Еремия 14:1—22
14 Ехобаның Еремияға қуаңшылық жайлы айтқан сөзі+:
2 Яһуда қайғырып+, қала қақпалары бүлінді.
Олардың еңсесі түсіп, жерге шөкті,Иерусалимнен зарлы дауыстар шығып жатыр.
3 Қожайындар қызметшілерін суға жұмсағанда,Олар құдықтарға* барып, су таппай,Бос ыдыспен оралуда.
Үміттері ақталмай, ұятқа қалып,Қайғыдан бастарын жауып алған.
4 Жауын-шашын болмай,Жер кеуіп жарылып кеткендіктен+,Диқаншылар мұңайып, бастарын жауып алған.
5 Көк шөптің жоқтығынан,Тіпті марал жаңа туған төлін тастап кетуде.
6 Құлан тақыр төбеге шығып,Шибөрідей ауаны деміге жұтуда.
Жайылатын шөптің жоқтығынан оның көзі қарауытқан+.
7 Күнәларымыз өзімізге қарсы куәлік етсе де,Уа, Ехоба, өз есімің үшін әрекет етші+.
Опасыз істеріміз басымыздан асады+,Біз саған қарсы күнә жасадық.
8 Уа, Исраилдің үміті, қиын шақтағы Құтқарушысы+,Неге осы елде жатжерлік сияқтысың?
Түнеуге ғана тоқтаған жолаушыдайсың?
9 Неге абдырап тұрып қалған адамдайсың?
Құтқара алмайтын мықты кісідейсің?
Уа, Ехоба, арамыздасың ғой+,Біз сенің есіміңмен аталамыз+.
Бізді тастап кете көрме.
10 Бұл халыққа қатысты Ехоба былай дейді: “Олар қаңғығанды жақсы көреді+, аяқтарына еш дамыл бермейді+. Сондықтан да мен, Ехоба, оларды жаратпаймын+. Міне, енді олардың қылмыстарын есіме алып, күнәлары үшін жауапқа тартамын+”.
11 Сосын Ехоба маған былай деді: “Бұл халықтың игілігін тілеп, дұға етпе+.
12 Олар ораза тұтып, жалынып-жалбарынғанда, құлақ аспаймын+. Түгел өртелетін құрбандықтар мен астық тартулар әкелгенде, разы болмаймын+. Семсердің жүзімен, аштықпен және індетпен көздерін құртамын+”.
13 Бұған мен былай дедім: “О, Әлемнің Әміршісі Ехоба! Міне, пайғамбарлар жұртқа: —Семсердің жүзін де, аштықты да көрмейсіңдер. Құдай осы елге шынайы тыныштық орнатады,— деп жүр”+.
14 Сонда Ехоба маған былай деді: “Пайғамбарлар менің атымнан жалған пайғамбарлық етіп жүр+. Мен оларды жіберген де, оларға бұйырған да, сөйлеген де емеспін+. Олар сендерге жалған аяндарын, сәуегейлікпен білген болжамдары мен ойдан шығарғандарын айтып жүр+.
15 Сондықтан жібермесем де, атымнан пайғамбарлық етіп, бұл елге семсердің жүзі де, аштық та төніп тұрған жоқ дегенді айтып жүрген пайғамбарлар туралы мен, Ехоба, былай деймін: —Бұл пайғамбарлар семсердің жүзінен және аштықтан өледі+.
16 Ал солардың пайғамбарлығын естіп жүрген жұрт аштық пен семсердің жүзінен қырылып, Иерусалим көшелеріне лақтырып тасталады. Олардың өздерін де, әйелдері мен ұл-қыздарын да жерлейтін ешкім болмайды+. Өйткені лайықты жазасын беріп, апатқа ұшыратамын+.
17 Сен оларға былай де:
—Күні-түні көз жасым төгіліп, тоқтамасын+,Халқымның пәк қызы қатты күйреп, қирады+,Өте ауыр жарақат алды.
18 Далаға шығып, қарасам,Міне, семсердің жүзінен қырылғандар+!
Ал қалаға кіріп қарасам,Міне, аштықтан індетке шалдыққандар+!
Пайғамбарлар мен діни қызметкерлер бейтаныс елде сенделіп жүр+”.
19 Сен Яһудадан мүлдем бас тарттың ба?
Сионды жаның жек көріп кетті ме+?
Неге бізге айықпастай етіп соққы жегіздің+?
Тыныштық орнайды деп үміттеніп едік, бірақ еш жақсылық болмады.
Сауығатын уақытты күтіп едік, бірақ қорқыныш жайлады+!
20 Уа, Ехоба, жасаған зұлымдығымызды,Ата-бабаларымыздың қылмысын мойындаймыз.
Себебі біз саған қарсы күнә жасадық+.
21 Өз есімің үшін бізден бас тарта көрме+,Салтанатты тағыңа менсінбей қарама.
Бізбен жасасқан келісіміңді есіңе алып, бұза көрме+!
22 Халықтардың түкке тұрғысыз пұттары жаңбыр жаудыра ала ма?
Аспан да өздігінен нөсер төге ала ма?
Мұны істейтін сен емес пе, уа, Құдайымыз Ехоба+?!
Біз саған үміт артамыз,Осының бәрін істейтін тек өзіңсің.
Сілтемелер
^ Немесе “шағын су қоймаларына”.