مۇسانىڭ 1-جازباسى 42:1—38
42 جاقىپ مىسىردا استىق بارىن ەستىپ+، ۇلدارىنا: «نەگە ٴبىر-بىرىڭە قاراپ وتىرسىڭدار؟
2 مىسىردا استىق بار دەپ ەستىدىم. اشتان ٶلىپ قالمايىق دەسەڭدەر، سوندا بارىپ، استىق ساتىپ اكەلىڭدەر+»،— دەدى.
3 سودان ٴجۇسىپتىڭ ون اعاسى+ استىق ساتىپ الۋ ٷشىن مىسىرعا جول تارتتى.
4 ٴبىراق جاقىپ ٴجۇسىپتىڭ تۋعان ٸنىسى بەنياميندى+ ولارمەن جىبەرمەدى، ويتكەنى ٴبىر پالەگە ۇشىراپ قالار دەپ قاۋىپتەندى+.
5 يسرايلدىڭ ۇلدارى وزگە ادامدارمەن بىرگە مىسىرعا استىق ساتىپ الۋعا كەلدى. سەبەبى اشتىق قاناحان ەلىن دە جايلاعان ەدى+.
6 ٴجۇسىپ مىسىردا بيلىگى بار ادام بولاتىن+. ول جان-جاقتان كەلگەن جۇرتقا استىق ساتىپ جاتقاندىقتان+، باۋىرلارى ونىڭ الدىنا كەلىپ، جەرگە دەيىن ٴيىلىپ تاعزىم ەتتى+.
7 ٴجۇسىپ اعالارىن بىردەن تانىدى، ٴبىراق ٶزىنىڭ كىم ەكەنىن جاسىرىپ+، ولارعا: «سەندەر قايدان كەلدىڭدەر؟»— دەپ قاتال سويلەدى. ولار: «استىق ساتىپ الۋ ٷشىن قاناحان ەلىنەن كەلگەن ەدىك»+،— دەپ جاۋاپ قاتتى.
8 ٴجۇسىپ اعالارىن تانىعانمەن، ولار ونى تانىمادى.
9 سول كەزدە اعالارى جايلى كورگەن تۇستەرى ٴجۇسىپتىڭ ەسىنە ٴتۇستى+. سوندا ولارعا: «سەندەر تىڭشىسىڭدار! وسى ەلدىڭ قورعانسىز جەرلەرىن ٴبىلىپ الۋعا كەلدىڭدەر!»— دەدى.
10 اعالارى بولسا: «جو-جوق، مىرزا! الدىڭىزداعى قۇلدارىڭىز بۇل ەلگە استىق ساتىپ الۋ ٷشىن عانا كەلدى.
11 بارلىعىمىز دا ٴبىر اكەنىڭ ۇلدارىمىز. ٴبىز ادال ادامدارمىز، قۇلدارىڭىز ەشقانداي دا تىڭشى ەمەس»،— دەگەندە،
12 ٴجۇسىپ قايتادان: «جوق، سەندەر وسى ەلدىڭ قورعانسىز جەرلەرىن ٴبىلىپ الۋعا كەلدىڭدەر!»— دەدى.
13 سوندا ولار: «قۇلدارىڭىز ون ەكى اعايىندى+. قاناحاندا تۇراتىن ٴبىر كىسىنىڭ ۇلدارىمىز+. كەنجەمىز اكەمىزدىڭ قاسىندا قالدى+، ال بىرەۋىنەن ايىرىلىپ قالعانبىز+»،— دەدى.
14 ٴبىراق ٴجۇسىپ: «سەندەر تىڭشىسىڭدار دەدىم عوي!
15 ايتىپ تۇرعاندارىڭ شىندىق ەكەنىن بىلاي تەكسەرەمىن: ەڭ كىشى ىنىلەرىڭدى وسىندا الىپ كەلمەيىنشە، پەرعاۋىننىڭ ومىرىمەن انت ەتەمىن، بۇل جەردەن ەشقايدا كەتپەيسىڭدەر+.
16 ارالارىڭنان بىرەۋدى جىبەرىپ، ىنىلەرىڭدى الدىرتىڭدار، ال قالعاندارىڭ قاماۋدا بولاسىڭدار. وسىلايشا سوزدەرىڭنىڭ وتىرىك نە شىن ەكەنى ايان بولادى. ەگەر سوزدەرىڭ وتىرىك بولىپ شىقسا، پەرعاۋىننىڭ ومىرىمەن انت ەتەمىن، وندا تىڭشى بولعاندارىڭ»،— دەدى.
17 وسىنى ايتقاننان كەيىن، ٴجۇسىپ ولاردى ٷش كۇنگە قاماپ تاستادى.
18 ٷشىنشى كۇنى ٴجۇسىپ ولارعا: «مەن قۇدايدان قورقاتىن اداممىن. امان قالعىلارىڭ كەلسە، مەنىڭ ايتقانىمدى ىستەڭدەر.
19 ەگەر شىنىمەن ادال بولساڭدار، بىرەۋىڭ قاماۋدا قالىپ، قالعاندارىڭ اشىعىپ وتىرعان ٷي ىشتەرىڭە استىق اپارىپ بەرىڭدەر+.
20 سوسىن كەنجە ىنىلەرىڭدى الىپ كەلىڭدەر، سوندا سوزدەرىڭنىڭ راس ەكەنىنە كوزىم جەتىپ، سەندەر امان قالاسىڭدار»،— دەدى. بۇعان ولار كەلىستى.
21 اعايىندىلار ٴبىر-بىرىنە: «باۋىرىمىزعا جاساعان قياناتىمىز ٷشىن وسىنداي جازاعا ۇشىرادىق+. ونىڭ بىزگە جالىنىپ، قاتتى قينالعانىن كورسەك تە، اياۋشىلىق جاسامادىق. سول ٷشىن باسىمىز وسىنداي پالەگە قالدى»،— دەستى.
22 رۋبەن ولارعا: «بالاعا تيىسپەڭدەر دەمەپ پە ەدىم؟! ٴبىراق سەندەر مەنى تىڭدامادىڭدار+. ەندى مىنە، ونىڭ قانى ٷشىن جاۋاپقا تارتىلاتىن كەز كەلدى+»،— دەدى.
23 ٴبىراق ولار ٴجۇسىپتىڭ ٴبارىن ٴتۇسىنىپ تۇرعانىن بىلگەن جوق، سەبەبى ولارمەن ٴتىلماش ارقىلى سويلەسكەن بولاتىن.
24 باۋىرلارىنىڭ ٴسوزىن ەستىگەن ٴجۇسىپ ارىرەك بارىپ، جىلاپ جىبەردى+. كەيىن قايتىپ كەلدى دە، ولارمەن تاعى سويلەستى. سوسىن ارالارىنان شيموندى الىپ، باۋىرلارىنىڭ كوزىنشە بايلاتتى+.
25 بۇدان كەيىن قىزمەتشىلەرىنە ولاردىڭ قاپتارىنا استىق تولتىرىپ، ٴارقايسىسىنىڭ تولەگەن اقشاسىن قاپتارىنا سالۋدى، سونداي-اق جول ازىعىن بەرىپ جىبەرۋدى بۇيىردى. ٴبارى ونىڭ ايتقانىنداي ىستەلىندى.
26 اعالارى استىقتى ەسەكتەرىنە ارتىپ، جولعا شىقتى.
27 ولار تۇنەيتىن جەرگە كەلگەندە، بىرەۋى ەسەگىنە جەم بەرۋ ٷشىن قابىنىڭ اۋزىن اشسا، بەتىندە اقشاسى جاتىر ەكەن.
28 سوندا ول باۋىرلارىنا: «اقشام وزىمە قايتارىلىپتى! مىنە، ول قاپتىڭ بەتىندە جاتىر!»— دەدى. مۇنى ەستىگەندە، جۇرەكتەرى تاس توبەسىنە شىققان ولار ٴبىر-بىرىنە ۇرەيلەنە قاراپ: «بۇل — قۇدايدىڭ بىزگە جىبەرگەن جازاسى عوي!»— دەدى.
29 ولار قاناحان جەرىندەگى اكەلەرىنە كەلىپ، وزدەرىمەن بولعان جايتتىڭ ٴبارىن بىلاي دەپ باياندادى:
30 «سول ەلدىڭ ٵمىرشىسى ٴبىزدى تىڭشىلار دەپ ويلاپ، قاتال سويلەستى+.
31 ٴبىراق وعان: —ٴبىز ادال ادامدارمىز، ەشقانداي دا تىڭشى ەمەسپىز+.
32 ٴبىز ٴبىر اكەدەن تۋعان ون ەكى اعايىندىمىز+. بىرەۋىنەن ايىرىلىپ قالدىق+، ال كەنجەمىز قاناحاندا اكەمىزدىڭ قاسىندا قالدى+،— دەدىك.
33 الايدا ٵمىرشى بىزگە مىنانى ايتتى: —ادال ادام ەكەندەرىڭدى بىلاي تەكسەرەمىن: ارالارىڭنان بىرەۋىڭدى وسىندا قالدىرىڭدار دا+، قالعاندارىڭ اشىعىپ وتىرعان ٷي ىشتەرىڭە استىق الىپ بارىڭدار+.
34 سوسىن كەنجە ىنىلەرىڭدى الىپ كەلىڭدەر، سول كەزدە سەندەردىڭ تىڭشى ەمەس، ادال ادام ەكەندەرىڭە كوزىم جەتەدى. سوندا باۋىرلارىڭدى وزدەرىڭە قايتارامىن جانە وسى ەلدە ەمىن-ەركىن ساۋدا جاساي بەرەسىڭدەر».
35 ولار قاپتارىن بوساتىپ جاتقاندا، ٴارقايسىسىنىڭ ىشىنەن اقشا سالىنعان تۇيىنشەكتەرى شىقتى. مۇنى كورگەندە وزدەرىنىڭ دە، اكەلەرىنىڭ دە زارە-قۇتى قالمادى.
36 جاقىپ: «مەنى بالالارىمنان ايىردىڭدار+. جۇسىپتەن ايىرىلدىم+، شيموننان دا ايىرىلدىم+، ال ەندى بەنياميندى الىپ كەتپەكسىڭدەر! مۇنىڭ ٴبارى مەنىڭ باسىما تۇسكەن قاسىرەت بولدى عوي!»— دەپ نالىدى.
37 سوندا رۋبەن: «ەگەر ونى سىزگە قايتىپ اكەلمەسەم، مەنىڭ ەكى ۇلىمدى ولتىرسەڭىز بولادى+. بالانى ماعان تابىستاڭىز، ونى امان-ەسەن قايتارامىن+»،— دەپ ەدى،
38 اكەسى: «بالامدى سەندەرمەن بىرگە جىبەرمەيمىن. ونىڭ اعاسى قايتىس بولىپ، ٶزى جالعىز قالدى+. ەگەر ول جولدا ٴبىر پالەگە ۇشىرايتىن بولسا، شاشىم اعارعان شاعىمدا قايعىعا باتىرىپ+، كورگە*+ تىعاسىڭدار»،— دەپ كونبەدى.
سىلتەمەلەر
^ ەۆرەيشە «شەول». تۇسىندىرمەنى قاراڭىز.
