ٵيۇپ 4:1—21
4 سوندا تەماندىق ەليفاز+ بىلاي دەپ جاۋاپ بەردى:
2 «ەگەر الدەكىم سەنىمەن سويلەسپەك بولسا، شىدامىڭ جەتە مە؟
ٴبىراق مۇندايدا كىم ٷنسىز قالا الادى؟
3 راس، سەن تالاي ادامدى تۇزەتتىڭ،ٵلسىز قولدارعا قۋات بەردىڭ.
4 ايتقان سوزدەرىڭمەن سۇرىنگەندى دەمەپ،تىزەسى السىرەگەندەرگە كۇش-قۋات بەرۋشى ەدىڭ.
5 ٶز باسىڭا اۋىرتپالىق ٴتۇسىپ ەدى، دارمەنسىزدىككە بوي الدىردىڭ،ٶز كەزەگىڭ كەلىپ ەدى، ابدىراپ قالدىڭ.
6 قۇدايدى قاستەرلەگەنىڭ سەنىمىڭنىڭ،مىنسىزدىك+ جولىندا جۇرگەنىڭ ٷمىتىڭنىڭ تىرەگى ەمەس پە؟
7 ەسىڭە ٴتۇسىرىپ كورشى، كىناسىز ادام قاشان قۇرىپ كەتىپ ەدى؟
ٵدىل ادامنىڭ جويىلعان كەزى بولعان با؟
8 مەن مىنانى بايقادىم: زالىمدىق ەككەندەر دە،جاماندىق تۇقىمىن سەپكەندەر دە ٶنىمىن وزدەرى ورادى.
9 ولار قۇدايدىڭ دەمىنەن قۇرىپ كەتەدى،قاھارىنىڭ لەبىنەن جوق بولادى.
10 ارىستاننىڭ اقىرعانى، ابدان ارىستاننىڭ ىرىلداعانى ەستىلەر،ٴبىراق مىقتى ارىستانداردىڭ دا ٴتىسى سىنار.
11 جەمتىك جوق بولسا، ارىستان ولەر،كۇشىكتەرى دە بىتىراپ كەتەر.
12 مىنە، ماعان قۇپيا تۇردە ٴبىر حابار كەلىپ جەتتى،قۇلاعىما ونىڭ سىبىرى شالىندى.
13 جۇرت شىرت ۇيقىدا جاتتى،ال مەن تۇندە ايان الىپ، مازاسىز ويلارعا باتتىم.
14 بويىمدى سۇمدىق ۇرەي بيلەپ،سۇيەك-سۇيەگىمنىڭ ٴبارىن جايلادى.
15 بەت-ٴجۇزىمدى ٴبىر رۋح سيپاپ ٶتتى،سوندا تۇلا بويىمنىڭ تۇگى تىك تۇردى.
16 رۋح تاپجىلماي تۇرا قالدى،ٴبىراق مەن ونىڭ ٴتۇر-تۇرپاتىن اجىراتا المادىم.
كوز الدىمدا بىرەۋدىڭ سۇلباسى عانا تۇردى؛اينالا جىم-جىرت ەدى، سوسىن مەن ٴبىر داۋىستى ەستىدىم.
17 ول: —جۇمىر باستى پەندە قۇدايدان ٵدىل،جاراتۋشىسىنان اق بولا الا ما؟— دەدى.
18 مىنە، ول ٶز قىزمەتشىلەرىنە سەنبەيدى،پەرىشتەلەرىنەن* دە ٴمىن تابادى.
19 ولاي بولسا، كۇيە كوبەلەكتەي وپ-وڭاي جانشي سالۋعا بولاتىندار جونىندە،نەگىزى شاڭ-توزاڭعا قالانعان+،بالشىقتان جاسالعان ۇيلەردە تۇراتىندار جونىندە نە دەيمىز؟!
20 ولار تاڭ اتىپ كۇن باتقانشا-اق قيراپ جوق بولادى؛ماڭگىلىككە قۇردىمعا كەتكەنىن ەشكىم بايقاماي دا قالادى.
21 ولار بايلاۋى شەشىلگەن شاتىر ىسپەتتى قۇلاپ قالماي ما؟
اقىلدان جۇرداي بولعاندىقتان ومىردەن وتپەي مە؟
سىلتەمەلەر
^ نەمەسە «حابارشىلارىنان».
