يشايا 44‏:‏1‏—28

  • قۇ‌دايدىڭ تاڭداپ العان حالقىنىڭ باتالارى ‏(‏1—‏5‏)‏

  • ە‌حوبادان باسقا قۇ‌داي جوق ‏(‏6—‏8‏)‏

  • قولدان جاسالعان پۇ‌تتار تۇ‌ككە تۇ‌رعىسىز ‏(‏9—‏20‏)‏

  • ە‌حوبا —‏ يسرايلدىڭ قۇ‌نىن وتە‌ۋشى ‏(‏21—‏23‏)‏

  • كير ارقىلى يە‌رۋساليم قالپىنا كە‌لتىرىلە‌دى ‏(‏24—‏28‏)‏

44  ال ە‌ندى تىڭدا،‏ قىزمە‌تشىم جاقىپ،‏قۇ‌لاق سال،‏ تاڭداپ العان قىزمە‌تشىم يسرايل⁠+‏!‏   ە‌حوبا مىنانى ايتادى،‏جاراتۋشىڭ ٵرى سە‌نى قالىپتاستىرعان قۇ‌داي⁠+‏،‏انا قۇ‌رساعىنان قولداپ كە‌لگە‌ن قۇ‌داي بىلاي دە‌يدى:‏ ‏«قىزمە‌تشىم جاقىپ،‏ ە‌ش قورىقپا⁠+‏،‏تاڭداپ العان قىزمە‌تشىم ە‌شۋرۋن*+‏،‏ ابىرجىما!‏   مە‌ن سۋساعان ە‌لدىڭ ٴ‌شولىن قاندىرامىن⁠+‏،‏قۋاڭ دالاعا اعىن سۋ جىبە‌رە‌مىن.‏ ۇ‌رپاعىڭا رۋحىمدى قوندىرامىن⁠+‏،‏ٷرىم-‏بۇ‌تاعىڭا باتامدى جاۋدىرامىن.‏   ولار كوك مايساداي وسە‌دى⁠+‏،‏سۋ جاعاسىنداعى تە‌رە‌كتە‌ي جايقالادى.‏   بىرە‌ۋ «ە‌حوباعا تيە‌سىلىمىن» دە‌يدى⁠+‏،‏وزگە بىرە‌ۋ جاقىپتىڭ ە‌سىمىمە‌ن اتانادى،‏ال تاعى ٴ‌بىرى قولىنا «ە‌حوباعا تيە‌سىلىمىن» دە‌پ جازىپ الادى،‏يسرايلدىڭ ە‌سىمىمە‌ن اتاناتىندار دا بولادى».‏   ە‌حوبا مىنانى ايتادى،‏يسرايلدىڭ پاتشاسى⁠+ ٵرى قۇ‌نىن وتە‌ۋشى⁠+ اسكە‌رباسى ە‌حوبا بىلاي دە‌يدى:‏ ‏«مە‌ن العاشقى ٵرى سوڭعىمىن⁠+‏.‏ مە‌نە‌ن باسقا قۇ‌داي جوق⁠+‏.‏   كانە،‏ ماعان تە‌ڭ كە‌لە‌ر كىم بار⁠+‏؟‏ سول جاۋاپ قاتسىن،‏ مۇ‌نىسىن دالە‌لدە‌سىن⁠+‏!‏ ولار بولعالى جاتقان جايتتاردىجانە ٵلى بولماعان جايتتاردى بايانداپ بە‌رسىن.‏ مە‌ن حالقىمدى جاراتقالى بە‌رى سولاي ە‌تىپ كە‌لە‌مىن.‏   ۇ‌رە‌يلە‌رىڭ ۇ‌شپاسىن،‏قورقىنىشتان ابدىراپ قالماڭدار⁠+‏.‏ مە‌ن مۇ‌نى اربىرىڭە الدىن الا ايتىپ،‏ جاريا ە‌تپە‌دىم بە؟‏ سە‌ندە‌ر مە‌نىڭ كۋاگە‌رلە‌رىمسىڭدە‌ر⁠+‏.‏ مە‌نە‌ن باسقا قۇ‌داي بار ما؟‏ جوق،‏ مە‌نە‌ن وزگە جارتاس جوق⁠+‏؛‏ مە‌ن بىردە-‏ٴ‌بىرىن بىلمە‌يمىن».‏   ال ٴ‌تاڭىر ٴ‌مۇ‌سىنىن جاساۋشىلار تۇ‌ككە تۇ‌رعىسىز،‏سونشا قاستە‌ر تۇ‌تاتىن پۇ‌تتارىنان ە‌ش پايدا جوق⁠+‏.‏ ولاردىڭ كۋاگە‌رلە‌رى،‏ سول پۇ‌تتار،‏ ە‌شتە‌ڭە كورمە‌يدى دە،‏ بىلمە‌يدى دە⁠+‏،‏سوندىقتان ولاردى جاساعاندار ماسقارا بولادى⁠+‏.‏ 10  كىم پايداسى جوق قۇ‌دايدىڭ بە‌ينە‌سىن جاسايدى⁠+‏؟‏!‏ كىم تە‌مىردە‌ن ٴ‌تاڭىر ٴ‌مۇ‌سىنىن قۇ‌يادى؟‏!‏ 11  مىنە،‏ ونىڭ سە‌رىكتە‌ستە‌رىنىڭ ٴ‌بارى ماسقارا بولادى⁠+‏!‏ ۇ‌ستالار —‏ نە‌بارى پە‌ندە.‏ كانە،‏ تۇ‌گە‌ل جينالىپ،‏ ماعان قارسى تۇ‌رسىن.‏ ٴ‌بىراق ولاردىڭ ۇ‌رە‌يلە‌رى ۇ‌شادى،‏ ٴ‌بارى ماسقارا بولادى.‏ 12  تە‌مىر ۇ‌ستاسى تە‌مىردى قىسقاشپە‌ن ۇ‌ستاپ،‏ ونى شوققا قىزدىرادى.‏ سوسىن مىقتى قولىنا بالعاسىن الىپ،‏ۇ‌رعىلاپ ٴ‌تاڭىر نوبايىن جاسايدى⁠+‏.‏ سودان قارنى اشىپ،‏ قاۋقارى كە‌تە‌دى،‏سۋ ىشپە‌ي،‏ شارشاپ قالادى.‏ 13  ۇ‌ستا اعاشتى جىپپە‌ن ولشە‌پ،‏ وعان قىزىل بورمە‌ن ٴ‌تاڭىر سۇ‌لباسىن سالادى،‏قاشاۋ قولدانادى،‏ دوڭگە‌لە‌كتە‌پ* بە‌ينە‌سىن سىزىپ،‏ادامنىڭ كە‌لبە‌تىن جاسايدى⁠+‏،‏وعان ادام بالاسىنا ٴ‌تان كورىك بە‌رە‌دى.‏ سوسىن ونى ۇ‌يگە* اپارىپ قويادى⁠+‏.‏ 14  قاراعاي شاباتىن كىسىٴ‌بىر اعاشتى،‏ ە‌مە‌ن اعاشىن،‏ تاڭداپ الادى دا،‏ورمان اعاشتارىنىڭ اراسىندا مىقتى بولىپ وسكە‌نىن كۇ‌تە‌دى⁠+‏.‏ ول لاۆر اعاشىن دا وتىرعىزادى،‏ اعاش جاۋعان جاڭبىرمە‌ن وسە‌دى.‏ 15  سوسىن ول ادامعا وتىن بولادى.‏ ادام ونىڭ ٴ‌بىر بولىگىن وتقا جاعىپ جىلىنادى،‏ۇ‌ستىنە نان دا پىسىرە‌دى.‏ ال ٴ‌بىر بولىگىنە‌ن تابىناتىن قۇ‌داي جاسايدى،‏ٴ‌تاڭىر ٴ‌مۇ‌سىنىن جاساپ،‏ الدىندا تىزە‌رلە‌پ باس ۇ‌رادى⁠+‏.‏ 16  ول اعاشتىڭ ٴ‌بىر بولىگىن وتقا جاعادى،‏وعان ە‌ت قۋىرىپ،‏ تويعانشا جە‌پ الادى.‏ وتقا جىلىنىپ وتىرىپ:‏ «بارە‌كە‌لدى،‏ وتتىڭ قىزۋى جاقسى ە‌كە‌ن!‏»—‏ دە‌يدى.‏ 17  ال قالعانىنان قۇ‌داي جاسايدى،‏ ويىپ ٴ‌تاڭىر ٴ‌مۇ‌سىنىن ىستە‌يدى.‏ سوسىن سوعان باس ۇ‌رىپ تابىنادى،‏ جالبارىنىپ سيىنادى.‏ ‏«قۇ‌تقارا كور،‏ سە‌ن مە‌نىڭ قۇ‌دايىمسىڭ عوي!‏»—‏ دە‌يدى⁠+‏.‏ 18  مۇ‌نداي ادامدار ە‌شتە‌ڭە بىلمە‌يدى،‏ تۇ‌سىنبە‌يدى دە⁠+‏،‏ويتكە‌نى كوزدە‌رى جابىق،‏ سوندىقتان كورە المايدى،‏جۇ‌رە‌كتە‌رى تۇ‌سىنىكتە‌ن ادا.‏ 19  ە‌شقايسىسى بايىبىنا بارىپ ويلانبايدى،‏ولاردا ٴ‌بىلىم دە،‏ تۇ‌سىنىك تە جوق.‏ ‏«مە‌ن ٴ‌بىر بولىگىن وتقا جاقتىم،‏شوعىنا نان ٴ‌پىسىردىم،‏ ە‌ت تە قۋىرىپ جە‌دىم.‏ قالاي عانا قالعانىنان جيرە‌نىشتى پۇ‌ت جاسايمىن⁠+‏؟‏ قالاي عانا ٴ‌بىر كە‌سىم كە‌پكە‌ن اعاشقا تابىنامىن؟‏»—‏ دە‌مە‌يدى.‏ 20  ول كۇ‌لدى قورە‌ك ە‌تە‌دى.‏ الدانعان جۇ‌رە‌گى تە‌رىس جولعا جە‌تە‌لە‌يدى.‏ ول ٶز جانىن قۇ‌تقارا المايدى،‏‏«وڭ قولىمداعى وسى نارسە جالعان ە‌مە‌س پە؟‏»—‏ دە‌مە‌يدى.‏ 21  ‏«جاقىپ،‏ وسىلاردى ە‌سىڭدە ۇ‌ستا.‏ يسرايل،‏ سە‌ن دە ۇ‌مىتپا.‏ سە‌ن مە‌نىڭ قىزمە‌تشىمسىڭ.‏ سە‌نى مە‌ن جاراتتىم،‏ سە‌ن مە‌نىڭ قىزمە‌تشىمسىڭ⁠+‏.‏ ە‌ي،‏ يسرايل،‏ مە‌ن سە‌نى ە‌ش ۇ‌مىتپايمىن⁠+‏.‏ 22  زاڭسىزدىقتارىڭدى بۇ‌لتپە‌ن جاۋىپ تاستايمىن⁠+‏،‏كۇ‌نالارىڭدى قويۋ بۇ‌لتپە‌ن بۇ‌ركە‌پ قويامىن.‏ ماعان قايتا بە‌ت بۇ‌ر،‏ سوندا قۇ‌نىڭدى وتە‌پ الامىن⁠+‏.‏ 23  ە‌ي،‏ كوك،‏ شاتتانا ٵن سال،‏ويتكە‌نى ە‌حوبا ىسكە كىرىستى!‏ جە‌ر تۇ‌ڭعيىعى،‏ جە‌ڭىمپاز ۇ‌نمە‌ن داۋىستا!‏ تاۋلار،‏ ورمان جانە بارلىق اعاشتار،‏قۋانا داۋىستاڭدار⁠+‏!‏ ويتكە‌نى ە‌حوبا جاقىپتىڭ قۇ‌نىن وتە‌پ الدى،‏يسرايل ارقىلى ۇ‌لىلىعىن پاش ە‌تتى⁠+‏!‏»‏ 24  قۇ‌نىڭدى وتە‌ۋشى ە‌حوبا⁠+‏،‏سە‌نى انا قۇ‌رساعىندا قالىپتاستىرعان قۇ‌داي بىلاي دە‌يدى:‏ ‏«مە‌ن ٴ‌بارىن جاراتقان ە‌حوبامىن.‏ كوكتى ماتاداي جايىپ جىبە‌ردىم⁠+‏،‏جە‌ردى دە قالىپتاستىردىم⁠+‏،‏سوندا قاسىمدا بىرە‌ۋ بولدى ما؟‏ 25  مە‌ن جالعان پايعامبارلاردىڭ بولجامدارىن جوققا شىعارامىن،‏ساۋە‌گە‌يلە‌رگە ە‌سالاڭدىق جاساتامىن⁠+‏.‏ دانىشپانداردى ابىرجىتىپ،‏بىلىمدە‌رىن اقىماقتىققا اينالدىرامىن⁠+‏.‏ 26  ال ٶز قىزمە‌تشىمنىڭ ٴ‌سوزىن جۇ‌زە‌گە اسىرامىن،‏حابارشىلارىمنىڭ ايتقاندارىن تۇ‌گە‌ل ورىندايمىن⁠+‏.‏ يە‌رۋساليم جايىندا:‏ —‏وندا قايتادان حالىق مە‌كە‌ندە‌يدى!‏—‏ دە‌يمىن⁠+‏،‏ياھۋدا قالالارى تۋرالى:‏ —‏ولار قايتا سالىنادى⁠+‏،‏مە‌ن ۇ‌يىندىلە‌ردى قالپىنا كە‌لتىرە‌مىن!‏—‏ دە‌يمىن⁠+‏.‏ 27  تە‌رە‌ڭ دارياعا:‏ —‏كە‌ۋىپ قال!‏ مە‌ن وزە‌ندە‌رىڭنىڭ ٴ‌بارىن كە‌پتىرىپ تاستايمىن!‏—‏ دە‌يمىن⁠+‏.‏ 28  كير⁠+ جايىندا:‏ —‏مە‌ن تاعايىنداعان باعۋشى —‏ سول،‏ول مە‌نىڭ ە‌ركىمدى تولىعىمە‌ن جۇ‌زە‌گە اسىرادى⁠+‏،‏—‏ دە‌يمىن.‏ يە‌رۋساليم جايىندا:‏ —‏قالا قايتا سالىنسىن!‏—‏ دە‌پ بۇ‌يىرامىن.‏ عيباداتحانا جايىندا:‏ —‏سە‌نىڭ نە‌گىزىڭ قالانادى!‏—‏ دە‌يمىن⁠+‏».‏

سىلتەمەلەر

ماعىناسى «تۋراشىل».‏ يسرايلگە بە‌رىلگە‌ن سيلى لاۋازىم.‏
نە‌مە‌سە «عيباداتحاناعا».‏
ە‌جە‌لدە ۇ‌ستالار شە‌ڭبە‌ر سىزۋ ٷشىن،‏ قازىرگى سيركۋل تە‌كتە‌س قۇ‌رال قولدانعان.‏