ەزەكيەل 17:1—24
17 ەحوبا تاعى دا ماعان ٴسوزىن ارناپ بىلاي دەدى:
2 «ادام ۇلى، يسرايل ۇيىنە جۇمباقتاپ مىسال ايتىپ بەر+.
3 الەمنىڭ ٵمىرشىسى ەحوبا مىنانى ايتادى: —قاناتتارى مىقتى، ۇشىنداعى شالعىسى ۇزىن، قاۋىرسىندارى قالىڭ ٴبىر ۇلكەن الا بۇركىت+ ليۆانعا ۇشىپ كەلىپتى+. ول ٴبىر قاراعايدىڭ باسىن ٴبۇرىپ+،
4 ەڭ بيىك وسكەن بۇتاقشاسىن سىندىرىپ الىپتى دا، ساۋداگەرلەردىڭ ەلىنە* اپارىپ، سولاردىڭ قالاسىنا وتىرعىزىپتى+.
5 بۇدان كەيىن سول ەلدەن تۇقىم الىپ+، قۇنارلى توپىراققا ەگىپ تاستاپتى. ونى ٴماجنۇن تالدىڭ تۇقىمى سياقتى ەتىپ، سۋ جاعاسىنا ەگىپتى.
6 سودان ول وسكىن بەرىپ، جايقالعان الاسا جۇزىمگە اينالىپتى+. ونىڭ جاپىراقتارى وزىنە قاراي ٴيىلىپ، ال تامىرلارى استىنا قاراي جايىلىپتى. وسىلاي ول وسكىندەرىن جىبەرىپ، بۇتاقتارىن جايعان جۇزىمگە اينالىپتى+.
7 الايدا قاناتتارى مىقتى، ۇشىنداعى شالعىسى ۇزىن+ تاعى ٴبىر ۇلكەن بۇركىت بار ەدى+. الگى ٴجۇزىم سول بۇركىتكە اڭسارى اۋىپ، ٶزى وتىرعىزىلعان باقتان تامىرلارىن بۇرىپ، سوعان قاراي سوزىپتى. سۋارسىن دەپ، جاپىراقتارىن دا سوعان قاراي بۇرىپتى+.
8 ول بۇتاقتارىن جايىپ، جەمىس بەرسىن، كەرەمەت ٴجۇزىم بولىپ ٶسسىن دەپ، ونسىز دا سۋى مول جاقسى جەرگە وتىرعىزىلعان ەدى+.
9 الەمنىڭ ٵمىرشىسى ەحوبا تاعى بىلاي دەيدى: —بۇل ٴجۇزىم جايقالىپ ٶسۋشى مە ەدى؟! ونى بىرەۋ جەمىستەرى ٴشىرىپ، بۇتاقتارى قۋراپ قالسىن دەپ+، تامىرىمەن جۇلىپ تاستاماي ما+؟ ونىڭ قۋراپ قالاتىنى سونشا — تامىرىمەن جۇلىپ الۋ ٷشىن قۋاتتى قولدىڭ دا، كوپ كىسىنىڭ دە قاجەتى بولمايدى.
10 باسقا جەرگە قايتىپ وتىرعىزعان كۇننىڭ وزىندە، ول جايقالىپ ٶسۋشى مە ەدى؟! شىعىستان جەل تۇرعاندا، تولىعىمەن قۋراپ قالماي ما؟ وتىرعىزىلعان باقتىڭ وزىندە-اق ول سەمىپ قالادى».
11 ەحوبا تاعى دا ماعان ٴسوزىن ارناپ:
12 «مىنا بۇلىكشىل حالىقتان «وسى مىسالدىڭ ٴمانىن تۇسىنبەيسىڭدەر مە؟» دەپ سۇراشى»،— دەدى. بۇدان كەيىن مىنانى ايت دەپ تاپسىردى: «بابىل پاتشاسى يەرۋساليمگە كەلىپ، ونىڭ پاتشاسى مەن بەكزادالارىن ٶز ەلى بابىلعا ايداپ اكەتتى+.
13 سونداي-اق پاتشا تۇقىمىنان شىققانداردىڭ ٴبىرىن تاڭداپ+، ونىمەن كەلىسىم جاساسىپ، انت بەرگىزدى+. سوسىن ەلدىڭ بەدەلدى كىسىلەرىن وزىمەن الىپ كەتتى+.
14 ول مۇنى پاتشالىق باس كوتەرە المايتىنداي بولىپ السىرەسىن، وزىمەن جاساسقان كەلىسىمدى ۇستانۋ ارقىلى عانا جانىن باقسىن دەپ ىستەدى+.
15 الايدا تاڭدالعان پاتشا بۇلىك شىعارىپ+، جىلقى+ مەن قالىڭ قول+ سۇراتۋ ٷشىن مىسىرعا ەلشىلەرىن جىبەردى. ونىڭ بۇل ٸسى تابىستى بولا ما؟ بۇلاي ەتكەن ادام جازالاۋسىز قالا ما؟ كەلىسىمدى بۇزعان ادام امان قالۋشى ما ەدى+؟!
16 الەمنىڭ ٵمىرشىسى ەحوبا مىنانى ايتادى: —ٶزىمنىڭ ٴتىرى ەكەنىمدەي حاق ٴسوزىم — ٶزىن بيلەۋشى ەتىپ قويعان پاتشانىڭ* انتىن اياقاستى ەتىپ، ونىمەن جاساسقان كەلىسىمىن بۇزعان كىسى* سول پاتشانىڭ ەلىندە، بابىلدا ولەدى+.
17 جاۋ كوپ ادامدى قىرۋ ٷشىن قالاعا قارسى ٷيىندى جاساپ، ونى دۋالمەن قورشاعاندا، پەرعاۋىننىڭ جەر قايىستىرعان قولى مەن قالىڭ جاساعى ەش كومەكتەسپەيدى+.
18 ول كەلىسىمدى بۇزىپ، بەرگەن انتىن اياقاستى ەتتى. قول الىسىپ ۋادە بەرە تۇرا، سوزىنەن تايىپ، وسىنىڭ ٴبارىن ىستەگەنى ٷشىن، جازادان قاشىپ قۇتىلمايدى.
19 سوندىقتان الەمنىڭ ٵمىرشىسى ەحوبا مىنانى ايتادى: —ٶزىمنىڭ ٴتىرى ەكەنىمدەي حاق ٴسوزىم — مەنىڭ انتىمدى اياقاستى ەتىپ، كەلىسىمىمدى بۇزعانى ٷشىن، وعان وسى ىستەگەنىنىڭ زاردابىن تارتقىزامىن+.
20 ۇستىنە تورىمدى تاستاپ جىبەرىپ، ۇستاپ الامىن+. وپاسىزدىقپەن ماعان قارسى ارەكەت ەتكەنى ٷشىن بابىلعا اپارىپ، ونىمەن سول جەردە سوتتاسامىن+.
21 ونىڭ تىم-تىراقاي قاشقان جاساقتارى سەمسەردەن ولەدى، ال امان قالعاندارى شارتاراپقا بىتىراپ كەتەدى+. سوندا سەندەر مۇنى ايتقان ەحوبانىڭ ٶزى ەكەنىن بىلەتىن بولاسىڭدار+.
22 الەمنىڭ ٵمىرشىسى ەحوبا مىنانى ايتادى: —مەن ٴبىر بيىك قاراعايدىڭ بۇتاعىن سىندىرىپ الىپ+، ەگىپ قويامىن. ٴيا، ونىڭ ەڭ جوعارعى بۇتاعىنىڭ جاس وسكىنىن الىپ+، بيىك، اسقار تاۋدىڭ باسىنا وتىرعىزامىن+.
23 يسرايلدىڭ بيىك تاۋىنىڭ باسىنا ٶزىم وتىرعىزعان وسى وسكىن بۇتاقتارىن جايىپ، جەمىس بەرىپ، كەرەمەت قاراعايعا اينالادى. ونى ٵرتۇرلى قۇستار كەلىپ پانالاپ، جاپىراقتارىنىڭ استىنان سايا تاباتىن بولادى.
24 سوندا دالا اعاشتارىنىڭ ٴبارى مەنىڭ، ياعني ەحوبانىڭ، بيىك اعاشتى قۇلاتىپ، الاسا اعاشتى بيىكتەتەتىنىمدى+، جاسىل اعاشتى قۋراتىپ، قۋراعان اعاشتى كوگەرتەتىنىمدى بىلەتىن بولادى+. مۇنى ايتىپ وتىرعان ٵرى مىندەتتى تۇردە جۇزەگە اسىراتىن — ەحوبا».
