ەرەميا 13:1—27
13 ەحوبا ماعان: «بار، وزىڭە زىعىردان توقىلعان بەلبەۋ ساتىپ ال دا، بەلىڭە بايلا. ٴبىراق وعان سۋ تيگىزبە»،— دەدى.
2 ٴسۇيتىپ، مەن ەحوبا ايتقانداي، بەلبەۋ ساتىپ الىپ، بەلىمە بايلادىم.
3 ەحوبا ماعان ەكىنشى رەت ٴسوزىن ارناپ:
4 «تۇر دا، بەلىڭدەگى ساتىپ العان بەلبەۋىڭدى الىپ، ەۆفراتقا بار. ونى سونداعى ٴبىر جارتاستىڭ جارىعىنا جاسىرىپ قوي»،— دەدى.
5 مەن ەحوبانىڭ بۇيرىعى بويىنشا باردىم دا، بەلبەۋدى ەۆفراتقا جاقىن ٴبىر جەرگە تىعىپ قويدىم.
6 كوپ كۇن وتكەن سوڭ، ەحوبا ماعان: «تۇر دا، ەۆفراتقا بار. مەن ساعان جاسىرىپ قوي دەگەن بەلبەۋدى اكەل»،— دەدى.
7 سودان ەۆفراتقا بارىپ، تىعىپ قويعان جەرىمدى قازىپ، بەلبەۋدى الدىم. ٴبىراق بەلبەۋ ٴشىرىپ، تۇككە جاراماي قالىپتى.
8 سوندا ەحوبا ماعان بىلاي دەدى:
9 «مەن ياھۋدانىڭ وركوكىرەكتىگى مەن يەرۋساليمنىڭ اسقان وركوكىرەكتىگىن دە ٴدال وسىلاي قۇرتامىن،— دەيدى ەحوبا+.—
10 مەنىڭ سوزىمە قۇلاق اسۋدان باس تارتاتىن+، قاسارىسىپ ٶز جۇرەكتەرىنىڭ قالاۋىمەن جۇرەتىن+، سونداي-اق باسقا قۇدايلارعا تابىنىپ، قۇلشىلىق ەتىپ، باس يەتىن وسى زۇلىم حالىق شىرىگەن بەلبەۋ سياقتى ەشتەڭەگە جارامسىز بولىپ قالادى.
11 بەلبەۋ ادامنىڭ بەلىنە قانشالىقتى جاقىن بولسا، مەن دە يسرايل ٷيى مەن كۇللى ياھۋدا ٷيىن حالقىم+، داڭقىم+، ماقتانىشىم، سالتاناتىم ەتۋ ٷشىن، وزىمە جاقىنداتىپ ەدىم، ٴبىراق ولار مويىنسۇنبادى+،— دەيدى ەحوبا.
12 سونىمەن قاتار ولارعا مىنا حاباردى دا جەتكىزىپ، يسرايلدىڭ قۇدايى ەحوبا: —ٵربىر ۇلكەن قۇمىرا شاراپپەن تولتىرىلادى،— دەپ جاتىر دە. ال ولار ساعان: —ٵربىر ۇلكەن قۇمىرا شاراپپەن تولتىرىلاتىنىن ٶزىمىز دە بىلەمىز ەمەس پە؟— دەپ جاۋاپ بەرەدى.
13 سوندا سەن ولارعا ەحوبا مىنانى ايتادى دە: —وسى ەلدىڭ بارلىق تۇرعىنىن، ٴداۋىتتىڭ تاعىندا وتىرعان پاتشالاردى، ٴدىني قىزمەتكەرلەردى، پايعامبارلاردى، يەرۋساليمنىڭ بار تۇرعىنىن ماس بولعانشا شاراپقا تويعىزامىن+.
14 مەن ولاردى ٴبىر-بىرىمەن، اكەسى مەن بالاسىن دا، سوقتىعىستىرامىن،— دەيدى ەحوبا+.— مەن ولارعا جانىم اشىپ، مۇسىركەمەيمىن، راقىمشىلىق تا تانىتپايمىن. ولاردى قۇرتۋعا ماعان ەش نارسە بوگەت بولمايدى+.
15 تىڭداڭدار، قۇلاق تۇرىڭدەر.
تاكاپپار بولماڭدار، ويتكەنى سەندەرگە ەحوبا سويلەپ تۇر.
16 ول قاراڭعىلىق تۇسىرمەي تۇرعاندا،تاۋداعى ىمىرتتا اياقتارىڭ شالىنىسپاي تۇرعاندا،ەحوبا قۇدايلارىڭدى ماداقتاڭدار.
سەندەر جارىققا ٷمىت ارتاسىڭدار،ٴبىراق ول قارا تۇنەك قاپتاتادى.
جارىقتى قويۋ تۇنەككە اينالدىرادى+.
17 ال ەگەر تىڭداماساڭدار،مەنمەندىكتەرىڭە بولا مەن وڭاشادا زار ەڭىرەيتىن بولامىن.
ەحوبانىڭ وتارى+ تۇتقىنعا اكەتىلىپ جاتقانىن كورىپ،كوز جاسىمدى توگىپ، ەگىلىپ جىلايتىن بولامىن+.
18 پاتشا مەن ونىڭ اناسىنا+: —تومەنىرەك وتىرىڭدار،سەبەبى باستارىڭداعى ادەمى ٴتاج قۇلاپ تۇسەدى،— دەپ ايت.
19 وڭتۇستىكتەگى قالالار بەكىتىلدى*، ولاردى اشاتىن ەشكىم جوق.
ياھۋدا حالقى تۇگەل جەر اۋدارىلىپ كەتتى، بىردە-بىرەۋى قالمادى+.
20 باسىڭدى كوتەرىپ، سولتۇستىكتەن كەلە جاتقاندارعا قارا+.
وزىڭە تاپسىرىلعان وتار، ادەمى قويلارىڭ، قايدا+؟
21 و باستان جاقىن دوستاسقان ادامدارىڭ ارقىلىجازاعا تارتىلعاندا، نە دەر ەكەنسىڭ+؟
تولعاعى كەلگەن ايەلدەي ازاپقا قالماس پا ەكەنسىڭ+؟
22 سوندا ىشتەي: —نەلىكتەن مۇنىڭ ٴبارى باسىما ٴتۇستى؟— دەپ سۇرايسىڭ+.
وندا ٴبىلىپ قوي، ەتەگىڭنىڭ اشىلعانى+،تابانىڭنىڭ ويىلعانى — كوپ كۇناڭنىڭ كەسىرى.
23 قۇشتىق* كىسى تەرىسىنىڭ قارا ٴتۇسىن، ال قابىلان تەڭبىلدەرىن وزگەرتە الا ما+؟
وزگەرتە السا، جاماندىق جاساۋعا ماشىقتانعان سەندەر دە جاقسىلىق جاساي الار ەدىڭدەر.
24 سوندىقتان مەن سەندەردى شولدەن سوققان جەل ۇشىرعان سابانداي جان-جاققا شاشىراتىپ جىبەرەمىن+.
25 بۇل — سىباعالارىڭ، مەنىڭ سەندەرگە ولشەپ بەرگەن ۇلەسىم،— دەيدى ەحوبا.
—ويتكەنى سەندەر مەنى ۇمىتىپ+، وتىرىككە سەنىم ارتتىڭدار+.
26 سوندىقتان دا ەتەگىڭدى باسىڭا دەيىن كوتەرەمىن،سوندا جۇرتقا ماسقارالىعىڭ كورىنەدى+،
27 ازعىن ىستەرىڭ+، كۇيلەپ كىسىنەگەنىڭ،سوراقى* جەزوكشەلىگىڭ ايان بولادى.
مەن سەنىڭ توبەلەر مەن دالاداعىجيىركەنىشتى ىستەرىڭدى كوردىم+.
ۋا، يەرۋساليم، قاسىرەتكە قالاسىڭ!
قاشانعى وسى ارام كۇيىڭدە قالا بەرمەكسىڭ+؟»