ٴزابۇر 30:1—12
-
قايعىنىڭ قۋانىشقا ۇلاسۋى
-
قۇدايدىڭ ىقىلاسى ماڭگىلىك (5)
-
ٷيدى سالتاناتپەن باعىشتاۋ ٵنى. ٴداۋىتتىڭ جىرى.
30 ۋا، ەحوبا، مەنى جوعارىلاتقانىڭ ٷشىن ٶزىڭدى اسقاقتاتا دارىپتەيمىن!
سەن مەنى جاۋلارىما تابالاتىپ قويمادىڭ+.
2 قۇدايىم ەحوبا، كومەك سۇراپ، وزىڭە سيىندىم،سوندا سەن مەنى ساۋىقتىردىڭ+.
3 ۋا، ەحوبا، سەن جانىمدى* كوردەن* تۇرعىزىپ الدىڭ+،مەنى امان قالدىردىڭ، ورعا تۇسىرمەي ساقتاپ قالدىڭ+.
4 ەي، ەحوبانىڭ ادال قىزمەتشىلەرى، وعان ماداق ٵنىن ايتىڭدار+!
كيەلىلىگىن ۇمىتپاي، ەسىمىنە ريزاشىلىق بىلدىرىڭدەر+!
5 ويتكەنى ول ٴبىر-اق ساتكە اشۋلانادى+،ال ىقىلاسى ٶمىر بويى ۇلاسادى+.
كەشكە جىلاپ-سىقتايسىڭ، ال تاڭەرتەڭ قۋانا داۋىستايسىڭ+.
6 الاڭسىز جۇرگەن كەزىمدە:
«مەن ارقاشان نىق تۇرامىن»،— دەگەن ەدىم.
7 ۋا، ەحوبا، ىقىلاسىڭا يە بولىپ جۇرگەنىمدە، مەنى تاۋداي مىقتى ەتتىڭ+.
ال مەنەن ٴجۇزىڭدى جاسىرعاندا، قورقىپ دىرىلدەدىم+.
8 ۋا، ەحوبا، ٶزىڭدى شاقىرۋدان تالمادىم+.
ىقىلاسىن ٴتۇسىرۋدى سۇراپ، ەحوباعا جالبارىنۋدى دوعارمادىم.
9 مەنىڭ ولگەنىمنەن، ورعا تۇسكەنىمنەن كەلەر پايدا بار ما+؟
قارا جەر سەنى ماداقتاي ما+؟ ادالدىعىڭ جايلى ايتا ما+؟
10 ۋا، ەحوبا، قۇلاق اسىپ، ىقىلاسىڭدى ٴتۇسىرشى+.
ۋا، ەحوبا، مەنىڭ كومەكشىم بولشى+.
11 سەن قايعىمدى شاتتىق بيىمەن الماستىردىڭ،ۇستىمدەگى ازالى كيىمدى شەشىپ، قۋانىشتى شاپان ەتىپ جاپتىڭ.
12 بۇنى ٷنسىز قالماي، وزىڭە ماداق ٵنىن ايتۋىم ٷشىن ىستەدىڭ.
ۋا، ەحوبا قۇدايىم، سەنى ماڭگى ماداقتايمىن!
سىلتەمەلەر
^ نەمەسە «مەنى». تۇسىندىرمەدەگى «جان» ٴسوزىن قاراڭىز.
^ ەۆرەيشە «شەول». تۇسىندىرمەنى قاراڭىز.
