94-تاراۋ
دۇعا مەن كىشىپەيىلدىلىكتىڭ ماڭىزى زور
-
تاباندى بولعان جەسىر ايەلدىڭ مىسالى
-
پارىزشىل مەن سالىقشىنىڭ دۇعاسى
يسا شاكىرتتەرىنە تاباندىلىقپەن دۇعا ەتۋ كەرەكتىگىن بۇرىنىراقتا مىسالمەن تۇسىندىرگەن بولاتىن (لۇقا 11:5—13). قازىر ول ساماريادا نە عاليلەيادا بولسا كەرەك. قۇدايعا دۇعا ەتكەندە تالماي سۇراي بەرۋ كەرەكتىگىن تاعى دا ٴتۇسىندىرىپ، مىسال كەلتىردى.
«ٴبىر قالادا قۇدايدان قورىقپايتىن، ادامدى دا سىيلامايتىن بي بولىپتى. سول قالادا ٴبىر جەسىر ايەل دە تۇرادى ەكەن. ول الگى بيگە قايتا-قايتا بارىپ: — سوتتاسقان ادامىممەن ارامىزداعى داۋدى ادىلدىكپەن شەشىپ بەرىڭىزشى،— دەپ سۇراي بەرەدى. الايدا بي ٴبىراز ۋاقىت بويى كومەكتەسكىسى كەلمەي جۇرەدى. اقىرىندا ول ٶز-وزىنە: — قۇدايدان قورىقپايمىن، ادامدى دا سىيلامايمىن، ٴبىراق مىنا جەسىر تىنىشتىق بەرمەي قويعاندىقتان، داۋىن ادىلدىكپەن شەشىپ بەرەيىن. ايتپەسە وتىنىشىمەن قايتا-قايتا كەلىپ، ابدەن مەزى قىلار،— دەيدى» (لۇقا 18:2—5).
سوسىن يسا بىلاي دەدى: «ادىلەتسىز بولسا دا، ٴبيدىڭ نە دەگەنىن ەستىدىڭدەر عوي؟ ولاي بولسا، قۇداي شىدامدىلىق تانىتىپ وتىرعانمەن، ٶزى تاڭداپ العان ٵرى وزىنە كۇنى-ٴتۇنى جالبارىنىپ جۇرگەن ادامدارى ٷشىن قالايشا ادىلدىك ورناتپايدى؟» (لۇقا 18:6، 7). مۇنىمەن يسا اكەسى تۋرالى نە ايتقىسى كەلدى؟
يسا ەحوبا قۇداي ادىلەتسىز بيگە ۇقسايدى دەگىسى كەلگەن جوق. ول بۇل مىسالدى سالىستىرما رەتىندە قولداندى. ەگەر ادىلەتسىز بي قايتا-قايتا ايتىلعان ٶتىنىشتى ورىنداعان بولسا، قۇداي ودان الدەقايدا ٵدىل ٵرى ىزگى عوي. سوندىقتان ادامنىڭ تاباندىلىقپەن ايتقان دۇعاسىنا جاۋاپ بەرەتىنى ٴسوزسىز. بۇل يسانىڭ: «قۇداي ولار ٷشىن ادىلدىك ورناتۋعا اسىعادى»،— دەگەن سوزدەرىنەن كورىنەدى (لۇقا 18:8).
ادامدار ٴجيى قاراپايىم نە كەدەي جاندارعا ادىلەتسىزدىك كورسەتسە، باي مەن بەدەلدىلەرگە جاعىمپازدانىپ جاتادى. ٴبىراق قۇداي بۇلاي ەتپەيدى. ۋاقىتى كەلگەندە ول ادىلدىك ورناتىپ، زۇلىمداردى جازالايدى، ال ٶز قىزمەتشىلەرىنە ماڭگىلىك ٶمىر سىيلايدى.
جەسىر ايەلدىكىندەي سەنىم تانىتىپ، قۇدايدىڭ «ادىلدىك ورناتۋعا اسىعاتىنىنا» شىن سەنەتىندەر قانشا بولار ەكەن؟ يسا الگىندە عانا تاباندىلىقپەن دۇعا ەتۋ كەرەكتىگىنە نازار اۋدارسا، ەندى، دۇعانىڭ كۇشىنە سەنۋگە قاتىستى سۇراق قويدى. «ادام ۇلى كەلگەندە، جەر بەتىنەن وسىنداي سەنىم تابار ما ەكەن؟»— دەدى ول (لۇقا 18:8). وسىلايشا ٴماسىح قايتىپ كەلگەندە، مۇنداي سەنىم كوپشىلىكتە بولمايتىنىنا مەڭزەسە كەرەك.
يسانى تىڭداپ تۇرعانداردىڭ كەيبىرى ٶز سەنىمدەرىن ماقتان تۇتاتىن. ولار وزدەرىنىڭ ادىلدىگىنە سەنىمدى بولىپ، باسقالاردى مەنسىنبەيتىن. مۇنداي ادامدارعا يسا تاعى ٴبىر مىسال كەلتىردى.
«ەكى ادام دۇعا ەتۋ ٷشىن عيباداتحاناعا ورلەپ بارىپتى. ٴبىرى پارىزشىل، ەكىنشىسى سالىقشى ەكەن. پارىزشىل تۇرا قالىپ، ىشتەي: — ۋا، قۇداي، باسقالار سياقتى توناۋشى، ادىلەتسىز، نەكە ادالدىعىن بۇزۋشى، مىنا سالىقشى سياقتى دا بولماعانىم ٷشىن العىس ايتامىن. اپتاسىنا ەكى رەت ورازا ۇستايمىن، بار تاپقانىمنىڭ وننان ٴبىر بولىگىن بەرەمىن،— دەپ دۇعا ەتەدى» (لۇقا 18:10—12).
پارىزشىلدار ادامدارعا اسەر قالدىرۋ ٷشىن ٵدىلسىماق كەيىپ تانىتاتىن. ادەتتە ولار دۇيسەنبى مەن بەيسەنبى كۇندەرى كوپشىلىكتىڭ الدىندا ورازا ۇستايتىن. ويتكەنى بۇل كۇندەرى ۇلكەن بازارعا كوپ ادام كەلەتىن. سونداي-اق ٴتىپتى ٴشوپ-شالاڭنىڭ وننان ٴبىر بولىگىن قالدىرماي بەرىپ تۇراتىن (لۇقا 11:42). بىرنەشە اي بۇرىن ولار قاراپايىم حالىققا جەككورىنىشپەن قارايتىندارىن كورسەتىپ: «ال مۇسا زاڭىن بىلمەيتىن [پارىزشىلداردىڭ ويىنشا] مىنا حالىقتى قارعىس اتقان»،— دەگەن بولاتىن (جوحان 7:49).
يسا اڭگىمەسىن جالعاپ، بىلاي دەدى: «ال سالىقشى بولسا الىستا تۇرىپ، ٴتىپتى نازارىن كوككە كوتەرۋگە دە باتىلى بارماي، كەۋدەسىن ۇرعىلاپ: — ۋا، قۇداي، مەندەي كۇناكارعا راقىم ەتە كور!— دەپ جالبارىنادى». وسىلاي سالىقشى كەمشىلىگىن كىشىپەيىلدىلىكپەن مويىندادى. سوندىقتان يسا: «مىنا كىسى ۇيىنە قايتقاندا، قۇدايدىڭ كوز الدىندا الگى پارىزشىلدان گورى الدەقايدا ٵدىل بولدى. ويتكەنى ٶزىن جوعارىلاتقان اركىم تومەندەتىلەدى، ال ٶزىن تومەن تۇتقان اركىم جوعارىلاتىلادى»،— دەپ ٴسوزىن اياقتادى (لۇقا 18:13، 14).
بۇل سوزدەرمەن يسا كىشىپەيىلدىلىكتىڭ ماڭىزدىلىعىن كورسەتتى. بەدەل مەن دارەجەگە اسا ٴمان بەرەتىن ٵدىلسىماق پارىزشىلداردىڭ اراسىندا تۋىپ-وسكەن شاكىرتتەر ٷشىن بۇل وتە قاجەتتى كەڭەس ەدى. يسانىڭ ٸزباسارلارىنىڭ بارلىعى دا وسى كەڭەسكە دەن قويۋلارى كەرەك.
