ماسىحشىلىك ٶمىرىمىز
قۇتقارىلاتىنىمىزعا سەنىمدى بولايىق
وتە جاقىن ارادا ەحوبانىڭ شىدامدىلىعى شەگىنە جەتەدى. سول كەزدە زور الاپات باستالىپ، جالعان دىندەر جويىلادى، وداقتاسقان حالىقتار قۇداي حالقىنا شابۋىل جاسايدى جانە ەحوبا ارماگەددوندا زۇلىمداردى جويادى. وسى ٴبىر ەلەۋلى وقيعالاردى ماسىحشىلەر تاعاتسىزدانا كۇتىپ ٴجۇر.
ارينە، زور الاپات جايلى بىزگە كوپ نارسە ٴمالىم ەمەس. مىسالى، ٴبىز زور الاپات ناقتى قاشان باستالاتىنىن بىلمەيمىز. ساياسي كۇشتەر دىندەرگە شابۋىلداۋ ٷشىن قانداي سەبەپتەر كەلتىرەتىنى، قۇداي حالقىنا قانشا ۋاقىت جانە قالاي شابۋىل جاسالاتىنى دا بەلگىسىز. ەحوبا ارماگەددوندا زۇلىمداردى ناقتى قالاي جوياتىنى دا بىزگە بەيمالىم.
بىراق بولاشاقتاعى جايتتاردى سەنىممەن ٵرى باتىل قارسى الۋ ٷشىن، بىزدە قاجەتتى مالىمەتتىڭ ٴبارى بار. مىسالى، ٴبىز كيەلى كىتاپتان مىنا جايتتاردى بىلەمىز: ٴبىز «سوڭعى كۇندەردىڭ» اياعىندا ٶمىر ٴسۇرىپ جاتىرمىز (ت2ح 3:1)؛ شىنايى ٴدىن جويىلىپ كەتپەس ٷشىن، جالعان دىندەرگە شابۋىل جاسالاتىن ۋاقىت «قىسقارتىلادى» (مت 24:22)؛ ەحوبا ٶز حالقىن مىندەتتى تۇردە قۇتقارادى (پت2ح 2:9)؛ ەحوبا زۇلىمداردى جويۋدى جانە ۇلى جاماعاتتى قۇتقارۋدى ٵدىل ٵرى قۇدىرەتتى تۇلعاعا تاپسىرعان (ايان 19:11، 15، 16).
بولاشاقتاعى وقيعالاردان ادامداردىڭ «بويىن ۇرەي بيلەپ، ەسەڭگىرەپ قالارى» ٴسوزسىز. ال ٴبىز سول كەزدە قۇتقارىلۋىمىز جاقىن ەكەنىنە سەنىمدى بولىپ، «ەڭسەمىزدى تۇزەپ، باسىمىزدى كوتەرىپ» تۇرا الامىز (لق 21:26، 28). بىراق ول ٷشىن ەحوبا ٶز حالقىن ەجەلدە قالاي قۇتقارعانى جايلى جانە بولاشاققا قاتىستى اشقان شىندىقتارى جايلى وقىپ، وي جۇگىرتۋىمىز قاجەت.
