سامۋيلدىڭ 1-جازباسى 27:1—12
-
فىلىستىرلەردىڭ داۋىتكە سەكەلاگتى بەرۋى (1—12)
27 ٴبىراق ٴداۋىت: «كۇندەردىڭ كۇنىندە ساۋل مەنى ٴبارىبىر ولتىرەدى. مەن ٷشىن ەڭ دۇرىسى فىلىستىرلەر جەرىنە قاشىپ كەتۋ شىعار+. سوندا ول مەنى بۇكىل يسرايلدەن ىزدەۋىن قويادى+، ال مەن امان قالامىن»،— دەپ ويلادى.
2 سودان ٴداۋىت 600 ادامىمەن جولعا شىعىپ+، عات پاتشاسى ماعوق ۇلى احيشكە باردى+.
3 ٴداۋىت تە، قاسىنداعىلار دا — ٴارقايسىسى ٶز وتباسىمەن ٵحيشتىڭ قاسىنا كەلىپ، عات قالاسىنا تۇراقتادى. ٴداۋىت ەكى ايەلىن، ەزرەحەلدىك احينوعام+ مەن نابالدىڭ جەسىرى كارميلدىك ابيگەلدى+ اكەلدى.
4 ساۋل ٴداۋىتتىڭ عاتقا قاشىپ كەتكەنىن ەستىگەننەن كەيىن، ونى قايتىپ ىزدەمەدى+.
5 بىردە ٴداۋىت احيشكە كەلىپ: «ەگەر ىقىلاسىڭىزعا يە بولسام، شاعىن قالالاردىڭ بىرىنەن ورىن بەرسەڭىز ەكەن، ٴبىز سوندا بارىپ تۇرايىق. مەندەي قىزمەتشىڭىز پاتشا قالاسىندا تۇرىپ قايتەدى؟»— دەدى.
6 سول كۇنى احيش وعان سەكەلاگتى+ بەردى. سوندىقتان بۇل قالاشىق وسى كۇنگە دەيىن ياھۋدا پاتشالارىنىڭ يەلىگىندە.
7 ٴداۋىت فىلىستىرلەر جەرىندە ٴبىر جىل ٴتورت اي تۇردى+.
8 ول ادامدارىن ەرتىپ، تەلامنان شۋرعا+ جانە تومەن جاقتاعى مىسىر جەرىنە دەيىنگى ايماقتا تۇراتىن گەسۋرلىكتەر+، گيرزەلىكتەر مەن امالەكتىكتەرگە+ شاپقىنشىلىق جاساپ ٴجۇردى.
9 ٴداۋىت شابۋىل جاساعان جەرلەرىنىڭ بارىندە ەركەك نە ايەل بولسىن، ەشكىمدى ٴتىرى قالدىرمايتىن+. تەك ٸرىلى-ۇساقتى مالى مەن ەسەك-تۇيەلەرىن، كيىم-كەشەكتەرىن الىپ، احيشكە ورالاتىن.
10 احيش: «بۇگىن قاي ەلدى شاپتىڭ؟»— دەپ سۇراسا، «ياھۋدانىڭ وڭتۇستىگىن»+ نە «ەراحمەلدىكتەر+ جەرىنىڭ وڭتۇستىگىن»، يا بولماسا «كەندىكتەر+ جەرىنىڭ وڭتۇستىگىن» دەيتىن.
11 ٴداۋىت ەركەك-ايەلدەردى عاتقا اكەلمەي، ٶلتىرىپ تاستايتىن. ويتكەنى ولار «ٴداۋىت بىلاي ىستەدى» دەپ ايتىپ قويا ما دەپ قورقاتىن. (فىلىستىرلەر جەرىندە تۇرعان كەزدىڭ بارىندە ول وسىلاي ىستەپ ٴجۇردى.)
12 احيش وعان سەنىپ: «ول ٶز حالقى يسرايلگە ابدەن جەككورىنىشتى بولدى. ەندى ماڭگى باقي مەنىڭ قىزمەتشىم بولىپ وتەدى»،— دەپ ويلادى.
