نەگە ٴبىز قاسىرەت شەگەمىز، قارتايامىز، ولەمىز؟
جاراتۋشىمىز بىزگە ٶمىر بەرگەندىكتەن، ونىڭ بالالارىمىز. سوندىقتان ول ٴبىزدىڭ قينالىپ، قاسىرەت شەككەنىمىزدى مۇلدەم قالامايدى. وندا نەگە جەر بەتىندە قايعى-قاسىرەت سونشا كوپ؟
ٴبىز ٴتۇپ اتا-انامىزدىڭ كەسىرىنەن قاسىرەت شەگەمىز
«ٴبىر ادام ارقىلى دۇنيەگە كۇنا، ال كۇنا ارقىلى ٶلىم كەلدى، وسىلايشا ادامداردىڭ ٴبارى ولەتىن بولدى» (ريمدىكتەرگە 5:12).
قۇداي تاعالا ادامزاتتىڭ اتاسى مەن اناسى بولعان ادام مەن حاۋانى مىقتى دەنساۋلىقپەن، كەمەل اقىلمەن جاراتتى. ٴسۇيتىپ، ەكەۋىن ەدەم دەپ اتالاتىن اسەم جۇماق باعىنا قونىستاندىردى. ولارعا باقتاعى بارلىق جەمىس اعاشىنان جەۋگە بولاتىنىن، تەك بىرەۋىنە عانا تيىسپەۋ كەرەكتىگىن ايتتى. ٴبىراق ادام اتا مەن حاۋا انا قۇدايدى تىڭداماي، سول اعاشتىڭ جەمىسىن جەپ، كۇنا جاسادى (مۇسانىڭ 1-جازباسى 2:15—17؛ 3:1—19). سول سەبەپتەن قۇداي ولاردى جۇماقتان قۋىپ جىبەردى. سودان باستاپ ولاردىڭ ٶمىرى قيىنداپ كەتتى. كەيىننەن تۋىلعان بالالارىنىڭ دا ٶمىرى ازاپتى بولدى. ولاردىڭ ٴبارى قارتايىپ، ٶلدى (مۇسانىڭ 1-جازباسى 3:23؛ 5:5). ادام اتا مەن حاۋا انانىڭ ۇرپاعى بولعاندىقتان، ٴبىز دە اۋىرامىز، قارتايامىز جانە ولەمىز.
زۇلىم پەرىشتەلەردىڭ كەسىرىنەن قاسىرەت شەگەمىز
«بۇكىل دۇنيە شايتاننىڭ بيلىگىندە» (جوحاننىڭ 1-حاتى 5:19).
شايتان — قۇدايعا قارسى شىققان پەرىشتە (جوحان 8:44؛ ايان 12:9). كەيىن وعان باسقا پەرىشتەلەر دە قوسىلدى. بۇل پەرىشتەلەر «جىن-پەرىلەر» دەپ اتالادى. جىن-پەرىلەر وتە كۇشتى. ولار ادامداردى الداپ-ارباپ، قۇدايدان الىستاتۋعا تىرىسىپ باعادى. كوپ ادام سولاردىڭ ىقپالىمەن جاماندىق جاسايدى (ٴزابۇر 106:35—38؛ تىموتەگە 1-حات 4:1). شايتان مەن جىندار ادامداردى قيناپ، ازاپقا سالۋدان ٴلاززات الادى.
كەيدە ٶز كىنامىزدان قاسىرەت شەگەمىز
«ادام نە ەكسە، سونى ورادى» (عالاتتىقتارعا 6:7).
ٴبىز ادام اتا مەن حاۋا انادان بەرىلگەن كۇنانىڭ كەسىرىنەن، سونداي-اق شايتان مەن جىن-پەرىلەردىڭ كەسىرىنەن ٴتۇرلى قاسىرەت شەگەمىز. ٴبىراق كەيدە ادامدار جاماندىققا وزدەرى بارىپ ۇرىنادى. قالاي؟ ەگەر ولار بۇرىس شەشىمدەر قابىلدايتىن يا جامان ىستەرگە باراتىن بولسا، سونىسىنىڭ سالدارىن تارتىپ جاتادى. ال دۇرىس ارەكەت ەتسە، مۇنىڭ جەمىسىن كورەدى. مىسالى، ادال، ەڭبەكقور، وتباسىن سۇيەتىن ەر ادام ٶز ٸسىنىڭ يگىلىگىن كورەدى، وتباسى دا باقىتتى بولادى. ال جالقاۋ، قۇمار ويىندارعا ٷيىر، اراققۇمار ادام ٶزىن دە، وتباسىن دا جوقشىلىققا ۇشىراتادى. جاراتۋشىمىز بولسا ٴبىزدىڭ ومىردە تەك جاقسىلىقتى ورىپ، «زور تىنىشتىققا كەنەلگەنىمىزدى» تىلەيدى (ٴزابۇر 119:165). سوندىقتان ونىڭ اقىل-كەڭەسىمەن جۇرۋدەن ارتىق ەشتەڭە جوق!
زاماننىڭ اقىرىندا ٶمىر ٴسۇرىپ جاتقاندىقتان قاسىرەت شەگەمىز
«سوڭعى كۇندەرى... ادامدار تەك قارا باسىن ويلايتىن، اقشاقۇمار..، اتا-اناسىنا مويىنسۇنبايتىن..، ۇستامسىز، بۇزاقى، جاقسىلىقتى جەك كورەتىن... بولادى» (تىموتەگە 2-حات 3:1—5).
زاماننىڭ اقىرىندا ادامداردىڭ كوبىسى وسىنداي بولىپ كەتەتىنى جازبالاردا الدىن الا ايتىلعان. مۇنىڭ راستىعىن ٶزىمىز دە كورىپ ٴجۇرمىز. بۇل وسى زاماننىڭ «سوڭعى كۇندەرى» ٶمىر ٴسۇرىپ جاتقانىمىزدى دالەلدەيدى. جازبالاردا زاماننىڭ اقىرىندا سوعىس، اشارشىلىق، قاتتى جەر سىلكىنىستەرى مەن ىندەتتەر بولاتىنى دا ايتىلعان (ماتاي 24:3، 7، 8؛ لۇقا 21:10، 11). مىنە، وسى نارسەلەر دە قانشاما ادامدى قايعىعا باتىرىپ، ٶمىرىن جالماۋدا.
