ەزەكيەل 22:1—31
22 ەحوبا تاعى دا ماعان ٴسوزىن ارناپ بىلاي دەدى:
2 «ادام ۇلى، قانىشەر قالاعا+ شىعارىلعان ۇكىمدى جاريالاپ، جەركەنىشتى ىستەرىن+ ايان ەتۋگە دايىنسىڭ با؟
3 وعان حابارىمدى جەتكىز! الەمنىڭ ٵمىرشىسى ەحوبا مىنانى ايتادى: —ەي، قالا، تۇرعىندارىنىڭ قانىن توگەتىن+، جازالاناتىن ۋاقىتى كەلگەن+، جاساپ العان جەركەنىشتى پۇتتارىمەن ٶزىن ارامدايتىن قالا+!
4 سەنى قانىشەرلىگىڭ ايىپتى ەتتى+، جەركەنىشتى پۇتتارىڭ ارامدادى+. سەن ٶز عۇمىرىڭدى قىسقارتتىڭ، جازالاناتىن ۋاقىتىڭدى جاقىنداتتىڭ. سوندىقتان سەنى باسقا ۇلتتاردىڭ الدىندا ماسقارا ەتەمىن، بارشا ەلدەردىڭ مازاعىنا اينالدىرامىن+.
5 ابدەن جاماناتتى بولعان، دۇربەلەڭگە تۇسكەن سەنى ىرگەڭدەگىلەر مەن شالعايداعى ەلدەر كەلەكە ەتەدى+.
6 قاراشى، سەندەگى يسرايل باسشىلارى قولدارىنداعى بيلىگىن قان توگۋگە قولدانادى+.
7 حالقىڭ اتا-اناسىن سيلامايدى+، جاتجەرلىك كىسىنى الدايدى، جەتىم-جەسىرگە ٴجابىر كورسەتەدى+.
8 سەن مەنىڭ قاسيەتتى ورنىمدى قورلايسىڭ، دەمالىس كۇنىمدى ارامدايسىڭ+.
9 سەندە قان توگۋدى كوكسەيتىن جالاقورلار بار+. ولار توبەلەردە پۇتتارعا شالىنعان قۇرباندىقتاردان جەيدى، سوراقى قىلىقتار جاسايدى+.
10 اكەسىنىڭ جار توسەگىن بىلعايدى+، ەتەككىرى كەلىپ جۇرگەن تازا ەمەس ايەلدى زورلايدى+.
11 اراڭدا وزگەنىڭ ايەلىمەن جەركەنىشتى قىلىقپەن اينالىساتىن+، سوراقى ارەكەتىمەن كەلىنىن ارامدايتىن+، ٶز اكەسىنەن تۋعان قارىنداسىن زورلايتىندار دا بار+.
12 ولار قان توگۋ ٷشىن پارا الادى+. سەن ۇستەمە الاسىڭ+، پايداكۇنەمدىكپەن قارىز بەرەسىڭ، وزگەنى بوپسالاپ، اقشاسىن تارتىپ الاسىڭ+. سەن مەنى مۇلدەم ۇمىتتىڭ! مۇنى ايتىپ وتىرعان — الەمنىڭ ٵمىرشىسى ەحوبا.
13 ارام پايدا كورگەنىڭ مەن قانىشەرلىگىڭ بويىمدا جيرەنىش تۋدىرادى.
14 سەنى جازالايتىن كۇندەرىم كەلگەندە، جۇرەگىڭ شايلىقپاي، قولىڭ قالتىراماي تۇرا الاسىڭ با+؟ مۇنى ايتقان دا، جۇزەگە اسىراتىن دا مەن — ەحوبا.
15 مەن سەنى حالىقتاردىڭ اراسىنا تاراتىپ، ەل-ەلگە بىتىراتىپ جىبەرەمىن+. وسىلاي سەنىڭ ارام ىستەرىڭدى تىيامىن+.
16 سەنى باسقا ۇلتتار الدىندا ماسقارا ەتەمىن، سوندا مەنىڭ ەحوبا ەكەنىمدى بىلەتىن بولاسىڭ+».
17 ەحوبا تاعى دا ماعان ٴسوزىن ارناپ بىلاي دەدى:
18 «ادام ۇلى، يسرايل ٷيى پەشتە قالعان تۇككە تۇرعىسىز قوجعا ۇقسايدى. ولاردىڭ ٴبارى پەشتە قالىپ قويعان مىس، قالايى، تەمىر، قورعاسىن سياقتى. ولار كۇمىستىڭ قوجىنا ۇقسايدى+.
19 سوندىقتان الەمنىڭ ٵمىرشىسى ەحوبا مىنانى ايتادى: —ٴبارىڭ دە تۇككە تۇرعىسىز قوجعا اينالعاندىقتان+، مەن سەندەردى يەرۋساليمگە جينايمىن.
20 كۇمىس، مىس، تەمىر، قورعاسىن مەن قالايىنى بالقىتۋ ٷشىن پەشكە سالىپ، وت جاعادى. ٴدال سولاي مەن دە سەندەردى قاھارىما ٴمىنىپ، اشۋمەن جيناپ الامىن دا، وت ۇرلەپ بالقىتامىن+.
21 بارلىعىڭدى جيناپ الىپ، سەندەرگە قاھارىمنىڭ وتىن ۇرلەيمىن دە+، يەرۋساليمدە بالقىتامىن+.
22 كۇمىستىڭ پەشتە بالقيتىنىنداي، سەندەر دە يەرۋساليمدە بالقيتىن بولاسىڭدار. سوندا سەندەرگە قاھارىن توككەن مەن، ەحوبا، ەكەنىمدى بىلەسىڭدەر».
23 ەحوبا تاعى دا ماعان ٴسوزىن ارناپ بىلاي دەدى:
24 «ادام ۇلى، وعان مىنانى ايت: —مەن اشۋىمدى توككەن كۇنى سەن تازارتىلمايتىن، جاڭبىر جاۋمايتىن جەر بولاسىڭ.
25 پايعامبارلارىڭ قاستاندىق ويلاستىرادى+، اقىرعان ارىستانداي جەمتىگىن پارشالاپ+، حالىقتى جالمايدى. قازىنالارى مەن باعالى زاتتارىن يەمدەنەدى. اراڭدا جەسىر ايەلدەردىڭ سانىن كوبەيتەدى.
26 ٴدىني قىزمەتكەرلەرىڭ زاڭىمدى اياقاستى ەتەدى+، قاسيەتتى ورنىمدى ارامدايدى+. ولار قاسيەتتى مەن جاي نارسەلەردىڭ ارا-جىگىن ايىرىپ جاتپايدى+، ارام مەن ادال نارسەنىڭ ايىرماشىلىعىن كورسەتپەيدى+، دەمالىس كۇنىنە قاتىستى زاڭىمدى ورىندامايدى. وسىلايشا مەنى قورلايدى.
27 بەكزادالارىڭ جەمتىگىن پارشالايتىن قاسقىرلار سياقتى، ارام جولمەن پايدا تابۋ ٷشىن قان توگىپ، كىسى ولتىرەدى+.
28 ال پايعامبارلارىڭ وسى قىلىقتاردىڭ ٷستىن اكتەپ قويادى. ەحوبا ەشتەڭە ايتپاسا دا، جالعان اياندار كورىپ، وتىرىك بال اشىپ+، «الەمنىڭ ٵمىرشىسى ەحوبا مىنانى ايتتى» دەيدى.
29 بۇل ەلدىڭ حالقى الاياقتىق جاسايدى، جۇرتتى تونايدى+، ٴمۇساپىر مەن جارلى-جاقىبايدى جابىرلەيدى، جاتجەرلىكتى الدايدى، وعان ٵدىل ۇكىم شىعارمايدى.
30 مەن وسى ەل قۇرىپ كەتپەۋ ٷشىن تاس قابىرعانى جوندەيتىن نە ەلدىڭ يگىلىگى ٷشىن، مەنىڭ الدىمدا قابىرعانىڭ جارىعىن ٶز دەنەسىمەن جاۋىپ تۇراتىن ادام ىزدەدىم+، ٴبىراق مۇنداي ادام تاپپادىم.
31 سوندىقتان مەن ولارعا اشۋىمدى توگىپ، قاھارىمنىڭ وتىمەن جويىپ جىبەرەمىن. وسىلاي ىستەرىنىڭ زاردابىن تارتقىزامىن. مۇنى ايتىپ وتىرعان — الەمنىڭ ٵمىرشىسى ەحوبا».
