132-تاراۋ
«مىنا كىسى، راسىندا دا، قۇداي ۇلى بولعان ەكەن!»
ماتاي 27:45—56 مارقا 15:33—41 لۇقا 23:44—49 جوحان 19:25—30
-
يسانى باعاناعا شىگەلەپ ٶلتىردى
-
ول ولگەندە، ەرەكشە قۇبىلىستار ورىن الدى
قازىر «التىنشى ساعات»، ياعني تال ٴتۇس. «ايماقتىڭ ٴبارىن قاراڭعىلىق باسىپ، توعىزىنشى ساعاتقا [ياعني كۇندىزگى ۇشكە] دەيىن سوزىلدى» (مارقا 15:33). بۇل كۇننىڭ تۇتىلۋىنان بولعان جوق، ويتكەنى بۇل جاڭا اي تۋىلعاندا بولاتىن قۇبىلىس. ال قازىر قۇتقارىلۋ مەيرامىنىڭ كەزى، سوندىقتان اي تولى. ونىڭ ۇستىنە، كۇن تۇتىلعاندا قاراڭعىلىق بىرنەشە مينۋتقا عانا سوزىلادى. دەمەك، بۇل قاراڭعىلىق قۇدايدىڭ قۇدىرەتىمەن بولعان!
يسانى مازاقتاعان ادامداردىڭ قانداي كۇيدە بولعانىن ەلەستەتىڭىزشى! اينالانى قاراڭعىلىق باسقاندا، ازاپ باعاناسىنىڭ قاسىنا ٴتورت ايەل كەلدى. ولار يسانىڭ اناسى، سالوما، ماعدالالىق ٴماريام جانە كىشى جاقىپتىڭ اناسى ٴماريام.
ازاپ باعاناسىنىڭ قاسىنا يسانىڭ قايعىدان قان جۇتقان اناسى جانە ەلشى جوحان كەلدى. ٴماريام قۇرساق جارىپ شىققان پەرزەنتىنىڭ ازابىن كورىپ تۇر. بۇل ونىڭ جانىنا باتىپ، «ۇلكەن سەمسەر سۇعىپ العانداي» اۋىر ٴتيدى (جوحان 19:25؛ لۇقا 2:35). الايدا يسا ٶزى اۋىرسىنىپ، قينالىپ تۇرسا دا، اناسىنىڭ قامىن ويلادى. ول بار كۇشىن جيناپ، اناسىنا جوحاندى مەڭزەپ: «مىناۋ — ەندى ٴسىزدىڭ ۇلىڭىز!»— دەدى. سوسىن جوحانعا ٴماريامدى مەڭزەپ: «ەندى وسى كىسى — سەنىڭ اناڭ!»— دەدى (جوحان 19:26، 27).
يسا اناسىنا قامقورلىق كورسەتۋدى ٶزىنىڭ ەرەكشە جاقسى كورەتىن ەلشىسىنە تاپسىردى. سەبەبى ٴماريام بۇل كەزدە جەسىر قالعان بولسا كەرەك، ارى ونىڭ باسقا ۇلدارى، ياعني يسانىڭ باۋىرلارى، ٵلى وزىنە سەنبەيتىن. سوندىقتان اناسىنىڭ تاندىك جانە رۋحاني قامىن ويلادى. قامقورلىقتىڭ قانداي كەرەمەت ۇلگىسى دەسەڭشى!
قاراڭعىلىق سەيىلگەندە، يسا: «شولدەدىم»،— دەدى. وسىلايشا جازبالارداعى پايعامبارلىق ٴسوز ورىندالدى (جوحان 19:28؛ ٴزابۇر 22:15). ادالدىعى سوڭىنا دەيىن سىنالۋ ٷشىن، اكەسى قورعانىشىن وزىنەن الىپ قويعانىن سەزدى. سودان يسا عاليلەيالىق ديالەكتپەن ارامەيشە: «ەلي، ەلي، لاما ساباحتاني؟»— دەدى. بۇل «قۇدايىم، قۇدايىم، نەگە مەنى جالعىز قالدىردىڭ؟» دەگەندى بىلدىرەدى. سوندا تۇرعانداردىڭ كەيبىرى ونىڭ نە دەگەنىن دۇرىس تۇسىنبەي: «قاراڭدار، ول ٸلياستى شاقىرىپ جاتىر»،— دەدى. بىرەۋى جۇگىرىپ بارىپ، سورعىشتى قىشقىل شاراپقا باتىرىپ، تاياققا بايلادى دا، يساعا ۇسىندى. باسقالارى بولسا: «كۇتە تۇرايىق! ٸلياس كەلىپ، ونى ٴتۇسىرىپ الار ما ەكەن، كورەيىك»،— دەدى (مارقا 15:34—36).
يسا شاراپتى تاتىپ كورگەن سوڭ: «تۇگەل ورىندالدى!»— دەپ داۋىستادى (جوحان 19:30). راسىندا دا، يسا اكەسى تاپسىرعاننىڭ ٴبارىن ورىندادى. اقىر سوڭىندا ول: «اكە، رۋحىمدى ٶز قولىڭا تابىستايمىن»،— دەدى (لۇقا 23:46). وسىلاي يسا ٶمىرلىك كۇشىن، وزىنە قايتارادى دەگەن سەنىممەن، اكەسىنىڭ قولىنا تاپسىردى. قۇدايعا كامىل سەنگەن ٴماسىح باسىن ٴيدى دە، قايتىس بولدى.
سوندا جەر قاتتى سىلكىنىپ، جارتاستار جارىلدى. جەرسىلكىنىسىنىڭ كۇشتى بولعانى سونشا — يەرۋساليمنىڭ سىرتىنداعى قابىرلەر اشىلىپ، مايىتتەر سىرتقا شىعىپ قالدى. ولاردى سول ماڭنان ٶتىپ بارا جاتقاندار كورىپ، «قاسيەتتى قالاعا» كەلگەندە، بولعان جايتتى جۇرتقا ايتىپ بەردى (ماتاي 12:11؛ 27:51—53).
يسا ولگەندە، عيباداتحاناداعى قاسيەتتى بولمە مەن ەڭ قاسيەتتى بولمەنى ٴبولىپ تۇرعان ۇلكەن شىمىلدىق جوعارىدان تومەن قاراي قاق ايىرىلدى. بۇل ەرەكشە قۇبىلىس قۇدايدىڭ ۇلىن ولتىرگەندەرگە اشۋلى ەكەنىنىڭ بەلگىسى ەدى. سونداي-اق ەڭ قاسيەتتى ورىنعا، ياعني كوكتىڭ وزىنە جول اشىق ەكەنىن ٴبىلدىردى (ەۆرەيلەرگە 9:2، 3؛ 10:19، 20).
جۇرت جان ۇشىرا قورىقتى. جازانى جۇزەگە اسىرعان ساربازداردىڭ ٴبىرى: «مىنا كىسى، راسىندا دا، قۇداي ۇلى بولعان ەكەن!»— دەدى (مارقا 15:39). پيلات يسانى تەرگەپ جاتقاندا، ول سول جەردە بولىپ، ونىڭ قۇداي ۇلى ما، جوق پا ەكەنى قاراستىرىپ جاتقانىن ەستىگەن بولۋى مۇمكىن. ال ەندى يسانىڭ شىنىمەن دە ٵدىل بولعانىنا، ناقتى ايتقاندا، قۇداي ۇلى ەكەنىنە، كامىل سەندى.
بۇرىن سوڭدى بولماعان جايتتاردىڭ كۋاسى بولعان ادامدار وكىنىش ٴبىلدىرىپ، قامىعا «كوكىرەكتەرىن ۇرىپ»، ٷيدى-ۇيىنە تارادى (لۇقا 23:48). ٴبارىن الىستان باقىلاپ تۇرعانداردىڭ اراسىندا يسامەن ساپار شىككەن ايەلدەر بولدى. ولارعا دا بۇل ماڭىزدى زور وقيعالار قاتتى اسەر ەتتى.
