ەزەكيەل 21:1—32
21 ەحوبا تاعى دا ماعان ٴسوزىن ارناپ بىلاي دەدى:
2 «ادام ۇلى، ٴجۇزىڭدى يەرۋساليم جاققا بۇرىپ، ونىڭ قاسيەتتى ورىندارىنا قارسى سويلە، يسرايل ەلىنە قارسى پايعامبارلىق ەتىپ،
3 حابارىمدى جەتكىز! ەحوبا مىنانى ايتادى: —ٴبىلىپ قوي، مەن ساعان قارسى شىعامىن. سەمسەرىمدى قىنابىنان سۋىرىپ الىپ+، سەندەگى ادىلدەردى دە، زۇلىمداردى دا قىرامىن.
4 ٴيا، وڭتۇستىكتەن سولتۇستىككە دەيىنگى بارلىق ادامدى ٵدىل دەمەي، زۇلىم دەمەي قىرۋ ٷشىن سەمسەرىمدى قىنابىنان سۋىرامىن.
5 سوندا ادام اتاۋلى مەنىڭ، ەحوبانىڭ، سەمسەرىمدى قىنابىنان سۋىرعانىمدى بىلەتىن بولادى. ول قىنابىنا قايتىپ سالىنبايدى+.
6 ال سەن، ادام ۇلى، قالتىراپ-دىرىلدەپ كۇرسىن، ٴيا، ولاردىڭ الدىندا جۇرەگىڭ قارس ايىرىلا كۇرسىن+.
7 ولار سەنەن «نەگە كۇرسىنەسىڭ؟» دەپ سۇراسا، «ٴبىر حابار العاندىقتان كۇرسىنەمىن» دەپ جاۋاپ بەر. ويتكەنى ول مىندەتتى تۇردە ورىندالادى، سول كەزدە بارلىعىنىڭ زارە-قۇتى قالمايدى، قولدارىنان قۋات كەتەدى، ۇنجىرعالارى* تۇسەدى، قورىققاندارىنان بۇتتارىنا جىبەرىپ قويادى+. بۇل جۇزەگە اسادى، ورىندالماي قويمايدى. مۇنى ايتىپ وتىرعان — الەمنىڭ ٵمىرشىسى ەحوبا».
8 ەحوبا تاعى دا ماعان ٴسوزىن ارناپ بىلاي دەدى:
9 «ادام ۇلى، پايعامبارلىق ەتىپ، مەنىڭ حابارىمدى جەتكىز! ەحوبا مىنانى ايتادى: —سەمسەر! سەمسەر+ قايرالىپ، جالتىراپ تۇر!— دەپ ايت.—
10 ول قىرىپ-جويۋ ٷشىن قايرالدى، نايزاعايداي جارقىلداۋ ٷشىن جالتىراتىلدى. سوندا جۇرت: «ٴبىراق ٴبىز قۋانۋىمىز كەرەك ەمەس پە؟»— دەيدى. قۇداي بولسا مىنانى ايتادى: —ونىڭ* اعاش اتاۋلىنى شاۋىپ تاستايتىنىنداي، ٶز ۇلىنىڭ اساتاياعىن دا شاۋىپ تاستاي ما+؟
11 سەمسەر جالتىراتىلۋ ٷشىن، قولدا ويناقتاتۋ ٷشىن بەرىلدى. ول قايرالىپ، جالتىراتىلىپ، ۇكىمدى جۇزەگە اسىرۋشىنىڭ قولىنا تاپسىرىلدى+.
12 ادام ۇلى، ايقاي سالىپ جىلا+. ويتكەنى سەمسەر مەنىڭ حالقىما جانە يسرايلدىڭ كۇللى باسشىلارىنا قارسى قولدانىلماق+. ولار حالقىممەن بىرگە سەمسەردەن قىرىلادى، سوندىقتان قايعىرىپ، جامباسىڭدى سوققىلا.
13 سەمسەر سىنالىپ قويدى+. ال ول اساتاياقتى شاۋىپ تاستاسا شە؟ اساتاياق جوق بولادى+. مۇنى ايتىپ وتىرعان — الەمنىڭ ٵمىرشىسى ەحوبا.
14 ادام ۇلى، پايعامبارلىق ەت تە، قول سوعىپ، «سەمسەر!» دەپ ٷش رەت قايتالا. بۇل — قىرىپ-جوياتىن، بەدەلدىلەردى قورشاپ الىپ، قىرعىنعا ۇشىراتاتىن سەمسەر+.
15 ولار زارە-قۇتى قالماي قورقادى+، كوبىسى قالا قاقپاسىنىڭ الدىندا ٶلىم قۇشادى. مەن ولاردى سەمسەرمەن قىرامىن. ٴيا، سەمسەر نايزاعايداي ويناپ تۇر، ول قىرىپ-جويۋ ٷشىن جالتىراتىلدى!
16 سەمسەر، وتكىر ٴجۇزىڭ وڭعا دا، سولعا دا سىلتەنسىن! ٴجۇزىڭ قايدا باعىتتالسا، سوندا سىلتەنسىن!
17 مەن ٶزىم دە قول سوعامىن، سوندا اشۋىم باسىلىپ، جانىم جاي تابادى+. مۇنى ايتىپ وتىرعان مەن — ەحوبا».
18 ەحوبا تاعى دا ماعان ٴسوزىن ارناپ بىلاي دەدى:
19 «ال سەن، ادام ۇلى، بابىل پاتشاسىنىڭ سەمسەرىنە باعىت بەرەتىن ەكى جول تاڭدا. ەكەۋى ٴبىر جەردەن باستالىپ، كەيىن ەكىگە ايىرىلاتىن بولسىن. ال جولدىڭ ايىرىلاتىن تۇسىنا بەلگى ورناتىپ قوي.
20 سەمسەردى باعىتتاۋ ٷشىن تاڭداعان جولداردىڭ ٴبىرى امموندىقتاردىڭ راببا+ قالاسىنا، ال ەكىنشىسى ياھۋدا ەلىندەگى بەكىنىستى قالا يەرۋساليمگە+ اپاراتىن بولسىن.
21 سەبەبى بابىل پاتشاسى سول جولايرىققا توقتاپ، بال اشادى، جەبەلەرىن سىلكىلەيدى، پۇتتارىنان اقىل سۇرايدى، باۋىر قارايدى.
22 ونىڭ وڭ قولى يەرۋساليمدى تاڭدايدى دا، قامال بۇزاتىن قارۋلار ورناتۋعا، «قىرىڭدار!» دەگەن بۇيرىق بەرۋگە، اتوي سالۋعا، قالا قاقپالارىنا قارسى قامال بۇزاتىن قارۋلار ورناتۋعا، ونى قورشاۋعا الىپ، بەكىنىس تۇرعىزۋعا اتتانادى+.
23 ٴبىراق ولارعا انت بەرگەندەر*+ ٷشىن بۇل جالعان ساۋەگەيلىك بولىپ كورىنەدى. بابىل پاتشاسى بولسا ايىپتارىن ەسىنە الىپ، ولاردى قولعا ٴتۇسىرۋدى ۇيعارادى+.
24 سوندىقتان الەمنىڭ ٵمىرشىسى ەحوبا مىنانى ايتادى: —بارلىق ىستەرىڭنەن كۇللى قىلمىستارىڭ اشىلىپ، كۇنالارىڭ كورىنسىن. وسىلاي كىنالى ەكەندەرىڭ ەسكە سالىنادى. سول ٷشىن ەندى سەندەردى كۇشتەپ الىپ كەتەدى.
25 ەي، ٶلىمشى بولىپ جارالانعان يسرايلدىڭ زۇلىم باسشىسى+! جازاڭدى تولىق تارتاتىن ۋاقىتىڭ كەلدى!
26 الەمنىڭ ٵمىرشىسى ەحوبا مىنانى ايتادى: —باسىڭداعى شالماڭ مەن ٴتاجىڭدى شەش+. ەندى جاعداي بۇرىنعىداي بولمايدى+. تومەن تۇرعاندى جوعارىلات+، ال جوعارى تۇرعاندى تومەندەت+.
27 مەن ٴتاجدى قۇرتامىن، قۇرتامىن، قۇرتامىن! زاڭدى يەسى كەلمەيىنشە+، ول ەشكىمگە بەرىلمەيدى. مەن ونى سوعان تابىستايمىن+.
28 ادام ۇلى، سەن پايعامبارلىق ەتىپ، مەنىڭ حابارىمدى جەتكىز! الەمنىڭ ٵمىرشىسى ەحوبا امموندىقتارعا جانە ولاردىڭ كورسەتكەن قورلىعىنا قاتىستى مىنانى ايتادى: —سەمسەر قىرىپ-جويۋ ٷشىن قىنابىنان سۋىرىلدى، نايزاعايداي ويناپ، جالماۋ ٷشىن جالتىراتىلدى.
29 جالعان اياندارىڭ مەن وتىرىك ساۋەگەيلىكتەرىڭە قاراماستان، سەندەر ولىكتەردىڭ — كۇندەرى جەتىپ، جازالارىن تولىق تارتاتىن ۋاقىتى كەلگەن زۇلىمداردىڭ — ۇستىنە سۇلايسىڭدار.
30 سەمسەر قىنابىنا قايتا سالىنسىن! مەن سەندەردى وزدەرىڭ جاراتىلعان جەردە، تۋعان ەلدەرىڭدە سوتتايمىن.
31 سەندەرگە قاھارىمدى توگىپ، اشۋىمنىڭ وتىن ۇرلەيمىن، قىرىپ-جويۋعا ابدەن ماشىقتانعان جاۋىز ادامداردىڭ قولىنا بەرەمىن+.
32 سەندەر وتىنعا اينالاسىڭدار+، قاندارىڭ ٶز ەلدەرىڭدە توگىلەدى، ەندى قايتىپ ەسكە دە الىنبايتىن بولاسىڭدار. سەبەبى مۇنى ايتىپ وتىرعان مەن — ەحوبا».
سىلتەمەلەر
^ سوزبە-ٴسوز «رۋحتارى».
^ ياعني ەحوبانىڭ سەمسەرىنىڭ.
^ ياعني يەرۋساليم تۇرعىندارى.
