ٴزابۇر 122:1—9
قالاعا ورلەپ بارا جاتقاندا ايتىلاتىن ٵن. ٴداۋىتتىڭ جىرى.
122 ماعان: «ٴجۇر، ەحوبانىڭ ۇيىنە بارايىق»،— دەگەندە، قۋانىپ كەتتىم+.
2 ەندى مىنە، ۋا، يەرۋساليم،اياعىمىز قاقپالارىڭنىڭ الدىندا تۇر+.
3 يەرۋساليم ٶزارا بىرىكتىرىلىپ سالىنعان،ٴبىرتۇتاس قالا ىسپەتتى تۇرعىزىلعان+.
4 وعان رۋلار ورلەپ بارادى،ەحوبانىڭ* رۋلارى يسرايلگە بەرىلگەن نۇسقاۋعا ساي،ەحوبانىڭ ەسىمىنە العىس ايتۋعا بارادى+.
5 ويتكەنى بيلەرگە ارنالعان تاقتار،ٴداۋىت ٷيىنىڭ تاقتارى سوندا ورناتىلعان+.
6 يەرۋساليمدە تىنىشتىق بولسىن دەپ تىلەڭدەر+.
ۋا، قالا، سەنى جاقسى كورەتىندەرگە ەش قاتەر تونبەيدى.
7 بەرىك قابىرعالارىڭ مەن بەكىنىس مۇنارالارىڭداتىنىشتىق پەن اماندىق بولسىن.
8 باۋىرلارىم مەن دوس-جاراندارىمنىڭ يگىلىگى ٷشىن،«سەندە تىنىشتىق ورناسىن!» دەيمىن.
9 قۇدايىمىز ەحوبانىڭ ٷيىنىڭ يگىلىگى ٷشىن+ ساعان اماندىق تىلەيمىن.
سىلتەمەلەر
^ سوزبە-ٴسوز «ياح». ياح — ەحوبا دەگەن ەسىمنىڭ قىسقا ٴتۇرى.
