ٵيۇپ 16:1—22
16 سوندا ٵيۇپ بىلاي دەدى:
2 «مەن مۇندايدى بۇرىن دا كوپ رەت ەستىگەنمىن.
ٴبارىڭ دە ازابىما ازاپ قوساتىن جۇباتۋشىسىڭدار+!
3 بوس سوزدەرىڭنىڭ شەگى بولا ما؟
بۇلاي جاۋاپ بەرۋگە ساعان نە تۇرتكى بولىپ وتىر؟
4 مەن دە سەندەر سياقتى سويلەي الامىن.
مەنىڭ ورنىمدا بولساڭدار،مەن دە مايىن تامىزا سويلەپ،سەندەرگە باسىمدى شايقاي الار ەم+.
5 ٴبىراق مەن ولاي ەتپەي، قايتا، سوزىممەن نىعايتىپ،اۋزىمنان شىققان جىلى سوزدەرمەن ازاپتارىڭدى جەڭىلدەتەر ەم+.
6 شەرىمدى توككەندە جەڭىلدەمەگەن ازابىم+
ٷنسىز قالسام، ودان بەتەر جانىما باتپاي ما؟
7 ٴبىراق قۇداي مەنى ابدەن تيتىقتاتتى+،بۇكىل ٷي ٸشىمدى قۇرتىپ جىبەردى.
8 بۇنىمەن قويماي، قولىمنان شاپ بەرىپ ۇستاپ الدى،جۇرت مۇنى كورىپ ٴجۇر.
قۇر سۇلدەرىم قالىپ، وزىمە قارسى ايعاق بولىپ وتىر.
9 ونىڭ قاھارى مەنى پارشا-پارشا ەتتى، ول ماعان وشىگىپ الدى+.
ماعان ٴتىسىن قايرايدى،كوزىن وقتاي قادايدى+.
10 جۇرت مەنى جالماۋ ٷشىن اراندارىن اشادى+،مازاق ەتىپ، جاعىمنان ۇرادى،كوپتەپ جينالىپ، قارسى شىعادى+.
11 قۇداي مەنى بالاڭ جىگىتتەردىڭ قولىنا ٴتۇسىردى،زۇلىمداردىڭ الدىنا يتەرە سالدى+.
12 الاڭسىز ەدىم، ٴبىراق ول مەنىڭ سىلىكپەمدى شىعاردى+،جەلكەمنەن ۇستاپ الىپ، جانىشتادى،ول مەنى وزىنە نىسانا ەتىپ قويدى.
13 ساداقشىلارى مەنى قورشاپ الدى+،ول ەش اياماستان بۇيرەكتەرىمدى ٴتىلىپ+،ٶتىمدى جەرگە توگىپ تاستادى.
14 دەنەمدى دۋالدى تەسكەندەي تەسكىلەۋدە،سارباز ىسپەتتى، ماعان شابۋىلداۋدا.
15 مەن ۇستىمە ازالى كيىم تىگىپ كيدىم دە+،بار ابىروي-بەدەلىمدى قارا جەرگە كومىپ تاستادىم+.
16 جىلاي-جىلاي بەتىم قىزارىپ+،كوزىمنىڭ اينالاسى قارايىپ كەتتى.
17 ٴبىراق قولىم زۇلىمدىققا بارعان جوق ەدى عوي،دۇعالارىم دا تازا ەمەس پە ەدى؟
18 ۋا، جەر، قانىمدى جاسىرا كورمە+!
زارلاعان داۋسىم دا وشپەسىن!
19 قازىردىڭ وزىندە مەنىڭ كۋام كوكتە،ٴسوزىمدى سويلەيتىن قورعاۋشىم زاڭعار بيىكتە.
20 دوستارىم مەنى مازاق ەتۋدە+،ٴبىراق مەن كوز جاسىمدى كول ەتىپ*، قۇدايعا جۇگىنەمىن+.
21 داۋلاسقان ادامدار اراسىنا تورەشىنىڭ تۇسەتىنىندەي،قۇداي مەن ادامنىڭ اراسىندا دا تورەشى بولسا عوي+!
22 ويتكەنى عۇمىرىمنىڭ سوڭى تاياپ قالدى،مەن قايتىپ ورالماس ساپارعا اتتانامىن+.
سىلتەمەلەر
^ مۇمكىن: «كوز ىلمەي».
