جاستاردىڭ ساۋالدارى
قيىندىققا مويىمايتىن اداممىن با؟
سەن قيىندىققا مويىمايتىن ادامسىڭ با؟ ومىرىڭدە مىنا جايتتارعا كەزىكتىڭ بە؟
جاقىن ادامىڭنىڭ ٶلىمى
ۇزاققا سوزىلعان اۋرۋ
تابيعي اپات
زەرتتەۋشىلەردىڭ ايتۋىنشا، مويىماۋ قاسيەتى ادامعا تەك ۇلكەن قيىنشىلىقتارعا تاپ بولعاندا عانا ەمەس، كۇندەلىكتى كىشىگىرىم سترەسس كەزىندە دە قاجەت. ويتكەنى مۇنداي سترەستەر دە ادامنىڭ دەنساۋلىعىنا اسەر ەتپەي قويمايدى. سوندىقتان قيىندىعىڭ قانشالىقتى ۇلكەن يا كىشى بولماسىن، وعان مويىماي، قايراتتى بولۋدى ۇيرەنگەنىڭ ماڭىزدى.
مويىماۋ دەگەن نە؟
مويىماۋ — ومىردەگى وزگەرىستەر مەن قيىنشىلىقتاردى ساتتىلىكپەن ەڭسەرە ٴبىلۋ قابىلەتى. مويىمايتىن ادامدار دا باسقالار سياقتى قيىندىقتارعا كەزىگىپ جاتادى. الايدا ولار سول قيىندىقتاردان كىشكەنە قايىسسا دا، قاتايىپ شىعادى.
نەلىكتەن مويىماۋ ماڭىزدى؟
قيىنشىلىقتار ەشكىمدى اينالىپ وتپەيدى. قۇداي سوزىندە: «جارىستا جۇيرىك، شايقاستا كۇشتى ٵردايىم جەڭە بەرمەيدى ەكەن... بىلىمدىدە — تابىس ٵردايىم بولا بەرمەيدى ەكەن. سەبەبى بارلىعى دا قولايسىز ۋاقىت پەن كەزدەيسوق جاعدايلارعا تاپ بولىپ جاتادى»،— دەلىنگەن (ۋاعىزداۋشى 9:11). بۇدان تۇيەرىمىز — ٴتىپتى جاقسى ادامدار دا جازىقسىز جاپا شەگىپ جاتادى.
مويىماۋشىلىق سەنى قورعايدى. ٴبىر مەكتەپ پسيحولوگى: «ەمتيحاننان تومەن باعا الىپ قالعانىنا ياكي الەۋمەتتىك جەلىدە جاعىمسىز ٴسوز ەستىگەنىنە بۇلقان-تالقان بوپ اشۋلانىپ، مەنىڭ الدىما كەلەتىن وقۋشىلار كوبەيىپ كەتتى»،— دەيدى. ونىڭ ايتۋىنا قاراعاندا، ەگەر وقۋشى وسىنداي كىشىگىرىم قيىندىقتاردى قالاي جەڭۋدى بىلمەسە، مۇنىڭ ارتى «پسيحيكالىق جانە ەموسيالىق بۇزىلىستارعا» اكەپ سوعۋى مۇمكىن a.
مويىماۋشىلىق ساعان قازىر دە، ەسەيگەندە دە پايداسىن تيگىزەدى. ٶمىر بولعان سوڭ، ادامدى تۇڭىلدىرەتىن جايتتار بولماي تۇرمايدى. بۇعان قاتىستى پسيحولوگ ريچارد لەرنەر بىلاي دەپ جازدى: «ەسەيگەندە تابىستى دا جەمىستى بولۋ ٷشىن ادام تۇڭىلدىرەتىن جايتتاردان تەز ەس جيا ٴبىلۋى، الدىنا جاڭا ماقساتتار قويىپ، دىتتەگەنىنە جەتۋدىڭ باسقا دا جولدارىن تابا ٴبىلۋى كەرەك» b.
بۇل قاسيەتتى قالاي دامىتۋعا بولادى؟
قيىنشىلىققا تۋرا باعا بەر. ۇلكەن قيىنشىلىق پەن كىشىگىرىم قيىنشىلىقتىڭ اراجىگىن اجىراتا ٴبىل. كيەلى كىتاپتا: «اقىماق اشۋىن سول زاماتتا كورسەتەدى، ال پاراساتتى ادام قورلىققا ٴمان بەرمەيدى»،— دەپ جازىلعان (ناقىل سوزدەر 12:16). قيىندىقتاردىڭ بارىنە بىردەي جۇرەگىڭدى اۋىرتا بەرمە.
«مەكتەپتە سىنىپتاستارىم تۇيمەدەيدى تۇيەدەي ەتىپ كورەدى. سوسىن الەۋمەتتىك جەلىدەگى دوستارىنان قولداۋ ىزدەيدى. ال ولار بولسا جاعدايدى ودان سايىن ۋشىقتىرىپ، وتقا ماي قۇيادى. وسىدان سىنىپتاستارىم قيىندىقتارىنا تۋرا باعا بەرە الماي قالادى» (دجوان).
وزگەلەردەن ۇيرەن. كيەلى جازبالاردا: «تەمىر تەمىردى قايرايدى، ادام ادامدى قايرايدى»،— دەگەن ناقىل بار (ناقىل سوزدەر 27:17). قيىندىقتىڭ نەبىر داۋىلىنا توتەپ بەرگەن ادامداردان قۇندى ۇلگى-ونەگە الۋعا بولادى.
«باسقالارمەن سويلەسكەندە، تالاي تاۋقىمەتتى باستان وتكەرگەندەرىن ەستيسىڭ، ٴبىراق قازىر جاعدايلارى جاپ-جاقسى. ولارمەن اڭگىمەلەسىپ، قيىندىقپەن كۇرەسۋ ٷشىن نە ىستەگەندەرىن جانە نەنى ىستەمەگەندەرىن ٴبىلىپ ال» (دجۋليا).
شىدامدى بول. قۇداي سوزىندە: «ٵدىل جان جەتى رەت قۇلاسا دا، قايتىپ تۇرار»،— دەپ جازىلعان (ناقىل سوزدەر 24:16). باسقا تۇسكەن قيىندىققا كوندىگۋ ٷشىن ۋاقىت قاجەت، سوندىقتان كەي كۇندەرى كوڭىلىڭ ٴتۇسۋى ابدەن مۇمكىن. الايدا ەڭ ماڭىزدىسى — «قايتا تۇرعانىڭ».
«قانداي دا ٴبىر قيىندىقتان سوڭ ەس جيىپ جاتقاندا، جان جاراڭ جازىلۋ كەرەك. بۇل بىردەن بولمايدى، ۋاقىت قاجەت. مەنىڭ ٴبىر بايقاعانىم، ۋاقىت وتكەن سايىن ٶز-وزىڭە كەلۋ دە جەڭىل بولادى ەكەن» (اندرەا).
ريزاشىل بول. كيەلى كىتاپتا: «ٵردايىم العىس بىلدىرىڭدەر»،— دەگەن ٴسوز بار (قولوستىقتارعا 3:15). باسىڭا قانداي اۋىر قيىندىق تۇسپەسىن، العىس بىلدىرەتىن نارسەلەر قاشاندا بولادى. ٶمىر سۇرۋگە تۇراتىنىن كورسەتەتىن ٷش نارسەنى ويلاپ كور.
«قيىندىققا كەزىككەندە، «بۇل نەگە مەنىڭ باسىما ٴتۇستى؟» دەگەن وي بولماي قويمايدى. قيىندىقتارعا مويىماۋدىڭ ٴبىر سىرى — ولارعا قادالىپ قالماي، وڭ كوزقاراس تانىتىپ، بار نارسەڭە، قولىڭنان كەلەتىن نارسەگە شۇكىرشىلىك ەتۋ» (سامانتا).
قاناعات ەت. ەلشى پاۋىل: «مەن قانداي جاعدايدا بولمايىن قولدا بارعا قاناعات ەتۋدى ۇيرەندىم»،— دەگەن (فىلىپىلىكتەرگە 4:11). ول باسىنا قانداي قيىندىقتار تۇسەتىنىن قاداعالاي الماعان. ٴبىراق ولارعا قالاي قاراۋ كەرەكتىگىن قاداعالاي العان. ول قولدا بارعا قاناعات ەتۋدى شەشتى.
«مەن وزىمنەن ٴبىر نارسەنى اڭعاردىم: قيىندىق تۋعاندا، العاشىندا ونشا جاقسى كوزقاراس تانىتپايدى ەكەنمىن. سوندىقتان كەز كەلگەن جاعدايعا وڭ كوزبەن قاراۋدى ۇيرەنۋدى ماقسات ەتتىم. بۇنىڭ ماعان عانا ەمەس، اينالامداعىلارعا دا پايداسى تيەرى انىق» (مەتيۋ).
دۇعا ەت. قۇداي ٴسوزى بىلاي دەپ شاقىرادى: «بار اۋىرتپالىعىڭدى ەحوباعا ارت، ول سەنى دەمەيدى. ٵدىل جاننىڭ قۇلاۋىنا ول ەشقاشان جول بەرمەيدى» (ٴزابۇر 55:22). دۇعا — جاندى جايلاندىرۋدىڭ ٴتاسىلى ەمەس. بۇل — سەنىڭ «قامىڭدى ويلايتىن» جاراتۋشىمەن سويلەسۋ (پەتىردىڭ 1-حاتى 5:7).
«ماعان قيىندىقپەن جالعىز كۇرەسۋدىڭ قاجەتى جوق. تۋىنداعان ماسەلە جايلى قۇدايعا ٴبارىن اشىق ايتامىن، سوسىن وعان بەرىپ جاتقان باتالارى ٷشىن العىس بىلدىرەمىن. وسىلاي ەحوبانىڭ باتالارىنا نازار تىككەنىمدە، جاعىمسىز ويلاردان ارىلامىن. ٴيا، دۇعا ەتۋ وتە-موتە ماڭىزدى!» (كارلوس).