ەزەكيەل 37:1—28
37 ماعان ەحوبانىڭ قۇدىرەتى قونىپ، ەحوبانىڭ رۋحى مەنى اڭعاردىڭ ورتاسىنا اپارىپ قويدى+. ال اڭعار سۇيەككە تولى ەكەن.
2 ول مەنى سولاردىڭ اراسىمەن الىپ ٴجۇردى. مەن اڭعارداعى سۇيەكتىڭ وتە كوپ ەكەنىن ٵرى قاتتى قۋراپ قالعانىن كوردىم+.
3 سوندا ول: «ادام ۇلى، مىنا سۇيەكتەر تىرىلە الا ما؟»— دەپ سۇرادى. مەن: «الەمنىڭ ٵمىرشىسى ەحوبا، بۇل وزىڭە عانا ايان»+،— دەپ جاۋاپ بەردىم.
4 ول ماعان مىنانى ايتتى: «وسى سۇيەكتەرگە بىلاي دەپ پايعامبارلىق ەت: —ەي، قۋراپ قالعان سۇيەكتەر، ەحوبانىڭ سوزىنە قۇلاق اسىڭدار!
5 الەمنىڭ ٵمىرشىسى ەحوبا مىنانى ايتادى: —مەن سەندەرگە دەم كىرەتىندەي ەتەمىن، سوندا تىرىلەسىڭدەر+.
6 سەندەرگە ٴسىڭىر مەن ەت ٴبىتىرىپ، ۇستەرىڭدى تەرىمەن قاپتايمىن دا، بويلارىڭا دەم كىرگىزەمىن. سول كەزدە ٴتىرىلىپ شىعا كەلەسىڭدەر. سوندا مەنىڭ ەحوبا ەكەنىمدى بىلەتىن بولاسىڭدار».
7 مەن وزىمە بۇيىرىلعانعا ساي پايعامبارلىق ەتتىم. سول كەزدە ساقىرلاعان دىبىس شىعىپ، سۇيەكتەر رەت-رەتىمەن بىرىگە باستادى.
8 سوسىن ولارعا ٴسىڭىر مەن ەت ٴبىتىپ، ۇستەرى تەرىمەن قاپتالعانىن كوردىم. ٴبىراق ٵلى بويلارىندا دەم جوق بولاتىن.
9 بۇدان كەيىن ول ماعان بىلاي دەدى: «جەلگە پايعامبارلىق ەت. ادام ۇلى، پايعامبارلىق ەتىپ، جەلگە ٴسوزىمدى جەتكىز! الەمنىڭ ٵمىرشىسى ەحوبا مىنانى ايتادى: —ەي، جەل*، ٴتورت باعىتتان كەلىپ ەس، ولتىرىلگەن مىنا ادامدار ٴتىرىلۋ ٷشىن كەلىپ سولاردىڭ ۇستىنە ەس!»
10 مەن وزىمە بۇيىرىلعانعا ساي پايعامبارلىق ەتكەندە، ولاردىڭ بويىنا دەم* كىرىپ، جان ٴبىتتى دە، اياقتارىنا تۇردى+. ولار جەر قايىستىرعان قالىڭ قولدى قۇرادى.
11 بۇدان كەيىن ول ماعان بىلاي دەدى: «ادام ۇلى، بۇل سۇيەكتەر — كۇللى يسرايل ٷيى+. ولار: —سۇيەكتەرىمىز قۋراپ، ٷمىتىمىز ٶشتى+، مۇلدەم جالعىز قالدىق،— دەيدى.
12 سوندىقتان پايعامبارلىق ەتىپ، ولارعا حابارىمدى جەتكىز. الەمنىڭ ٵمىرشىسى ەحوبا مىنانى ايتادى: —ەي، حالقىم، مەن قابىرلەرىڭدى اشىپ+، سەندەردى تۇرعىزىپ الامىن دا، يسرايل جەرىنە اكەلەمىن+.
13 ەي، حالقىم، قابىرلەرىڭدى اشىپ، سەندەردى تۇرعىزىپ العانىمدا، مەنىڭ ەحوبا ەكەنىمدى بىلەتىن بولاسىڭدار+.
14 سەندەرگە ٶز رۋحىمدى دارىتىپ، تىرىلتەمىن دە+، ٶز ەلدەرىڭە اكەلەمىن. سوندا مۇنى ايتقان دا، جۇزەگە اسىرعان دا، مەن، ەحوبا، ەكەنىمدى بىلەتىن بولاسىڭدار. مۇنى ايتىپ وتىرعان — ەحوبا».
15 ەحوبا تاعى دا ماعان ٴسوزىن ارناپ بىلاي دەدى:
16 «ادام ۇلى، ٴبىر تاياق الىپ، وعان «ياھۋدا مەن قاسىنداعى يسرايل حالقىنا»+ دەپ جاز. سوسىن تاعى ٴبىر تاياق ال دا، وعان «جۇسىپكە، ياعني ەفرەم تاياعىنا، سونداي-اق قاسىنداعى كۇللى يسرايل ۇيىنە+» دەپ جاز.
17 سودان سوڭ تاياقتاردى ٴبىر-بىرىمەن قوسىپ، ٴبىرتۇتاس ەتىپ ۇستا+.
18 ال حالقىڭنىڭ ۇلدارى «بۇنىڭ ٴمانى نەدە؟» دەپ سۇراسا،
19 ولارعا: —الەمنىڭ ٵمىرشىسى ەحوبا مىنانى ايتادى: —مەن ەفرەمنىڭ قولىنداعى ٴجۇسىپتىڭ تاياعى مەن قاسىنداعى يسرايل رۋلارىن الامىن دا، ياھۋدانىڭ تاياعىمەن قوسامىن. ٴسۇيتىپ، ەكەۋى مەنىڭ قولىمدا ٴبىرتۇتاس تاياق بولادى+،— دەپ جاۋاپ بەر.
20 جازۋلارى بار تاياقتاردى ولار كورەتىندەي ەتىپ ۇستاپ تۇرىپ،
21 حابارىمدى جەتكىز. الەمنىڭ ٵمىرشىسى ەحوبا بىلاي دەيدى: —مەن يسرايلدىكتەردى تاراپ كەتكەن حالىقتاردىڭ اراسىنان الىپ شىعامىن، جان-جاقتان جيناپ، ٶز ەلدەرىنە قايتارامىن+.
22 مەن ولاردى سول جەردە، يسرايل تاۋلارىندا، ٴبىر حالىق ەتەمىن+. ولاردىڭ ۇستىنەن ٴبىر پاتشا بيلىك ەتەدى+. بۇدان بىلاي ولار ەكى حالىق نە ەكى پاتشالىق بولىپ بولىنبەيدى+.
23 ەندى قايتىپ ولار جەركەنىشتى پۇتتارىمەن، جيرەنىشتى ىستەرىمەن جانە كۇللى قىلمىستارىمەن وزدەرىن ارامدامايتىن بولادى+. مەن ولاردى وپاسىزدىقپەن جاساعان بارلىق كۇنالارىنان قۇتقارىپ، تازارتامىن. وسىلاي ولار مەنىڭ حالقىم، ال مەن ولاردىڭ قۇدايى بولامىن+.
24 قىزمەتشىم ٴداۋىت ولاردىڭ پاتشاسى بولىپ+، بارلىعىنىڭ باعۋشىسى بىرەۋ بولادى+. ولار مەنىڭ شەشىمدەرىمدى ۇستانىپ، جارلىقتارىمدى دا مۇقيات ورىندايدى+.
25 سونداي-اق قىزمەتشىم جاقىپقا بەرگەن جەرگە قونىس تەبەدى. اتا-بابالارى تۇرعان سول جەردى+ وزدەرى دە، نەمەرەلەرى مەن شوبەرەلەرى دە ماڭگى باقي مەكەندەيدى+. ال قىزمەتشىم ٴداۋىت ماڭگىلىككە ولاردىڭ باسشىسى بولادى+.
26 مەن ولارمەن تاتۋلىق كەلىسىمىن جاساسامىن+، بۇل ماڭگىلىككە ۇلاساتىن كەلىسىم بولادى. ولاردى ورنىقتىرىپ، ٶسىرىپ-وندىرەمىن+، ٵرى ارالارىندا عيباداتحانامدى ماڭگىگە ورناتامىن.
27 مەنىڭ كيەلى شاتىرىم* سولاردىڭ ۇستىندە بولىپ، ٶزىم ولاردىڭ قۇدايى، ال ولار مەنىڭ حالقىم بولماق+.
28 عيباداتحانامدى ارالارىنا ماڭگىگە ورناتقانىمدا، حالىقتار يسرايلدى كيەلى ەتكەن مەن، ەحوبا، ەكەنىمدى بىلەتىن بولادى+».
