ەحوبا يسرايلدىكتەرگە ۋادە ەتىلگەن جەردەن ادالدىقتارىنان تايدىراتىن نارسەلەردىڭ ٴ‌بارىن قۇرتۋدى بۇيىردى (‏م4ج 33:‏52‏؛‏ ك‌م10 1.‏8.‏ 23-‏ب.‏‏)‏

جەردى تۇگەلىمەن يەمدەنىپ الۋ ٷشىن العان بەتتەرىنەن قايتپاي كۇرەسەتىن بولسا،‏ ەحوبا ولارعا باتاسىن بەرمەك ەدى (‏م4ج 33:‏53‏)‏

ال ەگەر جاۋلارىن تولىقتاي جەڭبەسە،‏ مۇنىڭ زاردابىن وزدەرى تارتپاق ەدى (‏م4ج 33:‏55،‏ 56‏؛‏ ك‌م08 15.‏2.‏ 27-‏ب.‏،‏ 5،‏ 6-‏ابز.‏؛‏ ج‌ت‏-‏1 404-‏ب.‏،‏ 2-‏ابز.‏‏)‏

ەحوباعا ۇنامدى بولۋ ٷشىن،‏ ٴ‌بىز ونىڭ تالاپتارىنا قايشى كەلەتىن جانە رۋحاني جاعىنان قۇلدىراتاتىن كەز كەلگەن ىستەردەن ارىلۋىمىز كەرەك (‏جق 1:‏21‏)‏.‏ ەحوبا بىزگە ىشتەگى كۇناكارلىعىمىزعا جانە سىرتتاعى مىنا الەمنىڭ جامان اسەرىنە قارسى تۇرۋعا كۇش بەرەدى.‏