ٶمىردىڭ ٴمانى نەدە؟
كيەلى كىتاپتىڭ جاۋابى
ادامدار ٶمىردىڭ ٴمانىن ىزدەپ، «ومىرگە نە ٷشىن كەلدىك، نە ٷشىن ٶمىر سۇرەمىز» دەپ ويلانىپ جاتادى. كيەلى كىتاپتا ٶمىردىڭ ٴمانى — قۇدايمەن دوس بولۋ ەكەنى ايتىلعان. قازىر كيەلى كىتاپتاعى نەگىزگى شىندىقتاردىڭ كەيبىرىنە توقتالا كەتەيىك:
ٴبىزدى جاراتقان — قۇداي. كيەلى كىتاپتا مىناداي سوزدەر بار: «ٴبىزدى جاراتقان — سول [قۇداي]، ٶزىمىز ەمەس» (ٴزابۇر 100:3؛ ايان 4:11).
قۇداي ٴبارىن دە، ونىڭ ىشىندە ٴبىزدى دە، بەلگىلى ٴبىر ماقساتپەن جاراتتى (يشايا 45:18).
قۇداي ادامداردى «رۋحاني مۇقتاجدىقپەن» جاراتقان. بۇعان ٶمىردىڭ ٴمانىن تابۋ قالاۋىمىز دا جاتادى (ماتاي 5:3). سونداي-اق ول ٴبىزدىڭ وسى مۇقتاجدىقتى قاناعاتتاندىرعانىمىزدى قالايدى (ٴزابۇر 145:16).
رۋحاني مۇقتاجدىعىمىزدى قۇدايمەن دوستىق قارىم-قاتىناستا بولۋ ارقىلى قاناعاتتاندىرا الامىز. كەيبىر ادامدار ٷشىن قۇدايمەن دوس بولۋ مۇمكىن ەمەستەي كورىنەر. ٴبىراق كيەلى كىتاپ ٴبىزدى مىناعان شاقىرادى: «قۇدايعا جاقىنداڭدار، سوندا ول دا سەندەرگە جاقىندايدى» (جاقىپ 4:8؛ 2:23).
قۇدايدىڭ دوسى بولۋ ٷشىن ونىڭ بىزگە قاتىستى نيەتىنە ساي ٶمىر ٴسۇرۋىمىز كەرەك. ونىڭ بىزگە قاتىستى نيەتى كيەلى كىتاپتا بىلاي تۇسىندىرىلەدى: «قۇدايدان قورقىپ، بۇيرىقتارىن ورىندا، سەبەبى ادام بالاسىنىڭ بار پارىزى — وسى» (ۋاعىزداۋشى 12:13).
بولاشاقتا قۇداي قايعى-قاسىرەتتى جوق قىلىپ، وزىنە عيبادات ەتەتىن دوستارىنا ماڭگى ٶمىر سيلايدى. سول كەزدە قۇدايدىڭ ادامزاتقا قاتىستى تۇپكى ماقساتى جۇزەگە اسادى (ٴزابۇر 37:10، 11).