعان 70 شاكىرت يساعا قايتىپ ورالادى. ولار كەرەمەت ىستەر اتقارعاندارى ٷشىن، ٴتىپتى جىنداردى قۋىپ شىققاندارى ٷشىن قۋانىپ تۇردى. ٴبىراق يسا ولارعا: «جىنداردىڭ وزدەرىڭە باعىنعانىنا ەمەس، ەسىمدەرىڭنىڭ كوكتە جازىلعانىنا قۋانىڭدار»،— دەدى (لۇقا 10:1—9، 17، 20). راسىندا دا، ٴبىزدى ەرەكشە باقىتتى ەتەتىن نارسە — قانداي دا ٴبىر ەرەكشە تاعايىندالۋ ەمەس، ەحوبانىڭ ماقۇلداۋى.
باسقا ٴبىر جولى يسا حالىققا سويلەپ جاتقاندا، ٴبىر ياھۋدي ايەل تالىمىنە قاتتى اسەرلەنىپ: «سەنى قۇرساعىندا كوتەرگەن ٵرى ەمىزگەن ايەل باقىتتى!»— دەدى. ٴبىراق يسا وعان: «جوق، قۇداي ٴسوزىن ەستىپ، ونى ورىندايتىندار باقىتتى!»— دەپ جاۋاپ بەردى (لۇقا 11:27، 28). بالالارىمىزدىڭ جەتىستىگى جۇرەگىمىزدى قۋانىشقا تولتىراتىن شىعار. الايدا ەحوباعا مويىنسۇنعانىمىز، ونىمەن دوستىعىمىز بۇدان الدەقايدا زور قۋانىش سيلايدى.
ەحوبانىڭ ىقىلاسىن سەزىنۋ — تەرەڭ قۋانىشتىڭ سىرى. قيىندىقتار قۋانتپاسا دا، ولار ٴبىزدى ىشكى قۋانىشىمىزدان ايىرا المايدى. قايتا، سىناقتاردا سىنباي، ادال بولىپ قالساق، قۋانىشىمىز ەسەلەنىپ، تەرەڭدەي تۇسەدى (ريمدىكتەرگە 5:3—5). سونداي-اق ەحوبا وزىنە سەنىم ارتاتىندارعا وزىنىڭ رۋحىن بەرەدى. ال قۋانىش — سول كيەلى رۋح جەمىسىنىڭ ٴبىر بولىگى (عالاتتىقتارعا 5:22). بۇل بىزگە ٴزابۇر 64:10 داعى مىنا سوزدەردى تۇسىنۋگە كومەكتەسەدى: «ٵدىل جان ەحوبانى ويلاپ قۋانادى».
دجون باۋىرلاسقا قۋانىشتى بولۋعا نە كومەكتەسۋدە؟
بۇل ديانا مەن دجوننىڭ قيىندىقتارعا قاراماستان، نەلىكتەن قۋانىشتى بولىپ قالعاندارىن تۇسىندىرەدى. ديانا باۋىرلاس: «مەن قورعان ىزدەپ اتا-اناسىنا جۇگىرگەن بالاداي ەحوبانىڭ پاناسىنا بارىپ تىعىلدىم»،— دەيدى. ول قۇدايدىڭ ىقىلاسىن قاي جاعىنان سەزىندى؟ «ەحوبا مەنى جارىلقاپ جاتىر: مۇڭايىپ ەمەس، قۋانا ۋاعىزداي بەرۋىمە ونىڭ كۇش بەرىپ جاتقانىن سەزەمىن»،— دەيدى ول. ال سۇيىكتى قىزمەت ٴتۇرىن توقتاتۋعا ٴماجبۇر بولعان دجون باۋىرلاسقا قىزمەتتە بەلسەندى ٵرى قۋانىشتى بولىپ قالۋعا نە كومەكتەسۋدە؟ ول بىلاي دەيدى: «1998-جىلى قىزمەتتى جەتىلدىرۋ مەكتەبىنە ۇيرەتۋشى رەتىندە تاعايىندالدىم. سول كەزدە بۇرىن-سوڭدى جۇرگىزبەگەندەي كوپ جەكە زەرتتەۋ جۇرگىزدىم». ونىڭ ايتۋىنشا، قيىن شاقتا ايەلى ەكەۋىنە ومىرلەرىندە وزگەرىس جاساۋ الدەقايدا وڭاي بولدى، ويتكەنى ولار ەحوبا نە تاپسىرماسىن، سونى اتقارۋعا ٵردايىم دايىن ەدى. «ٴبىز بۇنى ەش وكىنىشسىز ىستەدىك»،— دەيدى دجون.
ٴزابۇر 64:10 دا جازىلعان سوزدەردىڭ راستىعىن وزگەلەر دە سەزىندى. سولاردىڭ ٴبىرى — اقش-تاعى بەتەلدە 30 جىلدان اسا ۋاقىت قىزمەت ەتكەن ٴبىر ەرلى-زايىپتى. سونشا جىلدان كەيىن ولار ارنايى ٸزاشار بولىپ تاعايىندالادى. سوزدىڭ شىندىعىن ايتىپ، ولار: «سۇيىكتى نارسەڭنەن ايىرىلىپ، سوعان قايعىرۋ — كادىمگى سەزىم. ٴبىراق سەن ٶمىر باقي قايعىرا المايسىڭ عوي»،— دەدى. ولار جاڭا قىزمەتتەرىنە كىرىسىپ، بىردەن قاۋىممەن قىزمەت ەتە باستادى. سوزدەرىن جالعاپ ولار بىلاي دەدى: «ٴبىز ناقتى نارسەلەر جايلى ناقتى دۇعا ەتتىك. دۇعالارىمىزعا جاۋاپ العاندا، جىگەرىمىز جالىنداپ، قۋانىپ قالدىق. ٴبىز كەلگەن سوڭ كوپ ۇزاماي كەيبىر باۋىرلاستار ٸزاشارلىق قىزمەتتى باستادى. سونداي-اق بىزدە رۋحاني ٶسىپ كەلە جاتقان ەكى زەرتتەۋشى بار».
«ماڭگى باقي قۋانادى»
ارينە، ٵردايىم قۋانىپ ٴجۇرۋ وڭاي ەمەس. كوڭىلىمىز تۇسەتىن كەزدەر دە بولادى. ٴبىراق ەحوبا ٴزابۇر 64:10 داعى سوزدەرمەن بىزگە جىگەر قۇيادى. ٴتىپتى كوڭىلىمىز قۇلازىعاندا دا، ٴبىر نارسەگە نىق سەنىمدى بولايىق: ادالدىعىمىزدان تايماساق، كەز كەلگەن جاعدايدا «ەحوبانى ويلاپ قۋانامىز». سونداي-اق «جاڭا اسپان مەن جاڭا جەر» جايلى ەحوبانىڭ ۋادەسى ورىندالاتىن كەزدى اسىعا كۇتۋدەمىز. سول كەزدە ٵربىرىمىز كەمەلدى بولىپ، ەحوبانىڭ بارلىق ىستەرىنە «ماڭگى باقي شاتتانىپ قۋانامىز» (يشايا 65:17، 18).
مىناداي ٶمىردى ەلەستەتىپ كورىڭىزشى: ون ەكى مۇشەمىز ساپ-ساۋ، ٵر تاڭىمىز اتقاندا، كۇش-جىگەرىمىز تاسىپ تۇرادى. وتكەن كۇندەر كوڭىلىمىزگە قانداي ٴسىزات تۇسىرمەسىن، ولار ەندى قايتىپ ويىمىزعا ورالمايدى. ەحوبا: «بۇرىنعى جايتتار ەسكە الىنبايدى، جۇرەككە قاياۋ دا تۇسىرمەيدى»،— دەپ ۋادە ەتەدى. ٶلىم ۇيقىسىنا كەتكەن سۇيىكتى ادامدارىمىزدى قارسى الىپ، يسا تىرىلتكەن 12 جاسار قىزدىڭ اتا-اناسى سياقتى سەزىمدە بولامىز. ولاردىڭ «قۋانىشى قوينىنا سيماي، شات-شادىمان بولدى» (مارقا 5:42). اقىر سوڭىندا جەر بەتىندەگى ٵربىر ادام ٵدىل اتانىپ، ماڭگىلىك بويى «ەحوبانى ويلاپ قۋانادى»!
