پاتشالار 2-جازبا 9:1—37
9 ەلىشە پايعامبارلار ۇلدارىنىڭ ٴبىرىن شاقىرىپ الىپ، بىلاي دەپ تاپسىردى: «كويلەگىڭنىڭ ەتەگىن بەلىڭە قىستىر دا، مىنا قۇتىداعى مايدى الىپ، دەرەۋ راموت-عالاقاتقا+ بار.
2 سول جەردەن ٴنيمشيدىڭ نەمەرەسى جوسافات ۇلى يقۋدى+ تاۋىپ ال. ونىڭ قاسىنا بار دا، باۋىرلارىنان ٴبولىپ الىپ، تۇپكى بولمەگە كىرگىز.
3 سوسىن قۇتىداعى مايدى ونىڭ باسىنا قۇي دا: —ەحوبا مىنانى ايتادى: «مەن سەنى يسرايلگە پاتشا ەتىپ مايلادىم!»+— دە. بۇدان كەيىن ەسىكتى اشا سالا، قاشىپ كەت!»
4 سونىمەن ەلىشە پايعامباردىڭ قىزمەتشىسى راموت-عالاقاتقا قاراي جول تارتتى.
5 كەلىپ جەتكەندە، ول سول جەردە وتىرعان قولباسىلاردى كوردى. سوسىن ولارعا بارىپ: «ۋا، قولباسى، سىزگە ايتار ٴسوزىم بار!»— دەدى. يقۋ: «قايسىسىمىزعا؟— دەپ سۇراپ ەدى، ول: —سىزگە، ۋا، قولباسى!»— دەدى.
6 يقۋ تۇرىپ، ۇيگە كىردى، سوندا الگى قىزمەتشى ونىڭ باسىنا ماي قۇيىپ، بىلاي دەدى: «يسرايلدىڭ قۇدايى ەحوبا مىنانى ايتادى: —مەن سەنى ەحوبانىڭ حالقى يسرايلگە پاتشا ەتىپ مايلادىم+!
7 قوجايىنىڭ احابتىڭ ٷيىن جويىپ جىبەر. وسىلاي مەن وزىمە قىزمەت ەتكەن پايعامبارلاردىڭ توگىلگەن قانى ٷشىن جانە ەزابەلدىڭ قولىنان ولگەن ەحوبانىڭ بارلىق قىزمەتشىلەرى ٷشىن كەك الامىن+.
8 احابتىڭ ٷيى تۇپتامىرىمەن قۇرىپ كەتەدى. مەن احابتىڭ اۋلەتىندە بىردە-ٴبىر ەركەك كىندىكتىنى، ٴتىپتى يسرايلدەگى ەڭ بەيشاراسى مەن ٵلسىزىن دە قالدىرمايمىن+.
9 احابتىڭ ۇيىنە نابات ۇلى ەروبوعامنىڭ ٷيى+ مەن احيا ۇلى باعاسانىڭ ٷيىنىڭ+ كەبىن كيگىزەمىن.
10 ال ەزابەل ەزرەحەلدە يتتەرگە جەم بولادى+. ونى ەشكىم جەرلەمەيدى!» وسىدان كەيىن الگى قىزمەتشى ەسىكتى اشا سالا، قاشىپ كەتتى+.
11 يقۋ پاتشانىڭ وزگە قولباسىلارىنا قايتىپ كەلگەندە، ولار: «تىنىشتىق پا؟ انا ەسۋاس جىگىت ساعان نە ٷشىن كەلىپتى؟»— دەپ سۇرادى. ول: «ونداي ادامداردى وزدەرىڭ دە بىلەسىڭدەر عوي، دەنى دۇرىس نە ايتۋشى ەدى!؟»— دەدى.
12 ٴبىراق ولار: «مۇنىڭ وتىرىك! ايتشى، ول نە دەدى؟»— دەپ قويمادى. سوندا يقۋ: «ول ماعان پالەن-تۇگەن دەدى، سوسىن: —ەحوبا مىنانى ايتادى: «مەن سەنى يسرايلگە پاتشا ەتىپ مايلادىم!»+— دەپ قوستى»،— دەپ، بولعان جايتتى ايتىپ بەردى.
13 سوندا ولار شاپاندارىن شەشە سالا، ونىڭ اياعىنىڭ استىنداعى باسپالداقتارعا جايدى دا+، كەرنەي تارتىپ: «يقۋ پاتشا بولدى!»— دەپ جار سالدى+.
14 ەندى ٴنيمشيدىڭ نەمەرەسى جوسافات ۇلى يقۋ+ جورامعا قاستاندىق جاساۋدى ويلاستىردى.
بۇدان ەرتەرەك جورام مەن كۇللى يسرايل سيريا پاتشاسى حازاەلدەن+ راموت-عالاقاتتى قورعاپ جاتقان ەدى+.
15 ٴبىراق سيريا پاتشاسى حازاەلمەن بولعان شايقاستا جورامدى سيريالىقتار جاراقاتتاپ، ول ەمدەلۋ ٷشىن ەزرەحەلگە+ قايتقان بولاتىن+. يقۋ بىلاي دەدى: «ەگەر مەنىمەن نيەتتەس بولساڭدار، مىنا قالادان بىرەۋدىڭ امان شىعىپ، ەزرەحەلگە حابار جەتكىزۋىنە جول بەرمەڭدەر!»
16 سودان ول ارباسىنا ٴمىندى دە، ەزرەحەلگە تارتتى. ويتكەنى شايقاستا جارالانعان جورام پاتشا سول جەردە جاتقان ەدى. ونىڭ حالىن سۇراپ كەلگەن ياھۋدا پاتشاسى احازيا دا سول جەردە بولاتىن.
17 ەزرەحەل مۇناراسىندا تۇرعان كۇزەتشى قالىڭ ٴنوپىر ەرتكەن يقۋدى كورىپ: «قالىڭ ٴنوپىردى كورىپ تۇرمىن»،— دەدى. جورام وعان: «الدارىنان شابارمان جىبەرىپ «تىنىشتىق پا؟» دەپ سۇرات»،— دەپ تاپسىردى.
18 شابارمان يقۋدىڭ الدىنان شىعىپ: «پاتشا «تىنىشتىق پا؟» دەپ سۇراپ جاتىر،— دەپ ەدى، ول: —تىنىشتىق پا، جوق پا — شارۋاڭ قانشا؟! ەر سوڭىمنان!»— دەپ جاۋاپ بەردى.
مۇناراداعى كۇزەتشى: «شابارمان ولارعا جەتتى، ٴبىراق كەرى قايتپادى»،— دەپ حابارلادى.
19 پاتشا تاعى ٴبىر شابارمان جىبەردى. ول دا يقۋعا كەلىپ: «پاتشا «تىنىشتىق پا؟» دەپ سۇراپ جاتىر»،— دەدى. ول بۇعان دا: «تىنىشتىق پا، جوق پا — شارۋاڭ قانشا؟! ەر سوڭىمنان!»— دەپ جاۋاپ بەردى.
20 كۇزەتشى: «شابارمان ولارعا جەتتى، ٴبىراق كەرى قايتپادى. الدىڭعى اربانى ايداپ كەلە جاتقان كىسىنىڭ اربا ايداسى ٴنيمشيدىڭ نەمەرەسى يقۋدىكىنە ۇقسايدى: قۇتىرىنا زۋلاپ كەلەدى»،— دەپ مالىمدەدى.
21 سوندا جورام: «اربالاردى دايارلاڭدار!»— دەپ بۇيىردى. يسرايل پاتشاسى جورام مەن ياھۋدا پاتشاسى احازيا+ وزدەرىنىڭ سوعىس اربالارىنا ٴمىنىپ، يقۋدىڭ الدىنان شىقپاق بولدى. ولار يقۋمەن ەزرەحەلدىك نابۋتايدىڭ+ تانابىندا كەزدەستى.
22 جورام يقۋدى كورگەندە: «تىنىشتىق پا، يقۋ؟»— دەپ سۇرادى. ال ول: «شەشەڭ ەزابەل+ جەزوكشەلىككە سالىنىپ، ٴتۇرلى سيقىرلىقپەن اينالىسىپ وتىرعاندا+، قانداي تىنىشتىق بولسىن!؟»— دەدى.
23 سول-اق ەكەن جورام قاشپاق بولىپ ارباسىن بۇرا بەرىپ، احازياعا: «بۇل — وپاسىزدىق، احازيا!»— دەپ ايقايلادى.
24 يقۋ بولسا ساداعىن الىپ، جورامنىڭ ەكى جاۋىرىنىنىڭ اراسىن كوزدەپ اتىپ جىبەردى. جەبە پاتشانىڭ جۇرەگىنە ٴتيدى دە، ول ارباسىنىڭ ىشىنە سۇلاپ ٴتۇستى.
25 يقۋ كومەكشىسى بيدحارعا بىلاي دەدى: «ونى كوتەرىپ الىپ، ەزرەحەلدىك نابۋتايدىڭ تانابىنا لاقتىرىپ تاستا+! ەسىڭدە بولسا، ەكەۋمىز ونىڭ اكەسى احابتىڭ ارتىندا ٴبىر اربادا كەلە جاتقاندا، ەحوبا وعان قارسى كەلەسى شەشىمىن ايتىپ+:
26 —ەحوبا مىنانى ايتادى: «مەن كەشە نابۋتاي مەن ۇلدارىنىڭ قانى توگىلگەنىنە كۋا بولدىم+. سولار ٷشىن سەنەن ٴدال وسى جەر تەلىمىندە كەك الامىن+! مۇنى ايتىپ وتىرعان — مەن، ەحوبا»،— دەگەن ەدى. سوندىقتان ەحوبا ايتقانداي، ونى كوتەرىپ الىپ، سول جەر تەلىمىنە لاقتىرىپ تاستا+!»
27 بولعان جايتتى كورگەن ياھۋدا پاتشاسى احازيا+ باقتاعى ۇيگە اپاراتىن جولمەن قاشا جونەلدى. (كەيىنىرەك يقۋ ونىڭ سوڭىنا ٴتۇسىپ: «ونى دا ولتىرىڭدەر!»— دەدى. احازيا يبلەعامنىڭ+ تۇسىنداعى عۇرعا اپاراتىن جولدا ارباسىندا كەتىپ بارا جاتقاندا جارالاندى. ول مەگيددوعا قاشىپ بارىپ، سول جەردە ٶلدى.
28 قىزمەتشىلەرى ونىڭ دەنەسىن اربامەن يەرۋساليمگە اكەلىپ، ٴداۋىتتىڭ قالاسىنداعى+ اتا-بابالارىنىڭ قابىرىنە قويدى.
29 احازيا+ ياھۋدا ەلىنە احاب ۇلى جورامنىڭ بيلىك قۇرۋىنىڭ ون ٴبىرىنشى جىلى پاتشا بولعان ەدى.)
30 يقۋ ەزرەحەلگە+ كەلدى. بۇنى ەستىگەن ەزابەل+ كوزىن سۇرمەلەپ، شاشىن ساندەپ جيناپ، تەرەزەدەن قاراپ وتىردى.
31 يقۋ قاقپادان كىرگەندە، ول: «قوجايىنىن ولتىرگەن ٴزيمريدىڭ حال-جاعدايى جاقسى ما؟»+— دەدى.
32 سوندا يقۋ باسىن كوتەرىپ، تەرەزەگە قارادى دا: «كىم مەنىڭ جاعىمدا؟ كانە، قايسىسىڭ بارسىڭ؟»— دەپ ايعايلادى+. سول-اق ەكەن تەرەزەدەن ەكى-ٷش ساراي قىزمەتكەرى قارادى.
33 يقۋ ولارعا: «ونى تومەن قاراي لاقتىرىڭدار!»— دەدى. ولار ەزابەلدى تومەن قاراي لاقتىرىپ جىبەرگەندە، ونىڭ قانى قابىرعا مەن اتتارعا شاشىرادى. يقۋ ەزابەلدى اتتارىمەن تاپتاپ تاستادى.
34 بۇدان كەيىن ول ىشكە كىرىپ، ٸشىپ-جەدى. سوسىن: «انا قارعىس اتقان ايەلدىڭ دەنەسىن الىپ، قابىرگە قويىڭدار. نە دەگەنمەن، پاتشا قىزى عوي+!»— دەپ تاپسىردى.
35 ٴمايىتتى جەرلەۋگە بارعاندار ەزابەلدىڭ باسسۇيەگى مەن اياق-قولدارىنىڭ باسىنان باسقا ەشتەڭە تاپپادى+.
36 ولار قايتىپ كەلىپ، مۇنى يقۋعا ايتقاندا، ول بىلاي دەدى: «وسىلاي ەحوبانىڭ تيشبەلىك ٸلياس ارقىلى ايتقان مىنا ٴسوزى جۇزەگە استى+: —ەزابەل ەزرەحەلدە يتتەرگە جەم بولادى+.
37 ەزابەلدىڭ ٴمايىتى ەزرەحەلدە قي سياقتى شاشىلىپ جاتادى. وسىلاي ەشكىم دە: «مىناۋ — ەزابەل»،— دەي المايتىن بولادى!»
