2-تاراۋ
يساعا تۋىلماي تۇرىپ قۇرمەت كورسەتىلدى
-
ٴماريام تۋىسى ەلىزابەتكە كەلدى
جابىرەيىل پەرىشتە پاك قىز ٴماريامعا ۇل تۋاتىنىن، ەسىمىن يسا دەپ قوياتىنىن جانە ونىڭ پاتشا رەتىندە ماڭگى بيلىك ەتەتىنىن حابارلادى. سوندا ٴماريام: «مەن ەركەكپەن جاقىنداسقان ەمەسپىن عوي، بۇل قالاي بولادى؟»— دەپ سۇرادى (لۇقا 1:34).
جابىرەيىل بىلاي دەپ جاۋاپ بەردى: «سەنىڭ ۇستىڭە كيەلى رۋح قونىپ، قۇداي تاعالا ساعان قۇدىرەتىنىڭ كولەڭكەسىن تۇسىرەدى. سوندىقتان سەن تاباتىن بالا كيەلى ٵرى قۇدايدىڭ ۇلى دەپ اتالاتىن بولادى» (لۇقا 1:35).
سوسىن پەرىشتە ٴماريامعا: «انە، بۇرىن بەدەۋ دەپ اتالعان تۋىسىڭ ەلىزابەت تە جاسى كەلىپ قالعانىمەن، ۇلدى بولادى. التى ايدان بەرى ونىڭ اياعى اۋىر. ويتكەنى قۇداي ٷشىن مۇمكىن ەمەس نارسە جوق»،— دەپ، حاباردى قابىل الۋىنا كومەكتەسسە كەرەك (لۇقا 1:36، 37).
ٴماريام جابىرەيىلدىڭ ٴسوزىن قابىل الىپ: «مەن ەحوبا قۇدايدىڭ قۇلىمىن! بارلىعى ٴسىز ايتقانداي بولسىن!»— دەپ داۋىستادى (لۇقا 1:38).
جابىرەيىل پەرىشتە كەتكەن سوڭ، ٴماريام تۋىسى ەلىزابەتكە بارماق بولىپ، جولعا دايىندالدى. ەلىزابەت كۇيەۋىمەن ياھۋدەيانىڭ تاۋلى وڭىرىندە، يەرۋساليم ماڭىنداعى ٴبىر قالادا تۇراتىن. بۇل — نازارەتتەن ٷش-ٴتورت كۇندىك جول.
ٴماريام زاكاريانىڭ ۇيىنە جەتىپ، ىشكە كىرە بەرە تۋىسى ەلىزابەتپەن سالەمدەستى. سول كەزدە ەلىزابەت كيەلى رۋحقا كەنەلىپ، ٴماريامعا بىلاي دەدى: «ايەلدەردىڭ اراسىندا سەن جارىلقانعانسىڭ، قۇرساعىڭداعى بالا دا جارىلقانعان! يەمنىڭ اناسى ماعان كەلەتىندەي مەن كىممىن سونشا؟! سالەمىڭ قۇلاعىما جەتكەندە، ىشىمدەگى بالانىڭ قاتتى قۋانىپ، تىپىرلاپ كەتكەنىن قاراشى» (لۇقا 1:42—44).
سوندا ٴماريام شىن جۇرەكتەن ريزاشىلىق ٴبىلدىرىپ، بىلاي دەدى: «جانىم ەحوبانى ماداقتايدى، قۇتقارۋشى قۇدايىم دەپ جۇرەگىم شاتتىققا تولادى. ويتكەنى ول ٶز قۇلىنىڭ قاراپايىم كۇيىنە نازار اۋداردى. بۇدان بىلاي كۇللى ۇرپاق مەنى باقىتتى دەپ ايتاتىن بولادى. سەبەبى قۇدىرەتتى قۇداي مەن ٷشىن ۇلى ىستەر جاسادى». بايقاساق، ٴماريام وزىنە قوشامەت كورسەتىلسە دە، بار ماداقتى قۇدايعا ارنادى. ارى قاراي ول: «ونىڭ ەسىمى كيەلى. ول وزىنەن قورقاتىندارعا ۇرپاقتان ۇرپاققا مەيىرىمدىلىك كورسەتىپ كەلەدى»،— دەدى (لۇقا 1:46—50).
كيەلى رۋحقا كەنەلگەن ٴماريام پايعامبارلىق سوزدەرمەن قۇدايدى ارى قاراي ماداقتاپ: «ٶز قولىمەن قۇدىرەتتى ىستەر جاساپ، جۇرەگى تاكاپپارلاردى بىتىراتىپ جىبەردى؛ بيلىك يەلەرىن تاعىنان قۇلاتىپ، قاراپايىمداردى جوعارىلاتتى؛ اشىققانداردى يگىلىككە مولىنان كەنەلتىپ، ال بايلاردى قۇرالاقان قايتارىپ جىبەردى؛ ماڭگى باقي مەيىرىمدىلىك تانىتامىن دەگەن ۋادەسىن ۇمىتپاعانىن كورسەتىپ، قىزمەتشىسى يسرايلگە كومەككە كەلدى. بۇل ۋادەنى ول اتا-بابالارىمىزعا، ىبىرايىم مەن ونىڭ ۇرپاقتارىنا، بەرگەن ەدى»،— دەدى (لۇقا 1:51—55).
ٴماريام ەلىزابەتتىڭ ۇيىندە ٷش ايداي تۇرىپ، وعان جۇكتىلىگىنىڭ سوڭعى اپتالارىندا جاردەمدەسكەن بولۋ كەرەك. قۇدايدىڭ قۇدىرەتىمەن بالا كوتەرگەن وسى ەكى ادال ايەل ومىرلەرىندەگى ماڭىزدى كەزەڭدە بىرگە بولدى!
بۇل وقيعادان يساعا تۋىلماي تۇرىپ قۇرمەت كورسەتىلگەنىن بىلدىك: ەلىزابەت ونى «يەم» دەپ اتادى، قۇرساعىنداعى نارەستەسى ٴماريام كىرىپ كەلگەندە «قاتتى قۋانىپ، تىپىرلاپ كەتتى». ٴبىراق كەيىننەن ادامدار ٴماريام مەن ونىڭ قۇرساعىنداعى نارەستەگە قۇرمەت كورسەتپەدى.
