ٴزابۇر 116:1—19
116 مەن ەحوبانى جاقسى كورەمىن،ويتكەنى ول كومەك سۇراپ جالبارىنعان ٷنىمدى ەستيدى*+.
2 ول ەڭكەيىپ ماعان قۇلاق تۇرەدى+،مەن ونى ٶمىر باقي شاقىرۋمەن بولامىن.
3 مەنى ٶلىم ارقاندارى شىرمادى،كور* ۋىسىنا ٴتۇسىردى+،قايعى-قاسىرەت مەڭدەپ الدى+.
4 ٴبىراق مەن: «ۋا، ەحوبا، قۇتقارا كور!»— دەپ،ەحوبانى ەسىمىن اتاپ شاقىردىم+.
5 ەحوبا جاناشىر ٵرى ٵدىل+،قۇدايىمىزدىڭ مەيىرىمى مول+.
6 ەحوبا تاجىريبەسىزدەردى قورعايدى+.
قايعىدان ابدەن بۇگىلگەن ەم، ول مەنى قۇتقاردى.
7 لايىم جانىم قايتادان تىنىم تاپسىن،سەبەبى ەحوبا ماعان يگىلىك جاسادى.
8 قۇدايىم، سەن مەنى ولىمنەن قۇتقاردىڭ،كوز جاسىمدى توككىزبەدىڭ، اياعىمدى سۇرىندىرمەدىڭ+.
9 ەندى مەن تىرىلەر جەرىندە ەحوبانىڭ الدىندا جۇرەمىن.
10 مەن قاتتى قينالسام دا،سەنىمىم بولعاندىقتان سويلەدىم+.
11 مەن ابىرجىپ: «ادامداردىڭ ٴبارى وتىرىكشى»+،— دەدىم.
12 ەحوبانىڭ جاساعان بار جاقسىلىعىن قالاي وتەيمىن؟
13 مەن قۇتقارىلۋ توستاعانىن الامىن،ەحوبانى ەسىمىن اتاپ شاقىرامىن.
14 ەحوباعا بەرگەن انتتارىمدى ورىندايمىن،مۇنى بۇكىل حالقىنىڭ الدىندا جاسايمىن+.
15 ادال قىزمەتشىلەرىنىڭ ٶلىمىن ەحوبا ماڭىزسىز سانامايدى*+.
16 ساعان جالبارىنامىن، ۋا، ەحوبا،ويتكەنى مەن ٶز قىزمەتشىڭمىن،ٴيا، سەنىڭ قىزمەتشىڭمىن، كۇڭىڭنىڭ ۇلىمىن.
سەن مەنى بۇعاۋدان ازات ەتتىڭ+.
17 ساعان ريزاشىلىق قۇرباندىعىن ۇسىنامىن+؛ەحوبانى ەسىمىن اتاپ شاقىرامىن.
18 ەحوباعا بەرگەن انتتارىمدى ورىندايمىن+،مۇنى بۇكىل حالقىنىڭ الدىندا+،
19 ەحوبانىڭ ٷيىنىڭ اۋلالارىندا+،ۋا، يەرۋساليم، سەنىڭ ورتاڭدا جاسايمىن!
ەحوبانى* ماداقتاڭدار+!
سىلتەمەلەر
^ مۇمكىن: «بويىمدى سۇيىسپەنشىلىك كەرنەيدى، ويتكەنى ەحوبا جالبارىنعان ٷنىمدى ەستيدى».
^ ەۆرەيشە «شەول». تۇسىندىرمەنى قاراڭىز.
^ نەمەسە «ادال قىزمەتشىلەرىنىڭ ٶلىمى ەحوبا ٷشىن اسا قۇندى».
^ سوزبە-ٴسوز «ياح». ياح — ەحوبا دەگەن ەسىمنىڭ قىسقا ٴتۇرى.
