ٶمىر بايان
«كەدەيشىلىكتە وسسەم دە، زور بايلىققا يە بولدىم»
مەن ليبەرتي (ينديانا، اقش) دەگەن كىشكەنتاي قالاشىقتا، اعاشتان جاسالعان ٴبىر بولمەلى ۇيدە دۇنيەگە كەلدىم. مەن تۋىلعانعا دەيىن اكە-شەشەمنىڭ ٴبىر ۇلى مەن ەكى قىزى بار بولاتىن. انام مەنەن كەيىن دە ەكى ۇل مەن ٴبىر قىزدى دۇنيەگە اكەلدى.
مەن مەكتەپتە وقىعان جىلدارى قالاشىعىمىزدا اسا وزگەرىس بولعان جوق. ٴبىرىنشى سىنىپتا كىمدەرمەن بىرگە وقىساڭ، مەكتەپ بىتىرگەنگە دەيىن سولارمەن بىرگە وقيتىنسىڭ. قالاشىعىمىز كىشكەنتاي بولعاندىقتان، ادامدار ٴبىر-ٴبىرىن جاقسى تانيتىن.
ليبەرتي قالاشىعىنىڭ اينالاسىندا شاعىن فەرمالار بولاتىن. ول جەردە نەگىزىنەن جۇگەرى ەگەتىن. مەن تۋىلعاندا اكەم جەرگىلىكتى ٴبىر فەرمەردىڭ قولىندا جۇمىس ىستەدى. سوندىقتان جاس ٶسپىرىم كەزىمدە تراكتور ايداۋدى ۇيرەنىپ الدىم جانە فەرماداعى باسقا دا جۇمىستاردى ىستەدىم.
مەن اكەمنىڭ جاستاۋ كەزىن ەشقاشان كورمەگەنمىن. تۋىلعانىمدا اكەمنىڭ جاسى 56 دا ەدى، ال انامنىڭ جاسى 35 تە بولاتىن. دەسە دە اكەم مىقتى ەدى، دەنساۋلىعى دا جاقسى بولاتىن. اۋىر ەڭبەكتى جاقسى كورگەن ول بالالارىنىڭ ٴبارىن دە سوعان ۇيرەتتى. كوپ اقشا تاپپاسا دا، ٴبىزدىڭ باسپانامىز، كيەر كيىمىمىز بەن جەتكىلىكتى ىشەر اسىمىز بولدى. ول ۇنەمى بىزبەن ۋاقىت وتكىزەتىن. اكەم 93 جاسىندا، ال انام 86 جاسىندا كوز جۇمدى. ەكەۋى دە ەحوباعا قىزمەت ەتكەن جوق. باۋىرلارىمنىڭ بىرەۋى عانا 1972-جىلدان بەرى اقساقال بولىپ ادال قىزمەت ەتىپ كەلەدى.
جاستىق شاعىم
انام وتە ٴدىنشىل كىسى ەدى. ٵر جەكسەنبى كۇنى ٴبىزدى حريستيان شىركەۋىنە اپاراتىن. جاسىم 12 دە بولعاندا العاش رەت ۇشتىك ٸلىمى جايلى ەستىدىم. سوندا انامنان: «يسا ۇل بولا تۇرا، قالايشا اكە دە بولا الادى؟»— دەپ سۇرادىم. انامنىڭ جاۋابى ٵلى ەسىمدە: «بالام، بۇل — قۇپيا. بۇنى ٴتۇسىنۋ بىزگە بۇيىرماعان». بۇل مەن ٷشىن شىنىندا دا قۇپيا ەدى. دەگەنمەن شامامەن 14 جاسىمدا جاقىن جەردەگى وزەندە شومىلدىرۋ راسىمىنەن ٶتتىم. ولار مەنى سۋعا ٷش رەت باتىردى: ٴبىر رەت اكە ٷشىن، ٴبىر رەت ۇل ٷشىن جانە ٴبىر رەت كيەلى رۋح ٷشىن.
جوعارى سىنىپتاردا وقىپ جۇرگەن كەزدە بوكسشى ٴبىر دوسىم بار ەدى، ول مەنى بوكسقا قاتىسۋعا كوندىردى. سودان جاتتىعا باستاپ، «التىن قولعاپ» اتتى بوكس ۇيىمىنىڭ مۇشەسى بولدىم. بوكسقا اسا يكەمىم بولماعاندىقتان، بىرنەشە جەكپە-جەكتەن كەيىن بوكستى تاستاپ كەتتىم. كەيىنىرەك قۇراما شتاتتاردىڭ اسكەرىنە شاقىرىلدىم. مەنى گەرمانياعا جىبەردى. سول جاقتا جۇرگەندە، اسكەري باسشىلارىم مەنەن كۇشتى كوشباسشى شىعادى دەپ ۇمىتتەنىپ، اسكەري وقۋ ورنىنا جىبەردى. ولار اسكەري ٸس مەنىڭ ومىرلىك ٴمانسابىم بولسا ەكەن دەدى. ٴبىراق اسكەردە قالعىم كەلمەگەندىكتەن، ەكى جىلدىق مەرزىمىم اياقتالعان سوڭ، 1956-جىلى ۇيگە قايتتىم. كوپ ۇزاماي مەن مۇلدەم باسقا اسكەرگە قوسىلدىم.
ٶمىرىمنىڭ جاڭا پاراعى
شىندىقتى بىلمەي تۇرىپ، مەن ناعىز ەر ادامنىڭ قانداي بولۋى كەرەكتىگىنە قاتىستى جاڭساق پىكىردە بولدىم. بۇعان ىقپال ەتكەن فيلمدەر مەن اينالامداعى ادامدار ەدى. كيەلى كىتاپ جايلى اڭگىمەلەسۋ ەر ادامعا جاراسپايدى دەپ ويلايتىنمىن. ٴبىراق كەيىننەن بىلگەن نارسەلەرىم ٶمىرىمدى وزگەرتتى. ٴبىر كۇنى ادەمى قىزىل كولىگىممەن قالانى ارالاپ جۇرگەندە، ەكى قىز قول بۇلعاپ مەنى شاقىرىپ الدى. بۇل ەكى قىز جەزدەمنىڭ قارىنداستارى بولاتىن. ولار ەحوبا كۋاگەرلەرى ەدى. مەن بۇرىندارى ولاردان «كۇزەت مۇناراسى» مەن «ويانىڭدار!» جۋرنالدارىن الىپ تۇراتىنمىن، ٴبىراق «كۇزەت مۇناراسىن» ٴتۇسىنۋ تىم قيىن دەپ ويلايتىنمىن. الايدا بۇل جولى ولار مەنى ٶز ۇيلەرىندە وتەتىن قاۋىمنىڭ كىتاپ زەرتتەۋ توبىنا شاقىردى، بۇل كەزدەسۋدە ولار كيەلى كىتاپتى زەرتتەپ، تالقىلايتىن. مەن ويلانىپ كورەمىن دەپ ايتتىم. ولار جىميىپ: «ۋادە بەرەسىڭ بە؟»— دەگەندە، مەن: «ۋادە بەرەمىن»،— دەدىم.
بۇلاي دەگەنىمە وكىنىپ قالدىم، ٴبىراق سوزىمدە تۇرۋىم كەرەك دەپ ەسەپتەدىم. ٴسويتىپ، سول كۇنى كەشقۇرىم كەزدەسۋگە باردىم. ونداعى كىشكەنتاي بالالار مەنى قاتتى تاڭعالدىردى! ولاردىڭ كيەلى كىتاپ جايلى كوپ بىلەتىنىنە قايران قالدىم. كەزىندە اناممەن جەكسەنبى سايىن شىركەۋگە بارىپ تۇرسام دا، كيەلى كىتاپ جايلى بىلەتىنىم شامالى ەدى. بۇل جيىننان كەيىن كوبىرەك بىلگىم كەلىپ، كيەلى كىتاپتى زەرتتەۋگە كەلىستىم. الدىمەن قۇدىرەتى شەكسىز قۇدايدىڭ ەسىمى ەحوبا ەكەنىن ٴبىلدىم. بۇدان بىرنەشە جىلدار بۇرىن انامنان ەحوبا كۋاگەرلەرى جايلى سۇراعانىمدا، ول قىسقا قايىرىپ: «وي، ولار ٴبىر ەحوبا دەگەن قارت كىسىگە سيىنادى»،— دەگەن ەدى. ال ەندى كوزىم اشىلعانداي بولدى!
مەن تەز رۋحاني ٶستىم، ويتكەنى شىندىقتى تاپقانىمدى ٴتۇسىندىم. زەرتتەۋ ساباعىن باستاعاننان نە ٴبارى 9 اي وتكەن سوڭ، 1957-جىلدىڭ ناۋرىزىندا شومىلدىرۋ راسىمىنەن ٶتتىم. مەنىڭ وي-كوزقاراسىم وزگەردى. ناعىز ەر ادامنىڭ قانداي بولۋى كەرەكتىگىنە قاتىستى كيەلى كىتاپتا نە دەلىنگەنىن بىلگەنىمە قاتتى قۋانامىن. يسا كەمەلدى ەر ادام بولعان. ول كەز كەلگەن ادامنان مىقتى بولسا دا، ەشقاشان توبەلەسكە قاتىسپاعان. قايتا، پايعامبارلىقتا ايتىلعانداي، «جاپا شەگۋدەن دە باس تارتپادى» يشايا 53:2، 7). يسانىڭ شىنايى ٸزباسارى «بارىنە مەيىربان» بولۋ كەرەكتىگىن ٴتۇسىندىم (تىموتەگە 2-حات 2:24).
(كەلەسى جىلى — 1958-جىلى — ٸزاشارلىق قىزمەتتى باستادىم. ٴبىراق كوپ ۇزاماي از ۋاقىتقا توقتاتۋعا تۋرا كەلدى. نەگە دەيسىز عوي؟ كەزىندە مەنى كىتاپ زەرتتەۋ توبىنا شاقىرعان قىزداردىڭ ٴبىرى گلوريامەن وتاۋ قۇرۋدى ۇيعاردىم. مەن سول شەشىمىمە ەشقاشان وكىنبەيمىن. گلوريا سول كەزدە اسىل تاستاي ەدى، ول كۇنى بۇگىنگە دەيىن سونداي. مەن ٷشىن ول الەمدەگى ەڭ قىمبات گاۋھار تاستان دا باعالى. ونىمەن وتاۋ قۇرعانىما قاتتى قۋانامىن! ول ٶزى جايلى كىشكەنە ايتىپ بەرسىن:
«وتباسىمىزدا 17 بالا بولدىق. انام ادال كۋاگەر بولاتىن. 14 جاسىمدا ول كوز جۇمدى. بۇدان كەيىن اكەم كيەلى كىتاپتى زەرتتەي باستادى. ەندى انامىز بولماعاندىقتان، ۇيدە بىرەۋىمىز بولۋ ٷشىن اكەم مەكتەپ ديرەكتورىمەن سويلەستى. ول اپكەم ەكەۋمىزدىڭ مەكتەپكە كەزەكتەسىپ بارۋىمىزعا رۇقسات سۇرادى. سول جىلى اپكەم مەكتەپتە سوڭعى سىنىپتا وقىپ جاتقان ەدى. مەكتەپ ديرەكتورى رۇقساتىن بەردى. وسىلايشا كىشكەنتاي باۋىرلارىمىزعا قاراۋ ٷشىن ۇيدە ٴبىر كۇنى مەن، ٴبىر كۇنى اپكەم قالاتىن. اكەمىز جۇمىستان كەلگەنشە، بۇكىل وتباسىمىزعا تاماق تا دايىنداپ قوياتىنبىز. اپكەم مەكتەپ بىتىرگەنشە، ٴبىز وسىلاي ىستەپ كەلدىك. ەكى كۋاگەر وتباسى بىزبەن زەرتتەۋ ساباعىن وتكىزدى، ٴسويتىپ، بالالاردىڭ ىشىندە 11 ٸمىز ەحوبا كۋاگەرى بولدىق. وتە ۇيالشاق بولسام دا، ۋاعىزداۋدى جاقسى كورەتىنمىن. كۇيەۋىم سەم ۇيالشاقتىقتى جەڭۋگە جىلدار بويى كومەكتەستى».
گلوريامەن 1959-جىلدىڭ اقپانىندا شاڭىراق كوتەردىك. ٸزاشار بولىپ بىرگە قىزمەت ەتۋ بىزگە ۇنايتىن. سول جىلدىڭ شىلدەسىندە بەتەلدىك قىزمەتكە ٶتىنىش جازدىق. ويتكەنى دۇنيە جۇزىلىك باس باسقارمادا قاتتى قىزمەت ەتكىمىز كەلەتىن. سايمون كرەيكەر ەسىمدى باۋىرلاسىمىز بىزبەن سويلەسىپ، بەتەلگە ەرلى-زايىپتىلاردى ازىرشە شاقىرمايتىنىن ايتتى. سوعان قاراماستان بەتەلدە قىزمەت ەتۋگە دەگەن ىقىلاسىمىز سونبەدى، ٴبىراق ماقساتىمىزعا قول جەتكىزگەنگە دەيىن ارادا ٴبىرتالاي جىل ٶتتى.
ٴبىز دۇنيە جۇزىلىك باس باسقارماعا حات جازىپ، جاريالاۋشىلار قاجەت جەرگە جىبەرۋىن سۇرادىق. ولاردىڭ ٴبىر عانا ۇسىنىسى بولدى: پاين-بلافف (اركانزاس). سول كەزدەرى پاين-بلاففتا ەكى قاۋىم بولدى. ولاردىڭ ٴبىرى اق ٴناسىلدى جاريالاۋشىلاردان، ال ەكىنشىسى قارا ٴناسىلدى جاريالاۋشىلاردان تۇردى. ٴبىزدى قارا ٴناسىلدى قاۋىمعا جىبەردى، وندا نە ٴبارى 14 جاريالاۋشى بار ەدى.
ناسىلشىلدىكتىڭ كەسىرىنەن تۋىنداعان قيىندىقتار
ٴسىز، بالكىم، ەحوبا كۋاگەرلەرى نەگە اق جانە قارا ٴناسىلدى جاريالاۋشىلار بولىپ بولىنگەن دەپ سۇرايتىن شىعارسىز. مۇنىڭ سەبەبى — بىزدە باسقا امال بولعان جوق. ول كەزدەرى اق جانە قارا ٴناسىلدى ادامداردىڭ بىرگە جينالۋى زاڭعا قايشى بولاتىن. قالا بەرسە، قاتىگەزدىك تە بەلەڭ العان كەز ەدى. كوپ جەرلەردە باۋىرلاستارىمىز پاتشالىق سارايىنا ەكى ٴناسىلدىڭ ادامدارى بىرگە جينالسا، جۇرت عيماراتتى قيراتىپ تاستايدى دەپ قورقاتىن. مۇنداي جاعدايلار شىنىمەن بولىپ تۇراتىن. ەگەر قارا ٴناسىلدى كۋاگەرلەر اق ٴناسىلدى ادامدار تۇراتىن اۋماقتا ۇيمە-ٷي ۋاعىزدايتىن بولسا، ولاردى تۇتقىنداپ، ٴتىپتى ۇرىپ-سوعۋى دا مۇمكىن ەدى. سوندىقتان زاڭعا باعىنا ٴجۇرىپ ۋاعىزدايتىنبىز، ٵرى جاعداي جاقساراتىن شىعار دەپ ۇمىتتەنەتىنبىز.
كەيدە قىزمەت ەتۋ وڭايعا سوقپايتىن. قارا ٴناسىلدى اۋماقتا ۋاعىزداپ جۇرگەندە، كەيدە ەسىكتى كۇتپەگەن جەردەن اق ٴناسىلدى ادامدار اشاتىن. سول كەزدە قىسقاشا عانا ۇسىنىس ايتامىز با، جوق الدە كەشىرىم سۇراپ، كەلەسى ۇيگە بارامىز با — سونى دەرەۋ شەشۋ كەرەك بولاتىن. مىنە، سول كەزدەگى جاعداي وسىنداي ەدى.
ارينە، ٸزاشار بولىپ قىزمەت ەتە الۋ ٷشىن جۇمىس ىستەيتىنبىز. ٴبىر كۇندىك جۇمىسىمىزعا ادەتتە 3 دوللار عانا تولەيتىن. گلوريا بىرنەشە جەردە ٷي تازالاۋشى بولىپ ىستەيتىن. سولاردىڭ بىرىندە ماعان كومەكتەسۋگە رۇقسات ەتىلدى، سونىڭ ارقاسىندا گلوريا جۇمىسىن تۇسكە دەيىن بىتىرەتىن. ول ۇيدە بىزگە تاماق بەرەتىن، ونى ٴبىز كەتەر الدىندا ٸشىپ الاتىنبىز. گلوريا باسقا ٴبىر وتباسىنا اپتاسىنا ٴبىر رەت كيىم ۇتىكتەۋگە باراتىن. ال مەن بولسام سول ٷيدىڭ باعىنا قارايتىنمىن، تەرەزە جۋاتىنمىن جانە باسقا دا جۇمىس ىستەيتىنمىن. اق ٴناسىلدى تاعى ٴبىر وتباسىنىڭ ۇيىندە تەرەزە جۋاتىنبىز. گلوريا ٷيدىڭ ىشىنەن جۋسا، مەن سىرتىنان جۋاتىنمىن. بۇل جۇمىسقا ٴبىر كۇن كەتەتىن، سوندىقتان ولار بىزگە تۇسكى اس بەرەتىن. گلوريا ٷيدىڭ ىشىندە تاماقتاناتىن، ٴبىراق الگى وتباسىنان بولەك ىشەتىن. ال ماعان ماشينا قويماسىندا تاماقتانۋ كەرەك بولدى، بۇعان ەش قارسىلىعىم بولمادى. بەرگەن تاماعى وتە ٴدامدى ەدى. بۇل وتباسى جاپ-جاقسى ادامدار بولاتىن، دەسە دە ولار سول
كەزدەگى قوعامنىڭ ىقپالىندا ەدى. ٵلى ەسىمدە، بىردە جانارماي قۇيۋ بەكەتىنە توقتاپ، كولىگىمىزگە جانارماي تولتىرىپ الدىق. سوسىن سونداعى جۇمىسشىدان گلوريانىڭ اجەتحاناعا كىرۋىنە بولا ما دەپ سۇرادىم. ول ماعان جامان كوزبەن قاراپ: «اجەتحانا جابىق!»— دەپ جاۋاپ قايىردى.باۋىرلاستاردىڭ ەستەن كەتپەس جاقسىلىقتارى
ايتسە دە باۋىرلاستارمەن بىرگە تالاي قىزىقتى كوردىك. قىزمەتىمىزدى قاتتى ۇناتاتىنبىز! پاين-بلاففقا ەندى كەلگەنىمىزدە، سول كەزدەرى قاۋىم قىزمەتشىسى بولعان باۋىرلاستىڭ ۇيىندە تۇراقتادىق. ونىڭ ايەلى ٵلى شىندىقتا ەمەس ەدى، ٴسويتىپ، گلوريا ونىمەن زەرتتەۋ ساباعىن باستادى. ال مەن ولاردىڭ قىزىمەن جانە كۇيەۋ بالاسىمەن زەرتتەۋ ساباعىن باستادىم. كەيىن اناسى دا، قىزى دا ەحوباعا قىزمەت ەتۋدى شەشىپ، شومىلدىرۋ راسىمىنەن ٶتتى.
اق ٴناسىلدى قاۋىمنان كەرەمەت دوستار تاپتىق. ولار ٴبىزدى ۇيىنە قوناققا شاقىراتىن، ٴبىراق ەشكىم كورىپ قويماۋ ٷشىن ٴبىز ولارعا قاراڭعى تۇسكەندە عانا باراتىنبىز. ناسىلشىلدىك پەن زورلىق-زومبىلىقتى ناسيحاتتاعان كۋ-كلۋكس-كلان دەگەن ۇيىم سول كەزدەرى وتە بەلسەندى بولدى. بىردە حەللوۋين ٴتۇنى ٴبىر كىسىنىڭ كۋ-كلۋكس-كلان ۇيىمىنىڭ مۇشەسى رەتىندە ۇستىنە اق جامىلعى، باسىنا اق قالپاق كيىپ الىپ، ٷيىنىڭ الدىندا ەش شىمىرىكپەي وتىرعانىن كوردىم. ٴبىراق مۇنداي جامان ىقپال باۋىرلاستار ٷشىن جاقسىلىق جاساۋعا كەدەرگى بولمادى. بىردە جاز مەزگىلىندە وبلىستىق كونگرەسكە بارۋ ٷشىن اقشا قاجەت بولدى. سوندا ٴبىر باۋىرلاس ٴبىزدىڭ 1950-جىلعى «فورد» كولىگىمىزدى ساتىپ الۋعا كەلىستى، وسىلاي كونگرەسكە بارۋعا اقشا تابىلدى. ارادا ٴبىر اي ٶتتى. بىردە ىستىق كۇننىڭ استىندا ۇيمە-ٷي ۋاعىزداپ، كوپ زەرتتەۋ ساباعىن جۇرگىزىپ، ۇيگە شارشاپ قايتقان ەدىك. كەلگەن بويدا تاڭ-تاماشا بولدىق. ويتكەنى ٷيىمىزدىڭ الدىندا سول باياعى كولىگىمىز تۇردى! كولىكتىڭ اينەگىندە قىسقاشا حات بار ەكەن: «كولىكتەرىڭدى مەنەن سىيلىق رەتىندە قابىل الىڭدار. باۋىرلاستارىڭ».
تاعى ٴبىر باۋىرلاستىڭ مەيىرىمدىلىگى جۇرەگىمدى قاتتى تەبىرەنتكەنى ەسىمدە. 1962-جىلى مەن نيۋ-يوركتەگى ساۋت-لانسينك قالاسىندا وتكەلى جاتقان پاتشالىق قىزمەت مەكتەبىنە شاقىرىلدىم. ول جەردە ٴبىر اي بويى قاۋىمنىڭ، اۋداننىڭ جانە وبلىستىڭ باقىلاۋشىلارى وقۋ كەرەك ەدى. سول كەزدە مەن جۇمىسسىز ٴجۇردىم، اقشامىز دا وتە از بولاتىن. ٴبىراق پاين-بلاففتاعى ٴبىر تەلەفون سەرىكتىگى مەنى جۇمىسقا الۋ ٷشىن سۇحباتتاستى. ەگەر بۇل جۇمىسقا تۇرسام، سول سەرىكتىكتەگى ەڭ العاشقى قارا ٴناسىلدى جۇمىسشى بولماق ەدىم. كەيىن ولار مەنى جۇمىسقا العىسى كەلەتىنىن ايتتى. ەندى نە ىستەمەكپىن؟ نيۋ-يورككە باراتىن كوك تيىنىم دا جوق ەدى. تابىلعان جۇمىسقا تۇرىپ، باۋىرلاستارعا مەكتەپكە بارا المايتىنىمدى ايتسام با ەكەن دەپ ويلادىم. ەندى بولماعاندا، بەتەلگە حات جازايىن دەپ جاتقانىمدا، ەستەن كەتپەس ٴبىر جايت بولدى.
قاۋىمىمىزدا كۇيەۋى شىندىقتا ەمەس ٴبىر ايەل باۋىرلاس بار ەدى. ول ٴبىر كۇنى تاڭەرتەڭ ۇيىمىزگە كەلىپ، ماعان حاتقالتا ۇستاتتى. ٸشى تولعان اقشا ەكەن. سويتسەم، ول بىرنەشە بالاسىن ەرتىپ الىپ، تاڭ اتپاي ماقتا ەگىستىگىنە بارىپ، ارام ٴشوپ جۇلىپ جۇمىس ىستەگەن ەكەن. ولار بۇنى مەنىڭ نيۋ-يورككە باراتىن جولىما قاجەتتى قاراجات تابۋ ٷشىن ىستەپتى. ول ماعان: «مەكتەپكە بارىپ، جاقسىلاپ وقىپ قايت. سوسىن كەلىپ، ٴبىزدى ۇيرەتەسىڭ!»— دەدى. سودان
سوڭ مەن الگى تەلەفون سەرىكتىگىنە حابارلاسىپ، جۇمىسقا بەس اپتادان كەيىن كىرىسسەم بولا ما دەپ سۇرادىم. ولار ماعان «بولمايدى!» دەپ كەسىپ ايتتى. ٴبىراق بۇعان كوڭىلىم تۇسپەدى. قابىلدايتىن شەشىمدى قابىلداپ قويعان ەدىم. سول جۇمىسقا تۇرماعانىم قانداي جاقسى بولعان!پاين-بلاففتاعى قىزمەتىمىز جايلى گلوريانىڭ نە دەيتىنىن بىلەيىك: «مەن ول جەردى قاتتى ۇناتىپ قالدىم! 15-20 شاقتى زەرتتەۋ ساباعىم بار ەدى. سول ٷشىن تاڭەرتەڭ الدىمەن ۇيدەن ۇيگە ۋاعىزداپ، قالعان ۋاقىتتا زەرتتەۋ ساباقتارىن وتكىزەتىنبىز. كەيدە ولار تۇنگى ون بىرگە دەيىن سوزىلاتىن. قىزمەتىمىز سونداي قىزىق ەدى! وندا قۋانا-قۋانا قالا بەرەر ەدىم. شىنىمدى ايتسام، باسقا قىزمەت ٴتۇرىن باستاپ، اۋداندىق قىزمەتتى اتقارۋعا ونشا زاۋقىم سوقپادى. ٴبىراق ەحوبانىڭ ويى باسقا ەدى». ٴيا، ونىڭ شىنىندا دا ٴبىر كوزدەگەنى بار ەدى.
ارالاۋشىلىق قىزمەتتەگى ٶمىرىمىز
پاين-بلاففتا جۇرگەندە ارنايى ٸزاشارلىق قىزمەتكە ٶتىنىش تولتىرعان بولاتىنبىز. تاعايىندالاتىنىمىزعا سەنىمدى ەدىك. ويتكەنى ٴبىزدىڭ وبلىستىق باقىلاۋشىمىز تەحاستاعى قاۋىمعا كومەكتەسىپ، سوندا ارنايى ٸزاشار بولىپ قىزمەت ەتكەنىمىزدى قالادى. بۇنىسى بىزگە ۇنادى. سودان قاشان جاۋاپ كەلەدى ەكەن دەپ كۇتۋمەن بولدىق. ٴبىراق حاتتىڭ كەلەتىن ٴتۇرى جوق ەدى. اقىرى، ٴبىر حات كەلدى. سويتسەك، ٴبىز ارالاۋشىلىق قىزمەتكە تاعايىندالىپپىز! بۇل 1965-جىلدىڭ قاڭتارى ەدى. قازىر قۇراما شتاتتارداعى فيليال كوميتەتىنىڭ ۇيلەستىرۋشىسى بولىپ قىزمەت ەتەتىن ليون ۋيۆەر باۋىرلاس تا سول كەزدە اۋداندىق باقىلاۋشى بولىپ تاعايىندالعان ەدى.
اۋداندىق باقىلاۋشى رەتىندەگى قىزمەتىمدى ويلاپ ٴبىراز قوبالجىدىم. بۇدان ٴبىر جىلداي بۇرىن جەيمس تومپسون ەسىمدى وبلىستىق باقىلاۋشى جاقسى اۋداندىق باقىلاۋشى بولۋ ٷشىن قانداي قاسيەتتەر كەرەك ەكەنىن اتاپ وتكەن ەدى. جاقساراتىن جاقتارىمدى دا جۇمساقتىقپەن ايتتى. سودان كوپ ۇزاماي اۋداندىق قىزمەتكە كىرىسكەندە، ونىڭ كەڭەسىنە قانشالىقتى مۇقتاج بولعانىمدى ٴتۇسىندىم. تاعايىندالعاننان كەيىن قىزمەتتەس بولعان العاشقى وبلىستىق باقىلاۋشى سول جەيمس تومپسون باۋىرلاس بولدى. وسى ادال باۋىرلاستان ۇيرەنگەنىم وتە كوپ.
ول كەزدەرى اۋداندىق باقىلاۋشىلاردى ۇيرەتۋگە از ۋاقىت بەرىلەتىن. مەن ٴبىر اۋداندىق باقىلاۋشىنىڭ قاۋىمعا جاساعان ساپارىن ٴبىر اپتا بويى باقىلادىم. كەيىن ول مەنىڭ باسقا ٴبىر قاۋىمعا جاساعان ساپارىمدى ٴبىر اپتا بويى باقىلادى. ول ماعان كەڭەستەر مەن نۇسقاۋلار بەردى. كەيىن ەكەۋمىز ەكى جاققا كەتتىك. سول كەزدە گلورياعا: «ول كىشكەنە قالا تۇرسا قايتەدى؟!»— دەگەنىم ەسىمدە. ٴبىراق ۋاقىت وتە كەلە مەن ٴبىر ماڭىزدى جايتتى ٴتۇسىندىم. ساعان كومەكتەسە الاتىن جاقسى باۋىرلاستار ٵرقاشان دا بولادى، ٴبىراق سەن ٶزىڭ ولاردىڭ كومەگىن قابىلداۋعا دايىن بولۋىڭ كەرەك ەكەن. سول كەزدە ارالاۋشى باقىلاۋشى بولعان ج. ر. براۋن جانە بەتەلدە قىزمەت
ەتكەن فرەد راسك ىسپەتتى تاجىريبەلى باۋىرلاستاردىڭ كومەگىن قاتتى باعالايمىن.ول كۇندەرى ناسىلشىلدىك كەڭ ەتەك العان ەدى. مىسالى، بىردە ٴبىز تەننەسسي شتاتىنداعى ٴبىر قالاشىققا ساپارمەن بارعان كەزدە، كۋ-كلۋكس-كلان ۇيىمى ەرەۋىلگە شىققانىن كوردىك. باسقا ٴبىر جولى قىزمەتتە جۇرگەندە، قىسقا ٷزىلىس جاساپ، ٴدامحاناعا كىردىك. سونداعى اجەتحاناعا كىرگەنىمدە، ارتىمنان دەنەسىنە ناسىلشىلدەردىڭ بەلگىسى سالىنعان ٴبىر اشۋلى كىسى كىردى. ٴبىراق سول مەزەتتە ودان دا ٸرى دەنەلى اق ٴناسىلدى باۋىرلاس كىرىپ كەلدى دە: «حيورد باۋىرلاس، ٴبارى جاقسى ما؟»— دەپ سۇرادى. سوندا الگى كىسى اجەتحانانى قولدانباستان دەرەۋ شىعىپ كەتتى. كوپ جىل بويى مىناعان كوزىم جەتتى: ناسىلشىلدىكتىڭ تۇپكى سەبەبى — ادامنىڭ ٴناسىلى ەمەس، بارلىعىمىزدىڭ تۇلا بويىمىزداعى كۇنا. سونداي-اق باۋىرلاسىڭنىڭ ٴناسىلى قانداي بولماسىن، ول ٴبارىبىر سەنىڭ باۋىرلاسىڭ بولىپ قالا بەرەتىنىن، قاجەت بولسا، سەن ٷشىن ٴتىپتى جانىن قييۋعا دايىن ەكەنىن كوردىم.
قول جەتكىزگەن زور بايلىق
ٴبىز اۋداندىق قىزمەتتى 12 جىل، وبلىستىق قىزمەتتى 21 جىل اتقاردىق. بۇل جىلدار جىگەرلەندىرەرلىك وقيعالارعا باي بولدى، ٵرى زور قاناعات سىيلادى. الدا ٴبىز تاعى ٴبىر باتاعا كەنەلمەك ەدىك. 1997- جىلدىڭ تامىزىندا سونشا جىل اڭساعان ارمانىمىز ورىندالدى: قۇراما شتاتتارداعى بەتەلگە شاقىرىلدىق. ٴبىز العاش رەت ٶتىنىش قاعازىن تولتىرعان كەزدەن بەرى 38 جىل ٶتىپ كەتكەن ەدى. ٴسويتىپ، كەلەسى ايدا بەتەلدىك قىزمەتتى باستادىق. بەتەلدەگى جاۋاپتى باۋىرلاستار مەنى ۋاقىتشا كومەككە شاقىرعان شىعار دەپ ويلاپ ەدىم، ولاي بولماي شىقتى.
العاشىندا مەن قىزمەت بولىمىنە تاعايىندالدىم. ول جاقتا كوپ نارسەگە ۇيرەندىم! باۋىرلاستارعا ەلدەگى اقساقالدار كەڭەستەرىنەن جانە اۋداندىق باقىلاۋشىلاردان قيىن دا كۇردەلى كوپ سۇراق كەلەتىن. مەنى ۇيرەتكەن باۋىرلاستاردىڭ شىدامدى بولىپ، قولعابىس ەتكەندەرىنە ريزاشىلىعىم شەكسىز. ەگەر سول بولىمگە قايتادان تاعايىندالسام، ونداعى باۋىرلاستاردان ٵلى دە كوپ نارسە ۇيرەنەر ەدىم.
گلوريا ەكەۋمىز بەتەلدىك ٶمىردى جاقسى كورەمىز. ٴبىز بۇرىننان ەرتە تۇرۋدى ۇناتامىز، ال بەتەلدە بۇل ادەتىمىزدىڭ پايداسى كوپ. مۇندا كەلگەنىمىزگە ٴبىر جىلداي ۋاقىت وتكەن سوڭ، ماعان باسقارۋشى كەڭەستىڭ قىزمەت كوميتەتىنە كومەكشى بولۋ تاپسىرىلدى. ال 1999-جىلى باسقارۋشى كەڭەستىڭ مۇشەسى بولىپ تاعايىندالدىم. بۇل قىزمەتتە مەن كوپ نارسەگە ۇيرەندىم. سولاردىڭ ەڭ ماڭىزدىسى — ماسىحشىلەر قاۋىمىنىڭ باسى ادام ەمەس، يسا ٴماسىح ەكەندىگى.
ٶمىرىم جايلى ويلانعاندا، كەيدە ٶزىمدى اموس پايعامبار سياقتى سەزىنەمىن. تەك كەدەيلەر جەگەن سيكومور اعاشىنىڭ جەمىسىن تىلۋمەن اينالىسقان سول ٴبىر قاراپايىم مالشىعا ەحوبا نازارىن سالدى. ٴسويتىپ، ونى پايعامبار ەتىپ تاعايىنداپ، مول باتاسىن جاۋدىردى (اموس 7:14 سىلتەمە، 15). ەحوبا ماعان دا، ليبەرتيدەگى كەدەي فەرمەردىڭ بالاسىنا نازارىن ٴتۇسىردى. كول-كوسىر باتاسىن توكتى. ولاردىڭ ٴبارىن جازىپ جاتۋعا ورىن جەتپەيدى (ناقىل سوزدەر 10:22). ماتەريالدىق تۇرعىدان قاراعاندا، كەدەيشىلىكتە وسكەنىم راس، ٴبىراق كەيىننەن ەش ويلاماعان زور بايلىققا يە بولدىم!