ٵيۇپ 22:1—30
22 تەماندىق ەليفاز+ بۇعان بىلاي دەدى:
2 «پەندەنىڭ قۇدايعا كەلتىرەر پايداسى بار ما؟
تۇسىنىگى بار ادامنىڭ دا وعان تۇككە قاجەتى جوق+.
3 سەنىڭ ادىلدىگىڭ قۇدىرەتى شەكسىز قۇدايدى قۋانتادى دەيسىڭ بە؟
ٴمىنسىز جۇرگەنىڭنەن وعان كەلىپ-كەتەر پايدا بار ما+؟
4 ول سەنى ٶزىن قاستەرلەگەنىڭ ٷشىن جازالاپ،سەنىمەن سوتتاسار ما ەدى؟
5 قايتا، زۇلىمدىقتى كوپ جاساپ،قىلمىسىڭ شەكسىز بولعاندىقتان ەمەس پە ەكەن+؟
6 ويتكەنى باۋىرلارىڭنان ەش سەبەپسىز كەپىلدىك تالاپ ەتەسىڭ،جۇرتتىڭ ۇستىنەن كيىمىن سىپىرىپ الىپ، جالاڭاش قالدىراسىڭ+.
7 قالجىراعانعا ٴبىرجۇتىم سۋ،اشىققانعا ٴبىرۇزىم نان بەرمەيسىڭ+.
8 كوپ جەردى سەن سياقتى مىقتىلار يەمدەنىپ+،وندا بەدەلدىلەر تۇرىپ جاتىر.
9 سەن جەسىرلەردى قۇرقول جىبەرەسىڭ،جەتىمدەردى كۇشىنەن ايىراسىڭ.
10 سوندىقتان جان-جاعىڭا تۇزاق قۇرىلدى+،اياقاستىنان بويىڭدى ۇرەي بيلەپ الدى.
11 سول ٷشىن سەنى قاراڭعى تۇنەك باستى،تاسقىن سۋدىڭ استىندا قالدىڭ.
12 قۇداي زاڭعار كوكتە ەمەس پە؟
قاراشى، جۇلدىزدار دا قانداي بيىكتە!
13 ٴبىراق سەن: —قۇداي نە ٴبىلۋشى ەدى؟
ول قارا بۇلتتىڭ ار جاعىنان سوتتاي الا ما؟
14 قالىڭ بۇلت تۇمشالاپ، وعان تۇك كورسەتپەي تۇر،قۇداي اسپان كۇمبەزىندە بوسقا ٵرلى-بەرلى ٴجۇر،— دەيسىڭ.
15 سەن دە زۇلىمدار ٴجۇرىپ وتكەنەجەلگى سۇرلەۋ جولعا تۇسپەكپىسىڭ؟
16 ولار مەرزىمىنەن بۇرىن جۇلىندى عوي،تۇعىرلارى شايقالىپ، وزەن سياقتى اعىپ كەتتى عوي+!
17 سول زۇلىمدار قۇدايعا: —ٴبىزدى جايىمىزعا قالدىر!— دەگەن ەدى،—قۇدىرەتى شەكسىز قۇداي بىزگە نە ىستەۋشى ەدى؟— دەپ بوسكەن ەدى.
18 ول بولسا كەزىندە سولاردىڭ ٷيىن يگىلىككە تولتىرعان ەدى عوي.
(ال مەن بۇلاي ويلاۋدان اۋلاقپىن.)
19 ٵدىل جان مۇنى كورىپ قۋانادى،كىناراتسىز ادام ولاردى مازاق ەتىپ:
20 —دۇشپاندارىمىز قۇرىپ جوق بولدى،ال ارتىندا قالعان مۇلكىن وت جالمايدى،— دەپ ايتادى.
21 قۇدايدى تانىپ-ٴبىل، سوندا جانىڭ جاي تابادى،الدىڭنان تەك جاقسىلىق شىعادى.
22 اۋزىنان شىققان زاڭدى ورىندا،سوزدەرىن جۇرەگىڭدە ساقتا+.
23 قۇدىرەتى شەكسىز قۇدايعا قايتا بەت بۇرساڭ، ٴبارى قالپىنا كەلەدى+؛شاتىرىڭنان ادىلەتسىزدىكتى الاستاتساڭ،
24 كەننەن الىنعان ساف التىندى شاڭ-توزاڭعا،وپىر التىنىن+ تاستاق سايعا لاقتىرىپ تاستاساڭ،
25 التىنىڭ قۇدىرەتى شەكسىز قۇداي،تاڭداۋلى كۇمىسىڭ دە سول بولادى.
26 سوندا قۇدىرەتى شەكسىز قۇدايمەن قارىم-قاتىناسىڭا قۋانىپ،باسىڭدى كوتەرىپ، وعان قاراي الاسىڭ.
27 سەن وعان سيىنىپ، ال ول ساعان قۇلاق اسادى؛وعان بەرگەن انتىڭدى ورىندايسىڭ.
28 قابىلداعان شەشىمدەرىڭ جۇزەگە اسادى،جولىڭا جارىق ساۋلەسىن شاشادى.
29 پاڭدانا سويلەسەڭ، ول سەنى تومەندەتەدى،ال كىشىپەيىل ادامدى امان ساقتايدى.
30 كىناراتسىزداردى قۇتقارىپ الادى،سوندىقتان كىناسىز بولساڭ، ٴسوزسىز، ول سەنى قۇتقارادى».
