46-تاراۋ
يسانىڭ ەتەگىنە قولىن تيگىزىپ ساۋىقتى
ماتاي 9:18—22 مارقا 5:21—34 لۇقا 8:40—48
-
ايەل يسانىڭ ەتەگىنە قولىن تيگىزىپ ساۋىقتى
يسانىڭ دەكاپوليستەن قايتقانى جايلى حابار عاليلەيا تەڭىزىنىڭ سولتۇستىك-باتىس جاعالاۋىندا تۇراتىن ياھۋديلەردىڭ اراسىنا تەز تارادى. كوبىسى جاقىندا عانا يسانىڭ جەل مەن تولقىندى باسقانىن جانە جىن بيلەگەن ادامداردى ساۋىقتىرعانىن ەستىسە كەرەك. سوندىقتان قالىڭ جۇرت يسانى قارسى الۋ ٷشىن تەڭىز جاعاسىنا جينالدى. بۇل قاپارناۋمنىڭ ماڭىندا بولسا كەرەك (مارقا 5:21). يسا جاعالاۋعا اياق باسقاندا، ٶزىن اسىعا كۇتىپ تۇرعان جۇرتتى كوردى.
يسانى تاعات تاپپاي كۇتىپ تۇرعانداردىڭ ٴبىرى — جايىر ەسىمدى ٴماجىلىسحانا جەتەكشىسى. ول يسانىڭ اياعىنا جىعىلىپ: «قىزىم حال ۇستىندە جاتىر. امان قالۋى ٷشىن بارىپ، ۇستىنە قولىڭىزدى قويىپ، ايىقتىرا كورىڭىز»،— دەپ ٶتىنىپ تۇرىپ الدى (مارقا 5:23). ون ەكى جاسار پەرزەنتى، جار دەگەندە جالعىزى ٷشىن جالىنعان اكەگە يسا قالاي جاۋاپ بەردى؟ (لۇقا 8:42).
جايىردىڭ ۇيىنە بارا جاتقان جولدا كوڭىل تولقىتاتىن تاعى ٴبىر وقيعا بولدى. يساعا ەرىپ كوپ ادام كەلە جاتتى. ولار ٴبىر كەرەمەت كورىپ قالامىز با دەگەن ۇمىتتە. الايدا توپتىڭ ىشىندە جانىنا باتقان دەرتىن عانا ويلاپ كەلە جاتقان ٴبىر ايەل بار.
ياھۋديلىك بۇل ايەلدىڭ قان كەتىپ اۋىرعانىنا 12 جىل بولعان. ول قانشاما دارىگەرگە كورىنىپ، ايتقان ەمدەرىن جاساۋ ٷشىن، قولىنداعى بار اقشاسىن جۇمسادى. ٴبىراق ەشبىر ەم كومەكتەسكەن جوق. قايتا، «حالى بۇرىنعىسىنان دا ناشارلاي تۇسكەن بولاتىن» (مارقا 5:26).
اۋرۋدان ابدەن السىرەگەنى ازداي، بەيشارا ايەل قاتتى قىسىلىپ، ىڭعايسىزداناتىن. ويتكەنى قانداي كۇيدە جۇرگەنىن ادامدارعا اشىق ايتا المايتىن. ونىڭ ۇستىنە، مۇسا زاڭى بويىنشا قان كەتكەن ايەل ٴدىني تۇرعىدان تازا ەمەس بولىپ ەسەپتەلگەن. وعان نە ونىڭ كيىمىنە قولىن تيگىزگەن اركىم جۋىنىپ، كەشكە دەيىن تازا ەمەس بولعان (مۇسانىڭ 3-جازباسى 15:25—27).
ايەل «يسا جايلى ەستىپ»، ونى ىزدەپ كەلگەن ەدى. تازا ەمەس بولعاندىقتان، ادامداردىڭ اراسىنان مۇمكىندىگىنشە بايقاۋسىز وتسە كەرەك. ول ىشتەي: «ەڭ بولماعاندا، جامىلعىسىنا قولىمدى تيگىزسەم، ايىعىپ كەتەمىن»،— دەۋمەن بولدى. سودان يسانىڭ جامىلعىسىنىڭ شاشاعىنا قولىن تيگىزىپ ەدى، سول زامات قان توقتاعانىن سەزدى. وسىلاي ول «جانىنا باتقان دەرتىنەن ايىقتى» (مارقا 5:27—29).
سوندا يسا: «كىم ماعان قولىن تيگىزدى؟»— دەپ سۇرادى. مۇنى ەستىگەندە بايقۇس ايەل قانداي سەزىمدە بولدى دەپ ويلايسىز؟ پەتىر يساعا: «جۇرتتىڭ جان-جاقتان قىسپاقتاپ جاتقانىن كورە تۇرا: — ماعان كىم قولىن تيگىزدى؟— دەگەنىڭىز قالاي؟»— دەدى. بۇعان يسا: «بىرەۋ ماعان قولىن تيگىزدى، ويتكەنى بويىمنان كۇش شىققانىن سەزدىم»،— دەپ جاۋاپ بەردى (لۇقا 8:45، 46). شىنىندا دا، ايەل ساۋىعۋ ٷشىن يسانىڭ بويىنان ٴبىراز كۇش شىققان ەدى.
بايقاۋسىز قالا المايتىنىن سەزگەن ايەل قورىققانىنان دىرىلدەپ، يسانىڭ الدىنا كەلدى دە، اياعىنا جىعىلدى. ٴبارىنىڭ كوزىنشە ٶزىنىڭ سىرقاتىن جانە قازىر عانا ساۋىققانىن ايتۋىنا تۋرا كەلدى. يسا ونى: «قىزىم، سەنىمىڭنىڭ ارقاسىندا ايىقتىڭ. ۋايىمداماي قايتا بەر، جانىڭا باتقان دەرتتەن ساۋىقتىڭ»،— دەپ جۇباتتى (مارقا 5:34).
وسى وقيعادان كورەتىنىمىزدەي، قۇدايدىڭ جەر بەتىنە بيلىك ەتۋگە تاڭداعان پاتشاسى — مەيىرىمدى دە جاناشىر. سونداي-اق ول ادامداردىڭ قامىن ويلاپ قانا قويمايدى، ولارعا كومەكتەسۋگە قۇدىرەتى دە جەتەدى.