ٵيۇپ 2:1—13
2 بەلگىلەنگەن كۇنى قۇداي ۇلدارى*+ ەحوبانىڭ الدىنا جينالدى+. ولارمەن بىرگە شايتان دا ەحوبانىڭ الدىنا كەلدى+.
2 ەحوبا ودان: «سەن قايدان كەلدىڭ؟»— دەپ سۇرادى. شايتان ەحوباعا: «مەن جەر بەتىن كەزىپ، تۇگەل شارلاپ كەلدىم»،— دەپ جاۋاپ قاتتى+.
3 سوندا ەحوبا: «قىزمەتشىم ايۇپكە نازار اۋداردىڭ با؟ جەر بەتىندە ول سياقتى ٵدىل دە ٴمىنسىز+، قۇدايدان قورقىپ، جاماندىقتان اۋلاق جۇرەتىن ادام جوق. سەن مەنى ەش سەبەپسىز ونى قۇرتىپ جىبەرۋگە تۇرتكىلەپ ەدىڭ+، ٴبىراق ول ٵلى دە مىنسىزدىگىنەن تايعان جوق+»،— دەدى.
4 الايدا شايتان ەحوباعا: «تەرىنى تەرىگە ايىرباستار: ادام ٶز ٶمىرىن ساقتاپ قالۋ ٷشىن قولىنداعىنىڭ ٴبارىن بەرەدى.
5 ٴبىراق قولىڭدى سوزىپ، سۇيەگى مەن ەتىنە تيگىزسەڭ عوي، ول كوز الدىڭدا ساعان لاعىنەت ايتار ەدى»،— دەپ قارسىلىق ٴبىلدىردى+.
6 بۇعان ەحوبا: «مىنە، ول سەنىڭ قولىڭدا. تەك ونى ومىرىنەن ايىرما!»— دەدى.
7 بۇدان كەيىن شايتان ەحوبانىڭ الدىنان كەتىپ قالدى دا، بارىپ، ٵيۇپتىڭ تابانىنان قاق توبەسىنە دەيىن جانعا باتاتىن شيقان قاپتاتتى+.
8 سوندا ٵيۇپ دەنەسىن قىرناۋ ٷشىن قۇمىرانىڭ ٴبىر سىنىعىن الدى دا، كۇلگە وتىردى+.
9 وعان ايەلى كەلىپ: «ٵلى دە مىنسىزدىگىڭنەن تايماي وتىرسىڭ با؟ ودان دا قۇدايعا لاعىنەت ايت تا، ولە قال!»— دەدى.
10 ٴبىراق ٵيۇپ وعان: «سەن اقىماق ايەلدەردەي سويلەپ تۇرسىڭ. ٴبىز قۇدايدان تەك جاقسىلىقتى قابىلداپ، جاماندىقتى قابىلداماۋىمىز كەرەك پە+؟!»— دەپ جاۋاپ بەردى. باسىنا قانشا قاسىرەت تۇسسە دە، ٵيۇپ اعات سويلەپ، كۇنا جاسامادى+.
11 ٵيۇپتىڭ ٷش دوسى* تەماندىق ەليفاز+، شۋاحتىق+ بيلداد+ پەن ناعاماتتىق سوپار+ ونىڭ بارلىق قاسىرەتى جونىندە ەستىپ، ٴارقايسىسى ٶز جەرىنەن جولعا شىقتى. ۇشەۋى ٴبىر جەردە كەزدەسىپ، ٵيۇپتىڭ كوڭىلىن سۇراپ، جۇباتۋعا بارماق بولدى.
12 ولار ٵيۇپتى الىستان كورىپ، باستاپقىدا تانىماي قالدى. سوسىن داۋىستاپ جىلاپ، كيىمدەرىنىڭ ٶڭىرىن ايىردى. ۇشەۋى اسپانعا توپىراق شاشىپ، باستارىنا دا سەپتى+.
13 بۇدان كەيىن ايۇپپەن بىرگە جەردە جەتى كۇن، جەتى ٴتۇن وتىردى. ەشقايسىسى ٴلام دەمەدى، ويتكەنى ونىڭ قاتتى قينالىپ وتىرعانىن كوردى+.
سىلتەمەلەر
^ «قۇداي ۇلدارى» دەگەن ەۆرەي تىلىندەگى تىركەس پەرىشتەلەرگە نۇسقايدى.
^ نەمەسە «تانىسى».
