116-تاراۋ
يسا شاكىرتتەرىن كىشىپەيىلدىلىككە ۇيرەتتى
ماتاي 26:20 مارقا 14:17 لۇقا 22:14—18 جوحان 13:1—17
-
ەلشىلەرىمەن سوڭعى قۇتقارىلۋ مەيرامىن تويلادى
-
ەلشىلەرىنىڭ اياعىن جۋۋ ارقىلى كىشىپەيىلدىلىككە ۇيرەتتى
يسانىڭ تاپسىرۋىمەن يەرۋساليمگە كەتكەن پەتىر مەن جوحان قۇتقارىلۋ مەيرامىنا دايىندىقتار جاساۋدا. ٴبىراز ۋاقىتتان سوڭ يسا مەن ونىڭ ەلشىلەرى دە قالاعا جول تارتتى. ٴتۇس قايتىپ، كۇن باتۋعا بەت العان شاق. يسا قاسىنداعىلارمەن ٴزايتۇن تاۋىنان ٴتۇسىپ كەلەدى. تومەندە جاتقان قالانىڭ كورىنىسىن ول قايتا تىرىلگەنشە تاماشالامايدى.
كوپ ۇزاماي يسا سەرىكتەرىمەن قالاعا جەتىپ، بىردەن قۇتقارىلۋ مەيرامىنىڭ اسى دايىندالعان ۇيگە بەتتەدى. كەلگەن بويدا باسپالداقپەن ٷيدىڭ جوعارعى بولمەسىنە كوتەرىلدى. وندا شاكىرتتەرىمەن وڭاشا وتىرىپ، اس ىشۋگە ٴبارى دايىن. يسا بۇل كۇندى قاتتى كۇتكەندىكتەن، شاكىرتتەرىنە: «ازاپ شەگەرىمنىڭ الدىندا وسى قۇتقارىلۋ مەيرامىنىڭ اسىن سەندەرمەن جەۋدى قاتتى قالاعان ەدىم»،— دەدى (لۇقا 22:15).
كوپ جىل بۇرىن قۇتقارىلۋ مەيرامىن تويلاۋشىلار شاراپ قۇيىلعان توستاقتى ٴبىر-بىرىنە بەرۋ سالتىن ەنگىزگەن بولاتىن. بۇل كەشتە دە وسىنداي توستاقتىڭ ٴبىرى يساعا بەرىلدى. ول ونى الىپ، ريزاشىلىق ٴبىلدىردى دە، شاكىرتتەرىنە: «مىنانى الىپ، ٴبارىڭ وسىدان ىشىڭدەر. ويتكەنى سەندەرگە مىنانى ايتامىن: قۇداي پاتشالىعى كەلگەنشە، ەندى قايتىپ شاراپ ىشپەيمىن»،— دەدى (لۇقا 22:17، 18). بۇدان ونىڭ ولەتىن ۋاقىتىنىڭ جەتكەنى انىق بولدى.
قۇتقارىلۋ مەيرامىنىڭ ٴبىر ۋاعىندا ەرەكشە ٸس جاسالدى. يسا ورنىنان تۇرىپ، جامىلعىسىن شەشتى دە، قولىنا سۇلگى الدى. سوسىن ول قاسىندا تۇرعان شىلاپشىنعا سۋ قۇيدى. ادەتتە كەلگەن قوناقتىڭ اياعىن جۋۋ قامى ٷي يەسىنىڭ مىندەتى، ول مۇنى قىزمەتشىسىنە تاپسىراتىن بولسا كەرەك (لۇقا 7:44). ٴبىراق بۇل جولى ٷي يەسى جوق، سوندىقتان بۇل قىزمەتتى يسا كورسەتپەك بولدى. ەلشىلەردىڭ ٴبىرى ىقىلاس بىلدىرسە بولار ەدى، ٴبىراق ولار بۇلاي ەتپەدى. ارالارىندا باقتالاستىق ٵلى دە بار بولعانى ما؟ بۇل بەلگىسىز. قانداي بولعان كۇندە دە، يسا اياقتارىن جۋىپ جاتقانىنا ولار ۇيالدى.
يسا پەتىردىڭ قاسىنا كەلگەندە، ول: «مەن سىزگە اياعىمدى ەشقاشان جۋعىزبايمىن!»— دەدى. يسا وعان: «اياعىڭدى جۋماسام، مەنىمەن ۇلەستەس بولمايسىڭ»،— دەپ جاۋاپ قايىردى. سوندا پەتىر سەزىمگە بەرىلىپ: «يەم، وندا اياعىمدى عانا ەمەس، قولىم مەن باسىمدى دا جۋىڭىز»،— دەدى. بۇعان يسا: «شومىلعان كىسى تولىقتاي تازا، ونىڭ اياعىن عانا جۋۋ كەرەك. سەندەر تازاسىڭدار، ٴبىراق ٴبارىڭ ەمەس»،— دەگەندە، پەتىر قاتتى تاڭعالعان بولۋ كەرەك (جوحان 13:8—10).
ٴسويتىپ يسا ون ەكى ادامنىڭ، ياھۋدا يسقاريوتتىڭ دا، اياعىن جۋىپ شىقتى. سوسىن جامىلعىسىن كيىپ، داستارقان باسىنا قايتا جانتايدى دا، بىلاي دەدى: «سەندەرگە نە ىستەگەنىمدى تۇسىنەسىڭدەر مە؟ مەنى «ۇستاز»، «يەم» دەيسىڭدەر. بۇلارىڭ دۇرىس، ويتكەنى مەن سولمىن. ەگەر يەلەرىڭ ٵرى ۇستازدارىڭ بولا تۇرا، اياقتارىڭدى جۋسام، سەندەر دە ٴبىر-بىرىڭنىڭ اياقتارىڭدى جۋۋلارىڭ كەرەك. مەن نە ىستەسەم، سەندەر دە سولاي ىستەسىن دەپ، ۇلگى كورسەتتىم. سەندەرگە ناعىز شىندىقتى ايتامىن، قۇلى قوجايىنىنان، ال جىبەرىلگەن ٶزىن جىبەرگەننەن ۇلكەن ەمەس. وسىلاردى ٴبىلىپ قانا قويماي، سوعان ساي ارەكەت ەتسەڭدەر، باقىتتىسىڭدار» (جوحان 13:12—17).
ادامدارعا كىشىپەيىلدىكپەن قىزمەت كورسەتۋدىڭ قانداي كەرەمەت ۇلگىسى دەسەڭشى! يسانىڭ ٸزباسارلارى جوعارى دارەجەگە ۇمتىلۋدان، وزدەرىن ماڭىزدى ساناپ نەمەسە باسقالارعا قىزمەت ەتۋگە نامىستانۋدان اۋلاق بولۋلارى كەرەك. قايتا، يسانىڭ ۇلگىسىنە ەلىكتەگەندەرى ابزال. ٴبىراق اياق جۋۋ ٴراسىمىن جاساۋ ارقىلى ەمەس، ادامداردى الالاماي، كىشىپەيىلدىلىكپەن قىزمەت كورسەتۋ ارقىلى ەلىكتەگەندەرى ٴجون.
