سامۋيلدىڭ 2-جازباسى 18:1—33
18 ٴداۋىت قاسىنداعى ادامدارىن ساناپ شىعىپ، ولاردىڭ ۇستىنەن ٴجۇزباسىلار مەن مىڭباسىلار تاعايىندادى+.
2 سوسىن جاساعىن ٷش توپقا ٴبولىپ، بىرىنشىسىنە سارۇيانىڭ ۇلى+ جوعابتى+، ەكىنشىسىنە ونىڭ باۋىرى ٵبىسايدى+، ال ۇشىنشىسىنە عاتتىق يتتايدى+ باسشى ەتىپ قويدى. پاتشا جىگىتتەرىنە: «مەن دە سەندەرمەن بارامىن!»— دەدى.
3 ٴبىراق ولار: «جوق، بارماڭىز+! ٴبارىمىز قاشا جونەلسەك، ولار بۇعان كوڭىل بولمەيدى. ٴتىپتى جارتىمىز قىرىلىپ قالساق تا، ەشكىم ٴمان بەرمەيدى، ال ٴسىز ٴبىر ٶزىڭىز ون مىڭىمىزعا تاتيسىز+. سوندىقتان قالادا قالىپ، بىزگە وسى جەردەن كومەكتەسكەنىڭىز جاقسى»،— دەپ قارسى بولدى.
4 پاتشا كەلىسىپ: «جارايدى، ايتقاندارىڭ بولسىن»،— دەدى. سودان ساربازدار ٴجۇز-ٴجۇز، مىڭ-مىڭ بولىپ قالادان شىعىپ جاتقاندا، ول قالا قاقپاسىنىڭ الدىندا تۇردى.
5 پاتشا جوعاب، ٵبىساي جانە يتتايعا: «مەن ٷشىن جاس جىگىت ابەسسالومعا مەيىرىمدى بولىڭدار»،— دەپ بۇيىردى+. قولباسشىلارىنىڭ ۇشەۋىنە دە وسىلاي دەپ تاپسىرعانىن بۇكىل جاساق ەستىدى.
6 سونىمەن، ٴداۋىتتىڭ جاساعى يسرايلدىكتەرگە قارسى اتتانىپ، الاڭعا شىقتى. ەكى جاق ەفرەم ورمانىندا شايقاستى+.
7 يسرايلدىكتەر+ ٴداۋىتتىڭ قىزمەتشىلەرىنەن ويسىراي جەڭىلدى+. ۇلكەن قىرعىن بولىپ، سول كۇنى 20000 ادام جەر قۇشتى.
8 شايقاس ۋشىعا ٴتۇسىپ، بۇكىل ايماققا جايىلدى. سول كۇنى سەمسەردەن ولگەندەردەن نۋ ورماندا قازا تاپقاندار كوپ بولدى.
9 ٴبىر كەزدە ابەسسالوم ٴداۋىتتىڭ قىزمەتشىلەرىنە كەزىگىپ قالدى. ول قاشىپ بارا جاتقاندا، استىنداعى قاشىرى ۇلكەن اعاشتىڭ استىنا قاراي شابا جونەلدى. سوندا ابەسسالومنىڭ قالىڭ شاشى اعاشتىڭ بۇتاقتارىنا شىرمالىپ قالىپ، ول اعاشقا ىلىنگەن كۇيى سالبىراپ تۇردى. قاشىرى بولسا ٵرى قاراي شاۋىپ كەتە باردى.
10 بۇنى بىرەۋ كورىپ، جوعابقا+: «ابەسسالومنىڭ ۇلكەن اعاشتا ٸلىنىپ تۇرعانىن كوردىم!»— دەپ ايتىپ كەلدى.
11 جوعاب: «ونى كوردىم دەيسىڭ بە؟ نەگە سول جەردە ولتىرە سالمادىڭ؟ مەن ساعان ون كۇمىس اقشا، بەلىڭە بەلبەۋ بەرەر ەدىم»،— دەدى.
12 الگى ادام وعان مىنانى ايتتى: «ٴتىپتى 1000 كۇمىس اقشا بەرسەڭىز دە، پاتشانىڭ ۇلىنا قول كوتەرمەس ەدىم. پاتشانىڭ ٵبىساي، يتتاي ۇشەۋىڭىزگە «قاي-قايسىسىڭ بولساڭ دا، جاس جىگىت ابەسسالومعا قارايلاپ جۇرىڭدەر» دەگەنىن ٴبارىمىز ٶز قۇلاعىمىزبەن ەستىدىك قوي+.
13 مۇنى ەلەمەي، بالاسىن ولتىرسەم، بۇل پاتشادان جاسىرىن قالماس ەدى. ال ٴسىز مەنى قورعاماس ەدىڭىز».
14 سوندا جوعاب: «سەنىمەن سويلەسىپ تۇرا بەرەتىن ۋاقىتىم جوق!»— دەدى دە، ٷش جەبە* الىپ، ولاردى ۇلكەن اعاشتىڭ بۇتالارىندا ٸلىنىپ، ٵلى ٴتىرى تۇرعان ابەسسالومنىڭ جۇرەگىنە قادادى.
15 جوعابتىڭ قارۋ-جاراعىن الىپ جۇرەتىن ون قىزمەتشىسى بولسا ابەسسالومدى قورشاپ الدى دا، ٶلتىرىپ تاستادى+.
16 بۇدان كەيىن جوعاب كەرنەيلەتىپ بەلگى بەردى، سوندا ٴداۋىتتىڭ جاساعى يسرايلدىكتەردى قۋۋىن دوعاردى.
17 ولار ابەسسالومنىڭ دەنەسىن ورمانداعى ٴبىر ۇلكەن شۇڭقىرعا لاقتىرىپ، ۇستىنە ۇلكەن ەتىپ تاس ٷيىپ تاستادى+. ال كۇللى يسرايل ٷيدى-ۇيلەرىنە قاشىپ كەتتى.
18 كوزى تىرىسىندە ابەسسالوم «مەنىڭ اتىمدى جالعاستىراتىن ۇلىم جوق قوي»+ دەپ، ٶز قۇرمەتىنە تاس باعانا جاساتىپ، پاتشا اڭعارىنا+ قويدىرعان ەدى. ابەسسالوم سول باعاناعا ٶز اتىن بەرگەن بولاتىن، ول ٵلى كۇنگە دەيىن «ابەسسالومنىڭ ەسكەرتكىشى» دەپ اتالادى.
19 سادىق ۇلى احيماعاس+ جوعابقا: «جۇگىرىپ بارىپ، پاتشامىزعا ەحوبانىڭ ونى جاۋلارىنان ارىلتىپ، ادىلدىك ورناتقانىن+ حابارلايىنشى»،— دەدى.
20 ٴبىراق ول: «بۇگىن سەن حابارشى بولاتىن كۇن ەمەس، باسقا كۇنى بولا جاتارسىڭ. ويتكەنى بۇگىن پاتشانىڭ ۇلى قازا تاپتى»،— دەپ قارسى بولدى+.
21 سودان سوڭ ٴبىر قۇشتىق+ كىسىگە: «بار دا، كورگەن-بىلگەنىڭدى پاتشاعا جەتكىز»،— دەپ تاپسىردى. ول جوعابقا ٴيىلىپ تاعزىم ەتتى دە، جۇگىرە جونەلدى.
22 ٴبىراق سادىق ۇلى احيماعاس تاعى دا: «نە بولسا، و بولسىن. مەن دە قۇشتىق كىسىنىڭ ارتىنان جۇگىرەيىنشى»،— دەپ ٶتىندى. جوعاب: «جۇگىرىپ قايتەسىڭ، بالام، سەن اپاراتىن حابار دا جوق قوي؟»— دەدى.
23 ٴبىراق ول: «نە بولسا، و بولسىن، مەن دە جۇگىرەيىنشى»،— دەپ قويمادى. سوندا جوعاب: «جارايدى، جۇگىر!»— دەدى. احيماعاس يوردان ٶڭىرى ارقىلى جۇگىرە وتىرىپ، قۇشتىق كىسىنى باسىپ وزدى.
24 بۇل كەزدە ٴداۋىت سىرتقى جانە ىشكى قاقپالاردىڭ اراسىندا وتىرعان ەدى+. ٴبىر كەزدە كۇزەتشى+ قاقپانىڭ ۇستىندەگى شاتىرعا شىعىپ قاراسا، جالعىز ادام جۇگىرىپ كەلە جاتىر ەكەن.
25 كۇزەتشى داۋىستاپ، بۇنى پاتشاعا مالىمدەدى. پاتشا: «جالعىز كەلە جاتسا، حابارشى بولۋ كەرەك»،— دەدى. الگى ادام جاقىنداي بەردى.
26 كۇزەتشى تاعى بىرەۋدىڭ جۇگىرىپ كەلە جاتقانىن كورىپ، قاقپاشىعا: «قارا، تاعى بىرەۋ جۇگىرىپ كەلە جاتىر!»— دەپ ايعايلادى. پاتشا: «ول دا حابار اكەلە جاتىر»،— دەدى.
27 سوندا كۇزەتشى: «ٴبىرىنشىسىنىڭ جۇگىرىسى سادىق ۇلى احيماعاستىكىنە ۇقسايدى+،— دەپ ەدى، پاتشا: — ول — جاقسى ادام. جاقسى حابارمەن كەلە جاتىر»،— دەدى.
28 احيماعاس پاتشاعا كەلىپ: «ٴبارى دە جاقسى!»— دەپ داۋىستادى دا، جەرگە دەيىن ٴيىلىپ تاعزىم ەتتى. سوسىن: «تاقسىر يەمە قارسى باس كوتەرگەندەردى باعىندىرىپ بەرگەن قۇدايىڭىز ەحوبا ماداقتالسىن!»+— دەدى.
29 پاتشا بولسا: «جاس جىگىت ابەسسالوم امان با؟»— دەپ سۇرادى. احيماعاس: «جوعاب ٴبىر قىزمەتشىڭىزبەن قوسا مەنى جىبەرىپ جاتقاندا، قاتتى تولقۋ بولىپ جاتقانىن كورگەنمىن، ٴبىراق سەبەبىن بىلمەدىم»،— دەدى+.
30 پاتشا: «بىلايىراق تۇرا تۇر»،— دەدى. ول ارىرەك بارىپ تۇردى.
31 وسى كەزدە قۇشتىق كىسى دە كەلىپ جەتتى+. ول: «پاتشا يەمە اكەلگەن حابارىم بار: بۇگىن ەحوبا ٴسىزدى وزىڭىزگە قارسى شىققانداردان ارىلتىپ، ادىلدىك ورناتتى»+،— دەدى.
32 پاتشا بولسا: «جاس جىگىت ابەسسالوم امان با؟»— دەپ سۇرادى. قۇشتىق كىسى بىلاي جاۋاپ بەردى: «تاقسىر يەمنىڭ جاۋلارى دا، وعان قاستىق ويلاپ، قارسى شىققاندار دا سول جىگىتتىڭ كەبىن كيسىن!»+
33 سوندا پاتشا قاتتى ابىرجىپ، قاقپا ۇستىندەگى بولمەگە قاراي بەتتەدى. ول جول-جونەكەي: «سورلى ۇلىم، ابەسسالوم! ۇلىم-اي، ۇلىم ابەسسالوم! سەنىڭ ورنىڭا مەن ولگەندە عوي! ۇلىم ابەسسالوم، ۇلىم-اي!»— دەپ جىلاۋمەن بولدى+.
سىلتەمەلەر
^ مۇمكىن: «سۇڭگى؛ نايزا».
