ەزەكيەل 25:1—17
25 ەحوبا تاعى دا ماعان ٴسوزىن ارناپ بىلاي دەدى:
2 «ادام ۇلى، امموندىقتارعا+ قارسى پايعامبارلىق ەتىپ+،
3 ولار تۋرالى مىنا حابارىمدى جەتكىز: —الەمنىڭ ٵمىرشىسى ەحوبانىڭ ٴسوزىن تىڭداپ الىڭدار! الەمنىڭ ٵمىرشىسى ەحوبا بىلاي دەيدى: —مەنىڭ عيباداتحانام ارامدالعاندا، يسرايل جەرى قاڭىراپ بوس قالعاندا جانە ياھۋدا ەلى جەر اۋدارىلعاندا، «ساۋاپ، وزىڭە سول كەرەك!» دەگەندەرىڭ ٷشىن،
4 سەندەردى شىعىس ادامدارىنىڭ يەلىگىنە بەرەمىن. ولار ارالارىڭا كەلىپ، قوستارىن تىگىپ، شاتىرلارىن قۇرادى. جەرلەرىڭنىڭ ٶنىمىن جەپ، مالدارىڭنىڭ ٴسۇتىن ىشەدى.
5 مەن راببا+ قالاسىن تۇيەلەردىڭ جايىلىمىنا، اممون جەرىن ۇساق مال تىنىعاتىن ورىنعا اينالدىرامىن. سوندا مەنىڭ ەحوبا ەكەنىمدى بىلەتىن بولاسىڭدار.
6 الەمنىڭ ٵمىرشىسى ەحوبا مىنانى ايتادى: —قول سوعىپ+، جەر تەپكىلەپ، يسرايل ەلىن تابالاعاندارىڭ ٷشىن+،
7 سەندەرگە قارسى قولىمدى سوزىپ، باسقا حالىقتارعا ولجا ەتىپ بەرەمىن. سەندەردى حالىقتار قاتارىنان جويىپ، ەلدەردىڭ ساپىنان ٴبىرجولاتا قۇرتىپ، جوق قىلامىن+. سوندا مەنىڭ ەحوبا ەكەنىمدى بىلەتىن بولاسىڭدار.
8 الەمنىڭ ٵمىرشىسى ەحوبا بىلاي دەيدى: —مواب+ پەن سەيىر+ حالقى «ياھۋدا ەلى دە باسقا حالىقتار سياقتى بولدى!» دەگەنى ٷشىن،
9 مواب ەلىنىڭ قىراتىندا ورنالاسقان كورىكتى قالالارى بەت-ەشيموت، باعال-مەعون مەن كيرياتايىمدى+، موابتىڭ شەگاراسىن وسال ەتەمىن.
10 مەن مواب پەن امموندى شىعىس ادامدارىنىڭ يەلىگىنە بەرەمىن+. سوندا امموندىقتار بۇدان بىلاي حالىقتار اراسىندا ەسكە الىنبايتىن بولادى+.
11 ال موابقا شىعارعان ۇكىمىمدى جۇزەگە اسىرعانىمدا+، ولار مەنىڭ ەحوبا ەكەنىمدى بىلەتىن بولادى.
12 الەمنىڭ ٵمىرشىسى ەحوبا مىنانى ايتادى: —ەدوم كەكشىلدىكپەن ياھۋدا ەلىنەن ٶش الىپ، اۋىر قىلمىس جاسادى+.
13 سوندىقتان الەمنىڭ ٵمىرشىسى ەحوبا بىلاي دەيدى: —مەن ەدومعا قارسى قولىمدى سوزامىن دا، ونىڭ تۇرعىندارى مەن مالىن قۇرتىپ جىبەرىپ، ەلىن قاڭىراتىپ بوس قالدىرامىن+. ونىڭ حالقى تەماننان دەدانعا دەيىن سەمسەردەن قىرىلادى+.
14 مەن ودان ٶز حالقىم يسرايلدىڭ قولىمەن كەك الامىن+. سولار ارقىلى اشۋىم مەن قاھارىمدى توگىپ، ەدومنان ٶشىمدى الامىن+. مۇنى ايتىپ وتىرعان — الەمنىڭ ٵمىرشىسى ەحوبا.
15 الەمنىڭ ٵمىرشىسى ەحوبا بىلاي دەيدى: —فىلىستىرلەر يسرايلمەن ەجەلدەن بەرى وشتەسىپ كەلە جاتقاندىقتان، ولاردى جويىپ جىبەرىپ، قاسكويلىكپەن كەك الۋدى كوكسەدى+.
16 سوندىقتان الەمنىڭ ٵمىرشىسى ەحوبا مىنانى ايتادى: —مەن فىلىستىرلەرگە قارسى قولىمدى سوزىپ+، كەرەتتىكتەردى قۇرتىپ جىبەرەمىن+، تەڭىز جاعالاۋىندا قالعان تۇرعىندارىن دا جوق قىلامىن+.
17 مەن ولاردى قاتتى جازالاپ، اياۋسىز ٶشىمدى الامىن. وسىلاي كەگىمدى قايتارعان كەزدە، ولار مەنىڭ ەحوبا ەكەنىمدى بىلەتىن بولادى».
