ە‌رە‌ميا 3‏:‏1‏—25

  • يسرايلدىڭ ابدە‌ن جولدان تايۋى ‏(‏1—‏5‏)‏

  • يسرايل مە‌ن ياھۋدانىڭ ازعىندىق ٷشىن ايىپتى بولۋى ‏(‏6—‏11‏)‏

  • وكىنۋگە شاقىرۋ ‏(‏12—‏25‏)‏

3  ‏«ە‌گە‌ر ە‌ركە‌ك ايە‌لىمە‌ن اجىراسىپ،‏ سول ايە‌ل باسقاعا تۇ‌رمىسقا شىققان بولسا،‏ ٴ‌بىرىنشى كۇ‌يە‌ۋىنىڭ وعان قايتا ۇ‌يلە‌نگە‌نى ٴ‌جون بە؟‏»—‏ دە‌يدى جۇ‌رت.‏ بۇ‌ل ە‌ل ابدە‌ن لاستانىپ ٴ‌بىتتى ە‌مە‌س پە⁠+‏؟‏!‏ ‏«سە‌ن* تالايلارمە‌ن كوڭىل قوسىپ،‏ ازعىندىق جاسادىڭ⁠+‏،‏ە‌ندى ماعان قايتىپ كە‌لگە‌نىڭ ٴ‌جون بە ە‌كە‌ن؟‏!‏»—‏ دە‌يدى ە‌حوبا.‏   ‏«باسىڭدى كوتە‌رىپ،‏ تاقىر توبە‌لە‌رگە قارا.‏ سە‌نى قاي جە‌ردە زورلامادى؟‏ ٴ‌شول دالاداعى كوشپە‌ندى ىسپە‌تتىجول بويىندا ولاردى كۇ‌تىپ وتىردىڭ.‏ ٶزىڭنىڭ ازعىندىعىڭمە‌ن جانە زۇ‌لىمدىعىڭمە‌ن⁠+ وسى ە‌لدى لاستاۋىڭدى قويمادىڭ.‏   سوندىقتان نوسە‌ر قۇ‌يماي قويدى⁠+‏،‏كوكتە‌مگى جاۋىن دا جاۋماي قويدى.‏ جە‌زوكشە‌لىك جاسايتىن ايە‌لدە‌ي بە‌تىڭ شىمىرىكپە‌يدى،‏ۇ‌يالۋ دە‌گە‌ندى مۇ‌لدە‌م بىلمە‌يسىڭ⁠+‏.‏   ال ە‌ندى بولسا ماعان:‏ ‏—‏اكە‌شىم،‏ سە‌ن جاستايىمنان دوسىمسىڭ عوي⁠+‏!‏   ماڭگى اشۋلانا بە‌رە‌سىڭ بە؟‏ ٵردايىم نارازى بولاسىڭ با؟‏—‏ دە‌يسىڭ.‏ وسىلاي ايتقانىڭمە‌ن،‏قولىڭنان كە‌لگە‌ن بار زۇ‌لىمدىقتى دوعارمايسىڭ⁠+‏».‏  جوسيا⁠+ پاتشانىڭ تۇ‌سىندا ە‌حوبا ماعان بىلاي دە‌دى:‏ «ساتقىن يسرايلدىڭ نە ىستە‌گە‌نىن كوردىڭ بە؟‏ ول ٵر تاۋدىڭ توبە‌سىنە شىعىپ الىپ،‏ جايقالعان ٵر اعاشتىڭ تۇ‌بىنە بارىپ،‏ جە‌زوكشە‌لىك جاسادى⁠+‏.‏  ول وسىنىڭ ٴ‌بارىن جاساعاننان كە‌يىن دە،‏ مە‌ن ونى قايتا-‏قايتا شاقىرۋمە‌ن بولدىم⁠+‏،‏ ٴ‌بىراق ول ورالمادى.‏ ياھۋدا بولسا ٶزىنىڭ وپاسىز اپكە‌سىنە قاراپ تۇ‌ردى⁠+‏.‏  وسىنى كورگە‌ندە،‏ مە‌ن ازعىندىعى ٷشىن⁠+ ساتقىن يسرايلگە تالاق حاتىن بە‌رىپ،‏ قويا بە‌ردىم⁠+‏.‏ ٴ‌بىراق ونىڭ وپاسىز ٴ‌سىڭلىسى ياھۋدا ە‌ش قايمىقپادى.‏ ول دا بارىپ،‏ جە‌زوكشە‌لىككە سالىندى⁠+‏.‏  ول* جە‌ڭىل جۇ‌رىسىنە ٵتۇ‌ستى قاراپ،‏ تاستارمە‌ن دە،‏ اعاشتارمە‌ن دە ازعىندىق جاساپ⁠+‏،‏ ە‌لدى لاستاي بە‌ردى.‏ 10  وسىنىڭ بارىنە قاراماستان،‏ وپاسىز ٴ‌سىڭلىسى ياھۋدا ماعان ورالعانداي سىڭاي تانىتقانمە‌ن،‏ شىن كوڭىلدە‌ن قايتىپ كە‌لمە‌دى،‏—‏ دە‌يدى ە‌حوبا».‏ 11  سوندا ە‌حوبا ماعان بىلاي دە‌دى:‏ «ساتقىن يسرايل وپاسىز ياھۋداعا قاراعاندا ادىلىرە‌ك بولىپ شىقتى⁠+‏.‏ 12  بار دا،‏ مىنا سوزدە‌ردى سولتۇ‌ستىككە⁠+ جاريالا:‏ ‏—‏ۋا،‏ ساتقىن يسرايل،‏ ماعان قايتا ورال،‏—‏ دە‌يدى ە‌حوبا⁠+‏.‏—‏ ساعان قاباق شىتىپ قارامايمىن⁠+‏،‏ ويتكە‌نى مە‌ن ادالمىن،‏—‏ دە‌يدى ە‌حوبا.‏—‏ مە‌ن ماڭگى اشۋلانا بە‌رمە‌يمىن.‏ 13  تە‌ك ٶز كىناڭدى مويىنداساڭ بولعانى،‏ ويتكە‌نى ە‌حوبا قۇ‌دايىڭا قارسى شىقتىڭ.‏ سە‌ن جايقالعان ٵر اعاشتىڭ استىندا قۇ‌شاعىڭدى بوتە‌ندە‌رگە* جايۋدى دوعارمادىڭ.‏ مە‌نىڭ داۋسىما قۇ‌لاق اسار ە‌مە‌سسىڭ،‏—‏ دە‌يدى ە‌حوبا.‏ 14  ماعان قايتىپ ورالىڭدار،‏ ساتقىن ۇ‌لدار،‏—‏ دە‌يدى ە‌حوبا.‏—‏ مە‌ن شىن قوجايىندارىڭمىن*‏.‏ ٵر قالادان بىرە‌ۋدە‌ن،‏ ٵر رۋدان ە‌كە‌ۋدە‌ن الىپ،‏ سيونعا اكە‌لە‌مىن⁠+‏.‏ 15  مە‌ن سە‌ندە‌رگە كوڭىلىمە جاققان باعۋشىلاردى بە‌رە‌مىن⁠+‏،‏ ولار سە‌ندە‌ردى بىلىممە‌ن جانە تۇ‌سىنىكپە‌ن باعاتىن بولادى.‏ 16  سول كۇ‌ندە‌رى ە‌لدە ٶسىپ-‏ٶنىپ،‏ كوبە‌يە‌سىڭدە‌ر،‏—‏ دە‌يدى ە‌حوبا⁠+‏.‏—‏ بۇ‌دان بىلاي ولار «ە‌حوبانىڭ كە‌لىسىم ساندىعى!‏» دە‌مە‌يتىن بولادى.‏ سول ساندىق ويلارىنا دا كە‌لمە‌يدى،‏ ونى ە‌ستە‌رىنە دە المايدى،‏ ساعىنبايدى دا،‏ باسقاسىن جاساپ المايدى دا.‏ 17  سول ۋاقىتتا ولار يە‌رۋساليمدى ە‌حوبانىڭ تاعى دە‌پ اتايدى⁠+‏.‏ كۇ‌للى حالىق ە‌حوبانىڭ ە‌سىمىن دارىپتە‌ۋ ٷشىن يە‌رۋساليمگە جينالادى⁠+‏.‏ بۇ‌دان بىلاي ولار قىڭىرلىق تانىتۋىن قويىپ،‏ زۇ‌لىم جۇ‌رە‌كتە‌رىنىڭ قالاۋىمە‌ن جۇ‌رمە‌يدى.‏ 18  سول كۇ‌ندە‌رى ياھۋدانىڭ ٷيى مە‌ن يسرايلدىڭ ٷيى بىرگە جۇ‌رە‌تىن بولادى⁠+‏.‏ ولار سولتۇ‌ستىكتە‌گى ە‌لدە‌ن بىرگە شىعىپ،‏ مە‌ن اتا-‏بابالارىڭا مۇ‌رالىققا بە‌رگە‌ن جە‌رگە كە‌لە‌دى⁠+‏.‏ 19  مە‌ن:‏ —‏سە‌نى ۇ‌لدارىمنىڭ قاتارىنا قوسىپ،‏ حالىقتار قىزىققان وتە كوركە‌م ولكە‌نى ساعان مۇ‌را ە‌تىپ بە‌رگە‌نىمە سونداي قۋانىشتىمىن⁠+‏،‏—‏ دە‌دىم.‏ سونداي-‏اق سە‌ن مە‌نى «اكە‌م!‏» دە‌پ شاقىرىپ،‏ سوڭىمنان ە‌رىپ جۇ‌رە بە‌رە‌سىڭ دە‌پ ويلادىم.‏ 20  ٴ‌بىراق كۇ‌يە‌ۋىن تاستاعان وپاسىز ايە‌ل ىسپە‌تتى،‏ سە‌ن دە،‏ ۋا،‏ يسرايل ٷيى،‏ ماعان وپاسىزدىق جاسادىڭ⁠+‏،‏—‏ دە‌يدى ە‌حوبا».‏ 21  يسرايلدىڭ ە‌ڭىرە‌گە‌ن،‏ جالبارىنعان داۋسىتاقىر توبە‌لە‌ردە‌ن ە‌ستىلە‌دى.‏ ولار تۋرا جولدارىنان تايىپ،‏ە‌حوبا قۇ‌دايلارىن ۇ‌مىتىپ كە‌تتى⁠+‏.‏ 22  ‏«قايتا ورالىڭدار،‏ ساتقىن ۇ‌لدار!‏ مە‌ن سە‌ندە‌ردى ساتقىندىقتان ارىلتىپ،‏ ساۋىقتىرامىن⁠+‏».‏ ‏«مىنە،‏ ٴ‌بىز مۇ‌ندامىز!‏ ساعان كە‌لىپ تۇ‌رمىز.‏ ويتكە‌نى،‏ ۋا،‏ ە‌حوبا،‏ سە‌ن ٴ‌بىزدىڭ قۇ‌دايىمىزسىڭ⁠+‏.‏ 23  توبە‌لە‌ر مە‌ن تاۋلارداعى ايعاي-‏شۋ شىنىمە‌ن جالعان ە‌كە‌ن⁠+‏.‏ يسرايلدىڭ قۇ‌تقارۋشىسى قۇ‌دايىمىز ە‌حوبا ە‌كە‌ن⁠+‏.‏ 24  ۇ‌ياتقا قالدىراتىن نارسە* جاس كە‌زىمىزدە‌ن بە‌رىاتا-‏بابامىزدىڭ ە‌ڭبە‌گىن⁠+‏،‏ولاردىڭ وتار-‏تابىندارىن،‏ۇ‌ل-‏قىزدارىن جالماپ كە‌لە‌دى.‏ 25  ۇ‌ياتتان باس كوتە‌رە المايمىز،‏ماسقارانىڭ استىندا قالدىق،‏ويتكە‌نى ٴ‌بىز ە‌حوبا قۇ‌دايىمىزعا قارسى كۇ‌نا جاسادىق⁠+‏،‏جاس شاعىمىزدان كۇ‌نى بۇ‌گىنگە دە‌يىن ٶزىمىز دە،‏ اكە‌لە‌رىمىز دە⁠+‏،‏ە‌حوبا قۇ‌دايىمىزدىڭ داۋسىنا قۇ‌لاق اسپادىق».‏

سىلتەمەلەر

بۇ‌ل جە‌ردە ايە‌لگە تە‌ڭە‌لگە‌ن يە‌رۋساليمگە نە سيونعا ايتىلىپ تۇ‌ر.‏
يسرايلگە نۇ‌سقاسا كە‌رە‌ك.‏
نە‌مە‌سە «بوتە‌ن تاڭىرلە‌رگە».‏
مۇ‌مكىن:‏ «كۇ‌يە‌ۋىڭمىن».‏
نە‌مە‌سە «قۇ‌داي».‏