زاكاريا 11:1—17
11 ەسىكتەرىڭدى اش، ۋا، ليۆان!
قاراعايلارىڭدى وت جالماپ قويسىن.
2 ۋا، ارشا، زار ەڭىرە، ويتكەنى قاراعاي قۇلادى،ٴزاۋلىم اعاشتار جويىلدى!
ۋا، باشان ەمەندەرى، زار ەڭىرەڭدەر،سەبەبى نۋ ورمان قۇرىپ جوق بولدى!
3 قۇلاق تۇرىڭدەر! باعۋشىلار ەڭىرەپ جاتىر،ويتكەنى ولاردىڭ داڭقى ٶشتى.
قۇلاق تۇرىڭدەر! جاس ارىستاندار اقىرىپ جاتىر،سەبەبى يوردان بويىنداعى قالىڭ توعايلار جويىلدى.
4 ەحوبا قۇدايىم بىلاي دەيدى: «سويىلاتىن قويلاردى باق+.
5 ساتىپ العاندار ولاردى سويىپ جاتىر+، ٴبىراق بۇل ٷشىن ايىپتالىپ جاتقان جوق. ال قوي ساتۋشىلار+ بولسا «ەحوبا ماداقتالسىن، ٴبىز بايىپ الاتىن بولدىق» دەپ ٴجۇر. باعۋشىلارى قويلاردى ايامايدى+».
6 «مەن بۇدان بىلاي وسى ەلدىڭ تۇرعىندارىنا اياۋشىلىق تانىتپايمىن،— دەيدى ەحوبا.— ولاردى ٴبىر-ٴبىرىنىڭ جانە پاتشالارىنىڭ قولىنا بەرەمىن. ولار بۇل ەلدى ويراندايدى، مەن ولاردى ٴبىر-ٴبىرىنىڭ قولىنان قۇتقارمايمىن».
7 ۋا، وتارداعى بەيشارالار، مەن سەندەر ٷشىن سويىلاتىن قويلاردى باقتىم+. قولىما ەكى تاياق الدىم دا، ٴبىرىن راقىم دەپ، ەكىنشىسىن بىرلىك دەپ اتاپ+، قوي باعۋعا كىرىستىم.
8 ٴبىر ايدىڭ ىشىندە ٷش قويشىنى قۋىپ جىبەردىم، ويتكەنى ولارعا جانىم توزبەدى، ولار دا مەنى جەك كوردى.
9 سودان مەن: «بۇدان بىلاي سەندەردى باقپايمىن. ولەتىندەرىڭ ٶلىپ، قۇريتىندارىڭ قۇري بەرىڭدەر. ال قالعاندارىڭ بولسا ٴبىرىڭنىڭ ەتىن ٴبىرىڭ جالماي بەرىڭدەر»،— دەدىم.
10 ٴسۇيتىپ، راقىم دەپ اتالاتىن تاياعىمدى+ الىپ، سىندىرىپ تاستادىم. وسىلاي بۇكىل حالىقپەن جاساسقان كەلىسىمىمدى بۇزدىم.
11 سونىمەن، كەلىسىم سول كۇنى بۇزىلدى. سوندا مەنى باقىلاپ تۇرعان وتارداعى بەيشارالار مۇنىڭ ەحوبانىڭ ٴسوزى ەكەنىن ۇقتى.
12 سوسىن ولارعا: «ەگەر ماقۇل كورسەڭدەر، اقىمدى بەرىڭدەر، ال قالاماساڭدار، بەرمەي-اق قويىڭدار»،— دەدىم. ولار اقىما 30 كۇمىس اقشا ولشەپ بەردى+.
13 ەحوبا ماعان: «ولار مەن ٷشىن بەلگىلەگەن «كەرەمەت جوعارى» باعانى الىپ، قازىناعا لاقتىر»،— دەدى+. مەن 30 كۇمىس اقشانى الىپ، ەحوبانىڭ ۇيىندەگى قازىناعا تاستادىم+.
14 سوسىن بىرلىك دەپ اتالاتىن ەكىنشى تاياقتى+ سىندىردىم، وسىلاي ياھۋدا مەن يسرايلدىڭ اراسىنداعى اعايىندىق بايلانىستى ٷزدىم+.
15 ەحوبا ماعان: «ەندى جامان باعۋشىنىڭ قۇرال-سايمانىن ال+.
16 مەن ەلگە ٴبىر باعۋشىنى جىبەرەمىن. ول ولەيىن دەپ جاتقان قويلاردىڭ قامىن ويلامايدى+، قوزىلاردى ىزدەمەيدى، جاراقاتتانعاندارىن ەمدەمەيدى+، ساۋلارىنا دا ازىق بەرمەيدى. قايتا، سەمىزدەرىنىڭ ەتىن جالمايدى+، تۇياقتارىن جۇلىپ الادى+.
17 وتاردى تاستاپ كەتكەن+ جامان باعۋشى قاسىرەتكە قالادى+!
سەمسەر ونىڭ قولى مەن وڭ كوزىن جاراقاتتايدى،سوندا قولى سەمىپ، وڭ كوزى تاس سوقىر بولىپ قالادى».
