سامۋيلدىڭ 1-‏جازباسى 21‏:‏1‏—15

  • ٴ‌داۋىتتىڭ نوبتا كيە‌لى ناننان جە‌ۋى ‏(‏1—‏9‏)‏

  • ٴ‌داۋىتتىڭ عاتتا ە‌سۋاس بولعانسۋى ‏(‏10—‏15‏)‏

21  ٴ‌داۋىت نوب قالاسىنداعى⁠+ ٴ‌دىني قىزمە‌تكە‌ر احيمالىككە كە‌لدى.‏ ول ٴ‌داۋىتتى كورگە‌ندە،‏ قورقىپ كە‌تىپ:‏ «نە‌گە جالعىز ٴ‌جۇ‌رسىڭ،‏ ادامدارىڭ قايدا؟‏»⁠+‏—‏ دە‌پ سۇ‌رادى.‏  ٴ‌داۋىت:‏ «پاتشا ماعان ٴ‌بىر ٸس تاپسىرىپ،‏ «تاپسىرعان ٸسىمدى دە،‏ بە‌رگە‌ن نۇ‌سقاۋلارىمدى دا ە‌شكىم بىلمە‌سىن» دە‌پ بۇ‌يىردى.‏ جىگىتتە‌رىم كە‌لىسىپ العان جە‌ردە كۇ‌تىپ تۇ‌ر»،‏—‏ دە‌دى.‏  سوسىن:‏ «ال ە‌ندى بە‌س كۇ‌لشە نانىڭىز نە جە‌يتىن باسقا بىردە‌ڭە‌ڭىز بولسا،‏ بە‌رىڭىزشى»،‏—‏ دە‌پ ٶتىندى.‏  ٴ‌دىني قىزمە‌تكە‌ر:‏ «كادىمگى نان جوق،‏ كيە‌لى نان عانا بار⁠+‏.‏ جىگىتتە‌رىڭ ايە‌ل اتاۋلىدان بويلارىن اۋلاق ۇ‌ستاعان بولسا،‏ بە‌رە‌يىن⁠+‏»،‏—‏ دە‌دى.‏  ٴ‌داۋىت بۇ‌عان:‏ «ٴ‌بىز جورىققا شىققانداعى ادە‌تىمىز بويىنشا ايە‌ل اتاۋلىعا جولاعان جوقپىز⁠+‏.‏ جىگىتتە‌ر كادىمگى جورىققا شىققاننىڭ وزىندە تازا جۇ‌رە‌دى،‏ ال بۇ‌گىنگىدە‌ي ە‌رە‌كشە تاپسىرما العاندا قالاي تازا بولماسىن؟‏!‏»—‏ دە‌پ جاۋاپ بە‌ردى.‏  سوندا ٴ‌دىني قىزمە‌تكە‌ر قولىندا قۇ‌دايعا تارتۋ ە‌تىلگە‌ن نان عانا بولعاندىقتان،‏ وعان وسى كيە‌لى ناننان بە‌ردى⁠+‏.‏ احيمالىك ولاردى ە‌حوبانىڭ الدىنان سول كۇ‌نى الىپ،‏ ورنىنا جاڭا پىسىرىلگە‌ندە‌رىن قويعان ە‌دى.‏  سول ۋاقىتتا ساۋلدىڭ مالشىلارىن باسقاراتىن دويىق⁠+ دە‌گە‌ن ە‌دومدىق⁠+ كىسى ە‌حوبانىڭ الدىنا كە‌لىپ،‏ سول جە‌ردە ايالداپ قالعان ە‌دى.‏  ٴ‌داۋىت احيمالىككە:‏ «سىزدە نايزا نە سە‌مسە‌ر تابىلماس پا ە‌كە‌ن؟‏ پاتشانىڭ تاپسىرماسى شۇ‌عىل بولعاندىقتان سە‌مسە‌ر دە،‏ باسقا قارۋ دا الىپ شىقپاپپىن»،‏—‏ دە‌پ سۇ‌رادى.‏  ول:‏ «ٶزىڭ ە‌لاح اڭعارىندا⁠+ ولتىرگە‌ن ٴ‌فىلىستىر عولياتتىڭ سە‌مسە‌رى بار⁠+‏.‏ انە،‏ ە‌فودتىڭ⁠+ ار جاعىندا ماتاعا وراۋلى جاتىر.‏ ودان باسقا سە‌مسە‌ر جوق،‏ الام دە‌سە‌ڭ،‏ سونى الا بە‌ر»،‏—‏ دە‌پ جاۋاپ بە‌ردى.‏ ٴ‌داۋىت:‏ «وعان تە‌ڭ كە‌لە‌ر سە‌مسە‌ر تابىلماس.‏ ماعان سونى بە‌رە قويىڭىز»،‏—‏ دە‌دى.‏ 10  سول كۇ‌نى ٴ‌داۋىت ساۋلدان قاشقان بويى⁠+ عات پاتشاسى احيشكە كە‌لدى⁠+‏.‏ 11  سوندا قىزمە‌تشىلە‌رى احيشكە مىنانى ايتتى:‏ «مىناۋ انا ە‌لدىڭ پاتشاسى ٴ‌داۋىت ە‌مە‌س پە؟‏ جۇ‌رت بي بيلە‌پ،‏ وعان ارناپ بىلاي دە‌پ ٵن سالعان ە‌دى عوي:‏ساۋل مىڭداعان جاۋدى قىردى،‏ال ٴ‌داۋىت ون مىڭداعانىن جايراتتى»⁠+‏.‏ 12  بۇ‌ل سوزدە‌ردى ە‌ستىگە‌ندە،‏ ٴ‌داۋىتتىڭ زارە-‏قۇ‌تى قالماي،‏ عات پاتشاسى احيشتە‌ن قاتتى قورىقتى⁠+‏.‏ 13  ٴ‌سۇ‌يتىپ،‏ ولاردىڭ الدىندا ە‌سۋاس بولعانسىپ⁠+‏،‏ ارالارىندا ە‌سە‌رسوقتانا باستادى.‏ ول قاقپا ە‌سىكتە‌رىن شيمايلاپ،‏ سىلە‌كە‌يىن ساقالىنا شۇ‌بىرتىپ ٴ‌جۇ‌ردى.‏ 14  سوندا احيش قىزمە‌تشىلە‌رىنە:‏ «مىنالارىڭ ە‌سۋاس قوي!‏ ونى ماعان نە‌مە‌نە‌گە الىپ كە‌لدىڭدە‌ر؟‏ 15  ٶز ە‌سۋاستارىم از با ە‌دى؟‏ جوق الدە ماعان ە‌سۋاستىعىن كورسە‌تكىلە‌رىڭ كە‌لدى مە؟‏ مۇ‌نداي ادامدى ۇ‌يىمە قالاي عانا كىرگىزدىڭدە‌ر؟‏!‏»—‏ دە‌دى.‏

سىلتەمەلەر