زاكاريا 13:1—9
13 سول كۇنى ٴداۋىتتىڭ ٷيى مەن يەرۋساليم تۇرعىندارىن كۇنا مەن بىلعانىشتان سۋمەن تازارتۋ ٷشىن قۇدىق قازىلادى+.
2 سول كۇنى،— دەيدى اسكەرباسى ەحوبا،— مەن بۇل ەلدەن پۇتتاردىڭ ەسىمىن وشىرەمىن+، بۇدان بىلاي ولار ەسكە الىنبايدى. سونداي-اق بۇل ەلدەن جالعان پايعامبارلار+ مەن ارامدىق رۋحىن* قۇرتامىن.
3 ەگەر الدەبىرەۋ تاعى دا جالعان پايعامبارلىق ەتەتىن بولسا، ونى دۇنيەگە اكەلگەن اكەسى مەن شەشەسى: «سەن ولۋگە ٴتيىسسىڭ، ويتكەنى ەحوبانىڭ اتىنان جالعان سويلەدىڭ»،— دەيتىن بولادى. ونى دۇنيەگە اكەلگەن اكەسى مەن شەشەسى جالعان پايعامبارلىق ەتكەنى ٷشىن تۇيرەپ ولتىرەدى+.
4 سول كۇنى ٵربىر پايعامبار ايان الىپ، جالعان پايعامبارلىق ەتكەنى ٷشىن ۇياتقا قالادى. جۇرتتى الداۋ ٷشىن ولار ەندى جارعاق كيىم*+ كيمەيدى.
5 قايتا، ٴارقايسىسى: —مەن پايعامبار ەمەسپىن، جەر وڭدەيتىن ديقانمىن. جاس كەزىمدە بىرەۋ قۇل ەتىپ ساتىپ العان،— دەيتىن بولادى.
6 ەگەر الدەكىم ودان: —دەنەڭدەگى* مىناۋ نە قىلعان جاراقاتتار؟— دەپ سۇراسا، ول: —دوستارىمنىڭ* ۇيىندە العان جاراقاتتار،— دەپ جاۋاپ بەرەدى».
7 «ۋا، سەمسەر، مەنىڭ باعۋشىما+،مەنىڭ دوسىما قارسى كوتەرىل،— دەيدى اسكەرباسى ەحوبا.
—باعۋشىنى ۇرىپ ٶلتىر+، وتارداعى قويلارى بىتىراپ كەتسىن+،مەن ەلەۋسىز بولعاندارعا قارسى قول كوتەرەمىن».
8 «بۇكىل جەر بەتىندەگىلەردىڭ،— دەيدى ەحوبا،—ۇشتەن ەكى بولىگى قىرىلىپ، جوق بولادى،ال ۇشتەن ٴبىر بولىگى امان قالادى.
9 مەن وسى ۇشتەن ٴبىر بولىكتى وتقا سالىپ،كۇمىستى تازارتقانداي تازارتامىن،التىندى وتتا سىناعانداي سىنايمىن+.
ولار مەنىڭ ەسىمىمدى شاقىرادى،مەن ولارعا جاۋاپ قاتامىن.
ولاردى «بۇلار — مەنىڭ حالقىم» دەيمىن+،ال ولار «ەحوبا — ٴبىزدىڭ قۇدايىمىز» دەيتىن بولادى».
سىلتەمەلەر
^ نەمەسە «ارام رۋحتاردى».
^ تۇگىن سىرتىنا قاراتىپ كيەتىن مۇنداي كيىمدى ادەتتە پايعامبارلار كيەتىن.
^ سوزبە-ٴسوز «ەكى قولىڭنىڭ اراسىنداعى». بۇل كەۋدەگە نەمەسە ارقاعا نۇسقايدى.
^ نەمەسە «مەنى جاقسى كورەتىندەردىڭ».
