ٴزابۇر 42:1—11
ٵن-كۇي جەتەكشىسىنە. قوراح ۇلدارىنىڭ+ ماسكيلى*.
42 مارالدىڭ اعىن سۋدى اڭسايتىنىنداي،مەن دە سەنى اڭسايمىن، ۋا، قۇدايىم.
2 قۇدايىما قاشان بارىپ، قاشان الدىندا تۇرار ەكەنمىن+؟
ۋا، قۇدايىم، ٴتىرى قۇداي، مەن ٶزىڭدى اڭساپ شولىركەيمىن+.
3 كول بولعان كوز جاسىم كۇندىز-ٴتۇنى ىشەر اسىما اينالدى.
كۇنۇزاققا جۇرت ماعان: «قۇدايىڭ قايدا؟»— دەپ تىلدەرىن بەزەيدى+.
4 مىنا جايتتار ەسىمە تۇسكەندە، كوڭىلىم تولقىپ كەتەدى*:
قالىڭ جۇرت اراسىندا جۇرگەنىمدە،اياڭداپ باسىپ، ولاردى قۇداي ۇيىنە باستاپ اپارۋشى ەم،سوندا مەن قۋانىش پەن ريزالىق ٷنىن،مەيرامداپ جاتقان جۇرتتىڭ داۋسىن ەستۋشى ەم+.
5 جانىم، نەگە تۇڭىلەسىڭ+؟
كوڭىلىم، نەگە سونشا الاي-تۇلەي بولاسىڭ؟
قۇدايدى كۇت+،سەبەبى مەن ۇلى قۇتقارۋشىمدى ٵلى دە ماداقتايتىن بولامىن+.
6 ۋا، قۇدايىم، ٷمىتىم ٷزىلىپ، ٴتۇڭىلدىم+.
سوندىقتان يوردان وزەنى اعىپ جاتقان جەردە، حەرمون شىڭىندا،ميزار تاۋىندا سەنى ەسكە الامىن+.
7 سارقىراماڭنىڭ گۇرىلى ەستىلگەندە،تاسقىن تاسقىنعا ۇلاسادى.
ٴبىرىن-ٴبىرى قۋالاعان الىپ تولقىندارىڭ مەنى باسىپ قالدى+.
8 كۇندىز ەحوبا ماعان اينىماس سۇيىسپەنشىلىگىن سيلايدى؛تۇندە قۇدايىمدى انگە قوسامىن،ٶمىر بەرگەن قۇدايىما دۇعامدى باعىشتايمىن+.
9 جارتاسىم بولعان قۇدايىمنان:
«نەگە مەنى ۇمىتتىڭ+؟
نەگە مەن جاۋىمنان قىسىم كورىپ، مۇڭايىپ ٴجۇرۋىم كەرەك؟»— دەپ سۇرايمىن+.
10 دۇشپاندارىم جاۋىزدىقپەن* مەنى مازاق ەتەدى،كۇنۇزاققا ماعان: «قۇدايىڭ قايدا؟»— دەپ تىلدەرىن بەزەيدى+.
11 جانىم، نەگە تۇڭىلەسىڭ؟
كوڭىلىم، نەگە سونشا الاي-تۇلەي بولاسىڭ؟
قۇدايدى كۇت+،سەبەبى مەن ۇلى قۇتقارۋشىمدى ٵرى قۇدايىمدى ٵلى دە ماداقتايتىن بولامىن+.
سىلتەمەلەر
^ تۇسىندىرمەنى قاراڭىز.
^ نەمەسە «جانىم سۋداي توگىلەدى».
^ مۇمكىن: «سۇيەكتەرىمدى سىندىرىپ جاتقانداي».
