ەرەميا 15:1—21
15 سوسىن ەحوبا ماعان بىلاي دەدى: «ٴتىپتى مۇسا مەن سامۋيل مەنىڭ الدىما كەلىپ، وتىنسە دە+، مىنا حالىققا شاپاعاتىمدى تۇسىرمەيمىن. ولار مەنىڭ الدىمنان قۋىلسىن، كەتسىن.
2 ەگەر ولار: —سوندا بىزبەن نە بولادى؟— دەپ سۇراسا، سەن ەحوبا مىنانى ايتادى دە:
—قاتەرلى ىندەتتەن ولەتىندەرىڭ ىندەتتەن،سەمسەردەن ولەتىندەرىڭ سەمسەردەن+،اشتىقتان ولەتىندەرىڭ اشتىقتان ولەسىڭدەر!
تۇتقىنعا كەتەتىندەرىڭ تۇتقىنعا كەتەسىڭدەر+!
3 مەن ولاردىڭ باسىنا ٴتورت ٴتۇرلى اپات* جىبەرەمىن+، ٶلتىرۋ ٷشىن سەمسەردى، تالاپ-جۇلمالاۋ ٷشىن يتتەردى، جالماپ جوق قىلۋ ٷشىن اسپانداعى قۇستار مەن جەردەگى اڭداردى جىبەرەمىن،— دەيدى ەحوبا+.—
4 ياھۋدا پاتشاسى ەزەكيا ۇلى ماناسانىڭ يەرۋساليمدە جاساعان زۇلىم ىستەرى ٷشىن+ ولاردى جەر بەتىندەگى بۇكىل پاتشالىقتار شوشىناتىنداي كۇيگە تۇسىرەمىن+.
5 ۋا، يەرۋساليم، ساعان كىمنىڭ جانى اشيدى؟
كىم سەنى اياپ-مۇسىركەيدى؟
كىم توقتاپ، حال-جاعدايىڭدى سۇرايدى؟
6 سەن مەنى تاستاپ كەتتىڭ،— دەيدى ەحوبا+.
مەنەن سىرت اينالدىڭ+.
سوندىقتان ساعان قاراي قولىمدى سوزىپ، جويىپ جىبەرەمىن+.
مەن سەنى اياۋدان شارشادىم.
7 وسى ەلدىڭ قاقپالارىنىڭ الدىندا حالقىمدى ايىرمەن استىق ىسپەتتى سۋىرامىن.
ولاردى بالالارىنان ايىرامىن+.
تەرىس جولدارىنان قايتپاعاندىقتان،حالقىمدى قىرىپ-جويامىن+.
8 جەسىرلەرى كوز الدىمدا تەڭىز جاعاسىنداعى قۇم قيىرشىقتارىنان دا كوپ بولادى.
مەن تال تۇستە ولارعا، انالارى مەن بوزبالالارىنا، قىرىپ-جويۋشىنى جىبەرەمىن.
كەنەتتەن ابىرجىتىپ، زارە-قۇتىن قاشىرامىن.
9 جەتى بالا تۋعان ايەلدەن ٵل كەتىپ،ول قينالا تىنىس الۋدا.
ايەلدىڭ كۇنى كۇندىز-اق ۇياسىنا باتىپ،ونى ۇياتقا قالدىرىپ، ماسقارا ەتتى*.
ولاردان قالعان ازعانا ادامدىجاۋلارىنىڭ سەمسەرىمەن ولتىرەمىن،— دەيدى ەحوبا+».
10 و، اناشىم، مەن سورلىنى نەگە عانا دۇنيەگە اكەلدىڭ+؟!
بۇكىل ەل مەنىمەن داۋلاسىپ، جانجالداسادى.
ەشكىمگە قارىز بەرىپ، قارىز الماسام دا،ٴبارى مەنى قارعاپ-سىلەيدى.
11 ەحوبا بىلاي دەيدى: «يگىلىگىڭ ٷشىن مەن سەنى قولدايمىن،باسىڭا اپات پەن اۋىرتپالىق تۇسكەن شاقتا،جاۋلارىڭنان سەنى اراشالاپ قالامىن.
12 ادام تەمىردى قولىمەن مايدالاپ سىندىرا الا ما؟
سولتۇستىكتىڭ تەمىرىن نەمەسە مىستى شە؟
13 حالقىم، بۇكىل ەلدە جاساعان بار كۇناڭ ٷشىن،بايلىعىڭ مەن دۇنيە-مۇلكىڭدى تەگىن ولجا ەتىپ بەرەمىن+.
14 بۇلاردى جاۋلارىڭنىڭ قولىنا تابىستايمىن،ولاردى سەندەر بىلمەيتىن ەلگە الىپ كەتەدى+.
ويتكەنى قاھارىمنان وت تۇتانىپ،سەندەرگە قارسى لاۋلاپ جاتىر+».
15 ۋا، ەحوبا، مەنىڭ قاسىرەتىمدى كورىپ تۇرسىڭ،مەنى ەسىڭە الىپ، نازارىڭدى سالشى.
مەنى قۋدالاپ جۇرگەندەردەن كەگىمدى الشى+.
اشۋعا باياۋسىڭ، سوندىقتان قۇرىپ كەتۋىمە جول بەرمەشى.
وسى ماسقاراعا سەن ٷشىن ٴتوزىپ جۇرگەنىمدى بىلەسىڭ عوي+.
16 سوزدەرىڭدى قابىل الىپ، كوڭىلىمە ۇيالاتتىم*+،ولار مەنى شات-شادىمان ەتىپ، جۇرەگىمدى قۋانىشقا بولەدى،ويتكەنى مەن سەنىڭ ەسىمىڭمەن اتالدىم، ۋا، اسكەرباسى ەحوبا.
17 مەن قالجىڭداۋشىلارمەن بىرگە وتىرىپ، كوڭىل كوتەرگەن ەمەسپىن+.
سەنىڭ قولىڭ ۇستىمدە بولعاندىقتان، جالعىز وتىردىم،ولاردىڭ جامان ىستەرى ٷشىن مەنى اشۋعا* تولتىردىڭ+.
18 نەگە اۋىرسىنۋىم باسىلمايدى، جارام جازىلمايدى؟
ول ەش ايىققىسى كەلمەيدى.
سەن مەن ٷشىن سەنىم ارتۋعا بولمايتىنجالعان بۇلاقتاي بولماقسىڭ با؟
19 سوندىقتان ەحوبا بىلاي دەيدى:
«مەن جايلى ويىڭدى تۇزەتسەڭ، قايتادان ىقىلاسىما بولەنىپ،الدىمدا تۇراتىن بولاسىڭ.
ەگەر باعالىنى پايداسىز نارسەدەن اجىراتساڭ،مەنىڭ اۋزىم ىسپەتتى بولاسىڭ*.
سەن ولارعا بەت بۇرمايسىڭ،قايتا، ولار ساعان بەت بۇرادى».
20 «مەن سەنى وسى حالىقتىڭ اراسىندا مىس قابىرعاداي ەتەمىن+.
ولار ساعان قارسى شىعادى، ٴبىراق جەڭە المايدى+.
ويتكەنى مەن سەنى قۇتقارىپ، امان ساقتاۋ ٷشىن وزىڭە جار بولامىن،— دەيدى ەحوبا.
21 —سەنى زۇلىمداردىڭ قولىنان قۇتقارىپ،جاۋىزداردىڭ تىرناعىنان ازات ەتەمىن*».
سىلتەمەلەر
^ مۇمكىن: «ٴتورت ٴتۇرلى جازا».
^ مۇمكىن: «ول [كۇن] ۇياتقا قالىپ، ماسقارا بولدى».
^ سوزبە-ٴسوز «جەپ قويدىم».
^ نەمەسە «ۇكىم جايلى حابارعا».
^ نەمەسە «مەنىڭ اتىمنان سويلەيسىڭ».
^ نەمەسە «قۇن تولەپ ازات ەتەمىن».
