ە‌رە‌ميا 4‏:‏1‏—31

  • وكىنگە‌ندە يە بولاتىن باتالار ‏(‏1—‏4‏)‏

  • سولتۇ‌ستىكتە‌ن كە‌لە‌تىن الاپات ‏(‏5—‏18‏)‏

  • تونگە‌ن اپاتتى ويلاپ،‏ ە‌رە‌ميانىڭ قينالۋى ‏(‏19—‏31‏)‏

4  ‏«قايتىپ ورالساڭ عوي،‏ ۋا،‏ يسرايل،‏—‏ دە‌يدى ە‌حوبا.‏ ‏—‏ماعان قايتىپ ورالساڭ عوي،‏جيىركە‌نىشتى پۇ‌تتارىڭدى مە‌نىڭ الدىمنان قۇ‌رتساڭ عوي،‏سوندا قاشقىن بولمايسىڭ⁠+‏.‏   ە‌گە‌ر سە‌ن شىندىقپە‌ن،‏ ادىلە‌تپە‌ن جانە ادىلدىكپە‌ن‏«بۇ‌ل —‏ ە‌حوبانىڭ ٴ‌تىرى ە‌كە‌نىندە‌ي حاق!‏» دە‌پ انت ە‌تسە‌ڭ،‏حالىقتار ونىڭ باتاسىنا كە‌نە‌لىپ،‏ونى ماقتان تۇ‌تاتىن بولادى⁠+‏».‏   ە‌حوبا ياھۋدا مە‌ن يە‌رۋساليمنىڭ ادامدارىنا مىنانى ايتادى:‏ ‏«تۇ‌قىمدارىڭدى تىكە‌ن اراسىنا ە‌گە بە‌رمە‌ي،‏وڭدە‌لمە‌گە‌ن تاناپتى جىرتىڭدار⁠+‏.‏   ياھۋدا حالقى مە‌ن يە‌رۋساليم تۇ‌رعىندارى،‏سۇ‌ندە‌تتە‌ۋ ٴ‌تاندى ارام نارسە‌دە‌ن تازارتاتىنى سياقتى،‏ە‌حوبانىڭ الدىندا جۇ‌رە‌كتە‌رىڭدى سۇ‌ندە‌تتە‌پ،‏ارام نارسە‌دە‌ن تازارتىڭدار⁠+‏.‏ ايتپە‌سە زۇ‌لىم ىستە‌رىڭ ٷشىنقاھارىم وتتاي لاۋلاپ جانادى،‏ە‌شكىم ونى سوندىرە المايدى⁠+‏».‏   مىنانى ياھۋدا ە‌لىندە حابارلاپ،‏يە‌رۋساليمدە جاريالاڭدار،‏بۇ‌كىل ە‌لدە ايعايلاپ،‏ ٴ‌مۇ‌يىز كە‌رنە‌ي تارتىڭدار⁠+‏.‏ قاتتى داۋىستاپ،‏ بىلاي دە‌ڭدە‌ر:‏ «جينالىڭدار،‏بە‌كىنىستى قالالارعا قاشىپ،‏ باسساۋعالايىق⁠+‏.‏   سيونعا باعىتتاپ بە‌لگى كوتە‌رىپ قويىڭدار.‏ بوسقا تۇ‌رماي،‏ پانا ىزدە‌ڭدە‌ر».‏ ويتكە‌نى مە‌ن سولتۇ‌ستىكتە‌ن جويقىن الاپات اكە‌لە جاتىرمىن⁠+‏.‏   جاۋ قالىڭ بۇ‌تانىڭ اراسىنان شىققان ارىستانداي شىعا كە‌لدى⁠+‏.‏ حالىقتاردى قىرىپ-‏جويۋشى جولعا شىقتى⁠+‏.‏ ە‌لىڭدى قورقىنىشتى جە‌رگە اينالدىرۋ ٷشىن،‏ ول ٶز مە‌كە‌نىنە‌ن اتتاندى.‏ قالالارىڭ ۇ‌يىندىگە اينالىپ،‏ بىردە-‏ٴ‌بىر تۇ‌رعىنى قالمايدى⁠+‏.‏   سوندىقتان ازالى كيىم كيىپ⁠+‏،‏قايعىرىپ*‏،‏ زار ە‌ڭىرە‌ڭدە‌ر،‏ويتكە‌نى ە‌حوبانىڭ بىزگە لاۋلاعان قاھارى باسىلعان جوق.‏   ‏«سول كۇ‌نى،‏—‏ دە‌يدى ە‌حوبا،‏—‏ پاتشانىڭ جۇ‌رە‌گى ۇ‌شادى⁠+‏،‏امىرشىلە‌ردىڭ دە زارە-‏قۇ‌تى قالمايدى.‏ ٴ‌دىني قىزمە‌تكە‌رلە‌ر شوشىپ،‏ پايعامبارلار ۇ‌رە‌يلە‌نە‌دى⁠+‏».‏ 10  سوندا مە‌ن:‏ «و،‏ الە‌منىڭ ٵمىرشىسى ە‌حوبا!‏ مىنا حالىق پە‌ن يە‌رۋساليم تۇ‌رعىندارىنىڭ «سە‌ندە‌ردە تىنىشتىق بولادى»⁠+ دە‌گە‌ن سوزدە‌رگە قاتتى الدانۋىنا جول بە‌ردىڭ*+‏.‏ ال،‏ شىن مانىندە،‏ تاماعىمىزعا سە‌مسە‌ر تاقالىپ تۇ‌ر عوي»،‏—‏ دە‌دىم.‏ 11  سول ۋاقىتتا مىنا حالىق پە‌ن يە‌رۋساليم تۇ‌رعىندارىنا بىلاي دە‌لىنە‌دى:‏ ‏«اڭىزاق جە‌ل ٴ‌شولدىڭ تاقىر توبە‌لە‌رىنە‌ن حالقىمنىڭ قىزىنا* قاراي قاتتى سوعاتىن بولادى.‏ بۇ‌ل جە‌ل استىقتى ۇ‌شىرۋ نە تازالاۋ ٷشىن سوقپايدى.‏ 12  بۇ‌ل كۇ‌شتى جە‌ل مە‌نىڭ بۇ‌يرىعىممە‌ن سول جاقتان سوعادى.‏ سوندا مە‌ن ولارعا شىعارعان ۇ‌كىمدە‌رىمدى جاريالايمىن.‏ 13  مىنە،‏ كە‌لە جاتىر جاۋ قارا بۇ‌لتتاي ٴ‌تونىپ،‏سوعىس اربالارى داۋىلداي زىمىراپ⁠+‏.‏ ال اتتارى ولاردىڭ بۇ‌ركىتتە‌ن دە جىلدام⁠+‏.‏ سورلادىق،‏ قۇ‌رىعان جە‌رىمىز وسى!‏ 14  ۋا،‏ يە‌رۋساليم،‏ امان قالۋىڭ ٷشىن جۇ‌رە‌گىڭدى زۇ‌لىمدىقتان تازارت⁠+‏.‏ زۇ‌لىم ويلاردى ىشىڭدە قاشانعى ساقتاماقسىڭ؟‏ 15  دان جاقتان ٴ‌بىر داۋىس ە‌ستىلە‌دى⁠+‏،‏ول ە‌فرە‌منىڭ تاۋلارىنان اپات كە‌لە‌تىنىن جاريالايدى.‏ 16  وسىنى حالىقتارعا جە‌تكىزىپ،‏يە‌رۋساليمگە جاريالا».‏ ‏«الىستاعى ە‌لدە‌ن بارلاۋشىلار كە‌لە جاتىر،‏ولار ياھۋدانىڭ قالالارىنا قاراي اتوي سالادى.‏ 17  ولار تاناپتىڭ قاراۋىلدارى ىسپە‌تتى يە‌رۋساليمدى قورشاپ الادى⁠+‏،‏ويتكە‌نى ول ماعان قارسى كوتە‌رىلدى⁠+‏،‏—‏ دە‌يدى ە‌حوبا.‏ 18  ‏—‏جولدارىڭ مە‌ن ٸس-‏ارە‌كە‌تتە‌رىڭ ٷشىن جاۋاپ بە‌رە‌سىڭ⁠+‏.‏ باسىڭا تۇ‌سكە‌ن اپات اشتى بولادى،‏ويتكە‌نى بۇ‌لىكتە‌رىڭ باسىڭنان اسادى!‏»‏ 19  وي،‏ جانىم-‏اي*‏،‏ جانىم-‏اي!‏ جۇ‌رە‌گىم قاتتى سىزدايدى.‏ جۇ‌رە‌گىم ٴ‌دۇ‌رسىل قاعادى.‏ ٴ‌مۇ‌يىز كە‌رنە‌يدىڭ ٷنى قۇ‌لاعىما جە‌تىپ،‏سوعىس دابىلىن* ە‌ستىدىم⁠+‏،‏سوندىقتان ٷنسىز قالا المايمىن.‏ 20  ٷستى-‏ۇ‌ستىنە اپات تۋرالى حابار كە‌لۋدە،‏بۇ‌كىل ە‌ل قىرعىنعا ۇ‌شىراۋدا.‏ جويىلدى اياقاستىنان ٶز شاتىرلارىم،‏ٴ‌بىر ساتتە-‏اق شاتىر جابىندارىم⁠+‏.‏ 21  قاشانعى سيونعا باعىتتالعان بە‌لگىنى كورىپ،‏ٴ‌مۇ‌يىز كە‌رنە‌يدىڭ ٷنىن ە‌ستىپ تۇ‌رماقپىن⁠+‏؟‏ 22  ‏«مە‌نىڭ حالقىم تۇ‌يسىكسىز⁠+‏،‏ولار مە‌نى ە‌ش ە‌لە‌مە‌يدى.‏ ولار تۇ‌سىنىكتە‌ن جۇ‌رداي اقىماق ۇ‌لدار.‏ جاماندىققا كە‌لگە‌ندە شە‌بە‌ر-‏اق*‏،‏ال جاقسىلىققا كە‌لگە‌ندە تۇ‌ك بىلمە‌س».‏ 23  جە‌رگە كوز تاستاسام،‏ قاڭىراپ بوس جاتىر⁠+‏.‏ اسپانعا قاراسام،‏ جارىعى سونگە‌ن ە‌كە‌ن⁠+‏.‏ 24  تاۋلارعا قاراسام،‏ سىلكىنىپ جاتىر،‏توبە‌لە‌ر بولسا دىرىلدە‌پ تۇ‌ر⁠+‏.‏ 25  قاراسام،‏ بىردە-‏ٴ‌بىر ادام بالاسى جوق،‏قۇ‌س اتاۋلى ۇ‌شىپ كە‌تكە‌ن⁠+‏.‏ 26  تاعى ٴ‌بىر كوز تاستاسام،‏ باق شولگە اينالىپتى،‏ونىڭ كۇ‌للى قالاسى جە‌رمە‌ن-‏جە‌كسە‌ن بولىپتى⁠+‏.‏ مۇ‌نىڭ ٴ‌بارى ە‌حوبادان،‏ونىڭ لاۋلاعان قاھارىنان بولدى.‏ 27  ويتكە‌نى ە‌حوبا بىلاي دە‌يدى:‏ ‏«بۇ‌كىل ە‌ل قاڭىراپ قالادى⁠+‏،‏ٴ‌بىراق ونى تۇ‌گە‌لدە‌ي قىرىپ-‏جويمايمىن!‏ 28  سوندىقتان دا جە‌ر قايعىرىپ جىلايدى⁠+‏،‏اسپاندى قاراڭعى تۇ‌نە‌ك باسادى⁠+‏.‏ ويتكە‌نى مە‌ن ايتتىم،‏ وسىلاي شە‌شتىم،‏ويىمدى وزگە‌رتپە‌يمىن،‏ العان بە‌تىمنە‌ن قايتپايمىن⁠+‏.‏ 29  اتتى اسكە‌ر مە‌ن ساداقشىلاردىڭ داۋسىنانبۇ‌كىل قالا تۇ‌را قاشتى⁠+‏.‏ بىرە‌ۋلە‌ر قالىڭ بۇ‌تالار اراسىنا جاسىرىنسا،‏وزگە‌لە‌رى تاۋ-‏تاسقا ورمە‌لە‌دى⁠+‏.‏ قالالاردىڭ بارلىعى بوس قالدى،‏وندا تۇ‌رىپ جاتقان ٴ‌بىر پە‌ندە جوق».‏ 30  مىنە،‏ جاۋ سە‌نى كۇ‌يرە‌تىپ جاتىر،‏ ە‌ندى نە ىستە‌مە‌كسىڭ؟‏ سە‌ن ال قىزىل كيىم كيىپ،‏التىن اشە‌كە‌ي تاعۋشى ە‌ڭ،‏سۇ‌رمە‌مە‌ن كوزىڭدى ۇ‌لكە‌يتىپ بوياۋشى ە‌ڭ.‏ ٶزىڭدى ارلە‌پ-‏ساندە‌گە‌نىڭ بە‌كە‌ر بولدى⁠+‏،‏ويتكە‌نى سە‌نى قۇ‌مارتقاندار تاستاپ كە‌تتى.‏ ە‌ندى ٴ‌تىپتى جانىڭدى الماقشى⁠+‏.‏ 31  قۇ‌لاعىما ٴ‌بىر داۋىس كە‌لە‌دى،‏ قينالعان ايە‌لدىڭ داۋسىنداي،‏العاش بوسانىپ،‏ ازاپتانعان ايە‌لدىڭ ايقايىنداي.‏ دە‌مىككە‌ن سيون قىزىنىڭ ٷنىن ە‌ستيمىن.‏ ول قولىن جايىپ،‏ بىلاي دە‌يدى⁠+‏:‏ ‏«قاسىرە‌تكە قالدىم-‏اۋ،‏ كىسى ولتىرۋشىلە‌ر جانىمدى ازاپقا سالدى عوي!‏»‏

سىلتەمەلەر

نە‌مە‌سە «كوكىرە‌كتە‌رىڭدى ۇ‌رعىلاپ».‏
سوزبە-‏ٴ‌سوز «قاتتى الدادىڭ».‏
بۇ‌ل —‏ بە‌ينە‌لى ٴ‌سوز،‏ ول اياۋشىلىقتى،‏ جاناشىرلىقتى بىلدىرسە كە‌رە‌ك.‏
سوزبە-‏ٴ‌سوز «ىشە‌كتە‌رىم-‏اي».‏
مۇ‌مكىن:‏ «اتوي سالعان داۋىستار».‏
نە‌مە‌سە «اقىلدى؛‏ زە‌رە‌ك».‏